รักหลอกๆของยัยตัวปัญหากับนายสุดป๊อบ ☺☻
8.1
เขียนโดย GreenBerry
วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.31 น.
15 chapter
13 วิจารณ์
19.76K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2557 12.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) เพราะว่ารักนาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ๊ง~
เสียงไลน์ ฉันลวงมือเขาไปในกระเป๋ากระโปรงเพื่อดูว่าใครทักฉันมาแต่แปลกฉันกลับไม่รู้สึกกลัวอะไรแล้วตอนนี้ฉันแค่อยากอยู่เงียบๆอยากทำตัวมีปัญหา
Chicken Rice: ข้าม มาเจอกันหน่อย (Read 18:00)
Chicken Rice: ทำไมไม่ตอบ (Read 18:03)
Chicken Rice: ขอร้องอย่าเงียบ (Read 18:05)
Evening sky : อย่าเจอกันอีกเลย ฉันมีแฟนแล้วเดียว...คีนหึงไม่อยากมีเรื่องกับคีน ยินดีด้วยนะแฟนนายกลับมาแล้ว (Read 18:06)
หลังจากแชทจบฉันยิบไอโฟน เข้ากระเป๋ากระโปรงและเงยหน้ามองไปบนฟ้าในเมื่อความหวานมีมากเกินพอสำหรับแล้วจะไปเสียอะไรกับความขมที่ต้องกลืนมันให้หมดถ้ามันไม่หมดก็แค่ร้องไห้ออกมา
“เข้มแข็งไว้นะข้ามฟ้า “พูดกับความคิดตัวเองจะสนุกกว่าความเป็นจริง จินตนาการกับคนที่เรารักจะยิ้มไม่หยุดเพราะมันคือความฝันฉันโครตมีความสุขเลย ฟองสบู่ที่อ่อนแอมันน่าส่งสารเกินไปรึเปล่า จู่ๆก็มีใครบ้างคนเดินเข้ามาจากข้างหลังของฉันมากระชากมือขอฉันคนๆนั้นคือซีเวย์นายข้าวมันไก่ของฉันไม่สิมันไม่ใช่ของฉันลืมตัวได้ไง><
“ยัยโง่...ยัยสมองสองมิติคิดว่าฉันจะเชื่องั้นเหรอว่าเธอเป็นแฟนกับคีนเธอต้องเป็นแฟนฉันต่างหากฉันไม่ให้เธอไปเป็นแฟนของคนอื่นนอกจากฉันยัยโง่รู้ไว้ชะฉันฉลาดกว่าเธอเยอะ^^” “…”อย่าทำแบบนี้ไม่ว่ากับใครเข้าใจไหม หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วได้โปรดอย่างมองผ่านมาทางฉันT^T
“ฉันไม่รู้จะอธิบายยังไงดีแต่เรื่องฉันกับฝ้ายเราจบกันไปแล้ว”
“แล้วมาอธิบายให้ฉันฟังทำไม?...ขอร้องอย่ายุ่งกับฉัน”
“แต่ฉันชอบเธอ”ตามแผน ถ้ายัยนี่ตกลงความเจ็บปวดของยัยนี่ต้องเริ่มขึ้นเธอไม่รู้หรอกนะว่าที่เธอเมาแล้วทำร้ายฉันตอนนั้นมันอายมากแค่ไหน ฉันต้องโดนหัวเหราะโดนแฟนบอกเลิกมาโหดร้ายสำหรับฉัน
“นะ นาย ชะ ชอบฉัน”อะไรกันเนี่ยฉันกำลังจะตายหัวใจเต้นผิดจังหว
ะ “เธอจะตอบตกลงไหม ยัยสองมิติ”
“อืมมม” ไม่มีทางอื่นแล้วนอกจากคำนี้มีความสุขชะมัด
“ถ่ายรูปกัน”
“ได้สิ”
