รักหลอกๆของยัยตัวปัญหากับนายสุดป๊อบ ☺☻

♫ใจมันลอยทั้งวันนี้ฉันกำลังเป็นอะไร
ตัวฉันไม่เข้าใจก็ไม่เคยเป็นแบบนี้
ทำไมต้องคิดถึงเธอนี้ฉันกำลังเป็นอะไร♪
               “ข้าม!!!!”
               “คะ ค่ะ”
               “ครูให้ทำการบ้านไม่ใช่มานั่งฟังเพลง”อะไรของมิสออโลร่าชอบบ่นเสียงดังอย่างนี้ไม่มีมารยาทผู้ดีเอาชะเลยสอนให้ทำตัวเรียบร้อยอย่าให้เกาหลีมาเข้ากระแสเลือดเครือข่ายแบบนี้ขั้นแอนตี้เลยนะค่ะมิสออโรร่าแบบนี้ฉันรับไม่ได้
               “หนูฟังเพลงแล้วผิดตรงไหนคะมิส แค่ฟังเพลงแต่หนูก็ยังทำการบ้าน”
               “ไปยืนนอกห้องซะ!”
               “ค่ะ มิส...”ทำตัวเอาแต่ใจเป็นคนแก่วัยป้าเลยเดียวนี้วัยรุ่นเขาฮิตกันแกแล้วก็พอเถอะไม่ต้องสอนลำบากสายตา เชอะ
               “ไงแม่ตัวดีแกแย่ง ซีเวย์ ไปจริงๆด้วยเพราะแกคนเดียวฉันจะทำให้ชีวิตของแกพัง!”
               “พัง ชีวิตของฉันฉันตัดสินเองเธอน่าจะเอาเวลาไปประครองชีวิตของเธอดีกว่านะ”ฉันพูดกับฝ้ายเสียงเรียบๆดูท่าทางแล้ว ยัยฝ้ายอะไรเนี่ยจะเอาเรื่องน่าดูใครจะมาบังคับให้เราเลิกกันมันไม่ได้หรอกก็เพราะฉันรักตาบ้านั่นไปแล้ว
               “แกลองคิดดูดีๆสิสิ่งที่ซีเวย์ชอบไม่ใช่เธอนะแต่เป็นพี่สาวเธอต่างหากไม่สิ พี่สาวเธอเป็นบ้านี่นาคงรักษาอาการบ้าให้หายก่อนเสียใจด้วยนะคนบ้าไม่มีทางกลับมาเป็นคนได้หรอก โธ่ๆ”
               “นี่! ถ้าเธอพูดอีกคำนึงว่าพี่ฉันเป็นบ้าอีกละก็เธอตายแน่”
               “กลัวจังแต่ฉันไม่ขอโทษนะ...เพราะมันเป็นความจริงฉันต้องขอบใจใบปลิวแผ่นนี้มากกว่าที่ทำให้คนทั้งโรงเรียนและมหาลัยของที่นี่รู้กันทั่ว พี่สาวเป็นดาวคณะแต่กลับมาเป็นบ้าเพราะเรื่องผู้ชายน่าสมเพช”
               “แก!”
               เพี้ยะ
               เพี้ยะ
               เพี้ยะ
               “คราวก่อนฉันปล่อยแกไปนะเพราะเห็นแกซีแต่วันนี้เธอกับฉันต้องตายไปข้างนึง”
               “ไม่มีวัน...ฉันกับเธอไม่มีทางมาแทรกกลางระหว่างฉันกับซีหรอกนะ”
               “ฉันจะแย่งซีกับคืนมา”
               “ฝ้าย เธอทำแบบนี้ทำไม”
               “ก็เพราะว่าฉันรักซีไง”
               “และฉันก็เป็นแฟนเขาเพราะว่าฉันกับเขาเรารักกัน”
               “คนอย่างซีนะเหรอจะบอกชอบเธอไวแบบนี้นอกชะจากมีบางอย่างที่เขาอยากทำมานานถ้าซีรักใครละก็เขาจะไม่บอกหรอกแต่ทำตัวเงียบๆต่างหาก นังโง่”
               “แล้วเธอละไม่โง่เหรอเอาทฤษฎีเก่าๆมาวัดระดับของคนอื่นได้ ฝ้ายเธอจำไว้เลยนะในเมื่อเธอตบหน้าฉันแล้วเธอกับฉันต้องตายไปข้างนึง”
               “...”
               “อย่าหวังว่าจะได้ซีกับคืนไปนะเพราะฉันชอบเขามาก”ใบหน้าสวยๆของฝ้ายจ้องมองมาที่หน้าของฉันพร้อมกับกำหมัดแน่นแววตาเอาจริงเอาจังของยัยนี่ดูหน้ากลัวกว่าที่คิดแต่สำหรับฉันแล้วความน่ากลัวของฝ้ายจะทำให้ชีวิตฉันตกอับมากเท่าไหร่จะค่อยเอาคืนให้มากกว่าเดิม
               “เฮ้ยไอ้ชี มึงคิดจะทำยังไงกับข้ามวะ!!”
               “ไอ้พี...” เอ๊ะ...นั้นพีกับชีเขาคุยกันว่าแต่พีเขาอยู่นี่เหรอทำไมฉันเพิ่งรู้พวกเขารู้จักกัน
               “ตามแผนชะทีสิวะ ยัยนั่นชอบมึงแล้วนะหักอกสักทีสิหรือว่ามึงชอบ...ยัยนั่น” หมายความว่าอะไร...ฉันกลัวนะ
               “เออ...เดียวกูทำแน่อีกอย่างนะเว้ยไอ้พีกูไม่ได้ชอบข้ามกับพี่สาวของ ยัยนั่นบ้าขนาดนั้นใครจะชอบลงวะดีไม่ดีมีหวังฆ่ากูขึ้นมา”
               “ก็จริงของมึงส่วนข้ามเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่คาดหวังตั้งแต่แรกละ”
               “...”
               “มึงรีบทำเข้าละอย่าแพ้พนันที่ให้ไว้กะพวกเราละแล้ว ยัยฝ้ายจะเอายังไงจะกลับไปคืนดีหรือเลิกมึงเองก็ยังรักอยู่ไม่ใช่เหรอ”
               “อืม...” เข้าใจละฉันคงไม่มีความหมายสินะ...แพ้แล้วแหละฉันโดนหลอกเข้าอย่างๆจังๆ ข้ามแก้จะทำยังไงต่อน่าอายชะมัดว่าทำไมเขาไม่มาปกป้องฉัน
               ขอโทษ...ที่ฉันไม่เชื่อใจนาย ขอโทษ...ที่ฉันทิ้งเพื่อนดีๆอย่างนายไปฉันเสียใจฉันขอโทษพี่สาวตัวเองที่ปกป้องหรือช่วยเหลืออะไรเขาไม่ได้เลยทั้งๆที่เป็นน้องสาว