แชะ แชะ แชะ เราทั้งคู่ถ่ายรูปกันโดยที่ซีเวย์ถือกล้องไว้ทางขวามือพร้อมกับทำปากจู่รับแสงอาทิตย์ยามเย็นกลางสนามฟุตบอลตอนนี้ใบหน้าฉันแดงเป็นมะเขือเทศเพราะฉันรู้สึกกับเขาเกินไปแล้วฉันผิดเองที่ไม่ระวังตัวแผนขัดขวางสำหรับฉันมันจบแล้วละฉันชอบเขาจริงๆ
# บ้าน
“คิดถึง><”
“มากๆ จุ๊ฟ”
“อยากกอดนายจัง”
“อยากหม่ำนายมากๆ”
“เจอกันพรุ่งนี้นะ คุณแฟน” หลังจากคุยเฟสไทม์กับซีเวย์ไปชั่วโมงกว่าใบหน้าอมยิ้มของซีเวย์ก็รอยขึ้นมาในหัวอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจังอยากเจอไวไวจังอยากบอกรักนายทุกเช้าเย็นแล้วสุดท้ายอยากแต่งงานมีลูกกับนายยิ่งคิดยิ่งเขิน><
“พี่พลอยจันทร์ข้ามมีแฟนแล้วนะ”
“ใคร”
“ซีเวย์ไง ดีใจไหม”
“ข้าม...แกหักหลังพี่งั้นเหรอ”
“พี่หมายความว่าไงข้ามไม่เข้าใจ”
“ไม่เข้าใจงั้นเหรอตอนมัธยมแกก็แย่งพีไปพอตอนนี้แกก็แย่งซีเวย์ไปอีก”
“ฝีมือพี่งั้นเหรอที่บอกให้พีบอกเลิกข้ามทั้งที่เขารักข้าม!”หมดกันพี่สาวที่แสนดีของฉันกลายเป็นนางร้ายไปแล้วงั้นพีคงเจ็บปวดมานานเลยสิ...พีขอโทษนะข้ามโง่เอง
“ใช่! เพราะแกได้ทุกอย่างมีทุกอย่างแย่งของรกของฉันสิ่งที่ฉันกำลังบอกคือฉันไมชอบเป็นผู้หญฺงใส่ซื่อแบบนี้อีกแล้วทั้งหมดเป็นเพราะแก!”
“เรื่องที่โรงเรียนตอนเช้าเมื่อวาน...”
อ่านแล้วเม้นด้วยนะ เพราะนี่คือครั้งแรกกกกกกกกกกกกกกก
เสียงไลน์ ฉันลวงมือเขาไปในกระเป๋ากระโปรงเพื่อดูว่าใครทักฉันมาแต่แปลกฉันกลับไม่รู้สึกกลัวอะไรแล้วตอนนี้ฉันแค่อยากอยู่เงียบๆอยากทำตัวมีปัญหา
Chicken Rice: ข้าม มาเจอกันหน่อย (Read 18:00)
Chicken Rice: ทำไมไม่ตอบ (Read 18:03)
Chicken Rice: ขอร้องอย่าเงียบ (Read 18:05)
Evening sky : อย่าเจอกันอีกเลย ฉันมีแฟนแล้วเดียว...คีนหึงไม่อยากมีเรื่องกับคีน ยินดีด้วยนะแฟนนายกลับมาแล้ว (Read 18:06)
หลังจากแชทจบฉันยิบไอโฟน เข้ากระเป๋ากระโปรงและเงยหน้ามองไปบนฟ้าในเมื่อความหวานมีมากเกินพอสำหรับแล้วจะไปเสียอะไรกับความขมที่ต้องกลืนมันให้หมดถ้ามันไม่หมดก็แค่ร้องไห้ออกมา
“เข้มแข็งไว้นะข้ามฟ้า “พูดกับความคิดตัวเองจะสนุกกว่าความเป็นจริง จินตนาการกับคนที่เรารักจะยิ้มไม่หยุดเพราะมันคือความฝันฉันโครตมีความสุขเลย ฟองสบู่ที่อ่อนแอมันน่าส่งสารเกินไปรึเปล่า จู่ๆก็มีใครบ้างคนเดินเข้ามาจากข้างหลังของฉันมากระชากมือขอฉันคนๆนั้นคือซีเวย์นายข้าวมันไก่ของฉันไม่สิมันไม่ใช่ของฉันลืมตัวได้ไง><
“ยัยโง่...ยัยสมองสองมิติคิดว่าฉันจะเชื่องั้นเหรอว่าเธอเป็นแฟนกับคีนเธอต้องเป็นแฟนฉันต่างหากฉันไม่ให้เธอไปเป็นแฟนของคนอื่นนอกจากฉันยัยโง่รู้ไว้ชะฉันฉลาดกว่าเธอเยอะ^^” “…”อย่าทำแบบนี้ไม่ว่ากับใครเข้าใจไหม หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วได้โปรดอย่างมองผ่านมาทางฉันT^T
“ฉันไม่รู้จะอธิบายยังไงดีแต่เรื่องฉันกับฝ้ายเราจบกันไปแล้ว”
“แล้วมาอธิบายให้ฉันฟังทำไม?...ขอร้องอย่ายุ่งกับฉัน”
“แต่ฉันชอบเธอ”ตามแผน ถ้ายัยนี่ตกลงความเจ็บปวดของยัยนี่ต้องเริ่มขึ้นเธอไม่รู้หรอกนะว่าที่เธอเมาแล้วทำร้ายฉันตอนนั้นมันอายมากแค่ไหน ฉันต้องโดนหัวเหราะโดนแฟนบอกเลิกมาโหดร้ายสำหรับฉัน
“นะ นาย ชะ ชอบฉัน”อะไรกันเนี่ยฉันกำลังจะตายหัวใจเต้นผิดจังหว
ะ “เธอจะตอบตกลงไหม ยัยสองมิติ”
“อืมมม” ไม่มีทางอื่นแล้วนอกจากคำนี้มีความสุขชะมัด
“ถ่ายรูปกัน”
“ได้สิ”
แชะ แชะ แชะ เราทั้งคู่ถ่ายรูปกันโดยที่ซีเวย์ถือกล้องไว้ทางขวามือพร้อมกับทำปากจู่รับแสงอาทิตย์ยามเย็นกลางสนามฟุตบอลตอนนี้ใบหน้าฉันแดงเป็นมะเขือเทศเพราะฉันรู้สึกกับเขาเกินไปแล้วฉันผิดเองที่ไม่ระวังตัวแผนขัดขวางสำหรับฉันมันจบแล้วละฉันชอบเขาจริงๆ
# บ้าน
“คิดถึง><”
“มากๆ จุ๊ฟ”
“อยากกอดนายจัง”
“อยากหม่ำนายมากๆ”
“เจอกันพรุ่งนี้นะ คุณแฟน” หลังจากคุยเฟสไทม์กับซีเวย์ไปชั่วโมงกว่าใบหน้าอมยิ้มของซีเวย์ก็รอยขึ้นมาในหัวอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจังอยากเจอไวไวจังอยากบอกรักนายทุกเช้าเย็นแล้วสุดท้ายอยากแต่งงานมีลูกกับนายยิ่งคิดยิ่งเขิน><
“พี่พลอยจันทร์ข้ามมีแฟนแล้วนะ”
“ใคร”
“ซีเวย์ไง ดีใจไหม”
“ข้าม...แกหักหลังพี่งั้นเหรอ”
“พี่หมายความว่าไงข้ามไม่เข้าใจ”
“ไม่เข้าใจงั้นเหรอตอนมัธยมแกก็แย่งพีไปพอตอนนี้แกก็แย่งซีเวย์ไปอีก”
“ฝีมือพี่งั้นเหรอที่บอกให้พีบอกเลิกข้ามทั้งที่เขารักข้าม!”หมดกันพี่สาวที่แสนดีของฉันกลายเป็นนางร้ายไปแล้วงั้นพีคงเจ็บปวดมานานเลยสิ...พีขอโทษนะข้ามโง่เอง
“ใช่! เพราะแกได้ทุกอย่างมีทุกอย่างแย่งของรกของฉันสิ่งที่ฉันกำลังบอกคือฉันไมชอบเป็นผู้หญฺงใส่ซื่อแบบนี้อีกแล้วทั้งหมดเป็นเพราะแก!”
“เรื่องที่โรงเรียนตอนเช้าเมื่อวาน...”
อ่านแล้วเม้นด้วยนะ เพราะนี่คือครั้งแรกกกกกกกกกกกกกกก
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