รักหลอกๆของยัยตัวปัญหากับนายสุดป๊อบ ☺☻
8.1
เขียนโดย GreenBerry
วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.31 น.
15 chapter
13 วิจารณ์
19.73K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2557 12.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ07:00 น.
เป็นเวลาตอนเช้าที่ฉันมาโรงเรียนเวลานี้เป็นประจำและโรงเรียนแห่งนี้ที่ฉันอยู่เป็นโรงเรียนของรัฐจัดขึ้น มันเป็นโรงเรียนต่างชาติที่ผู้มีอันจะกินเรียนและอาศัยอยู่บนสังคม สามมารถสอบเข้ามาได้และหนึ่งในนั้นมันคือการสอบชิงทุนไปเรียนในเครือมหาลัยของที่นี่โอกาสที่ฉันจะสามารถแสดงให้เห็นในความฉลาดมาถึงในไม่ช้านี้...
ย้อนไปในสมัยตอนเด็กๆที่ฉันป่วยหนักแบบทำนองเครือข่ายเด็กขี้โรค ร่างกายฉันเป็นภูมิแพ้จำพวกฟุ่นเวลาฉันอยู่ใกล้มันทีไรจมูกและใบหน้าฉันแดงจนใครว่าฉันว่ายัยมะเขือพวง ฉันยังงงอยู่ว่าทำไมถังไม่เรียกฉันว่ายัยมะเขือเทศจะเข้าท่ากว่าT^T
นับตั้งแต่นั้นมาฉายายัยมะเขือพวงของฉันดังไปถึงมัธยมตอปลายปีที่6โดยเฉพาะเขาคนนี้'คีน' ตั้งแต่คบกับเขาเป็นเพื่อนมาสองปีแค่นั้นความลับที่ฉันฝากฝั่งไว้ให้นายนี้ แค่5นาที ข่าวของฉันดังในโลกออนไลน์จนวันนี้ฉันไม่กล้าฝากความลับอะไรกับนายนี่เลย "
ยัยมะเขือพวงงงง!"คงไม่ต้องเดาว่าใคร-O-ขณะที่ฉันย้างก้าวลงจากรถของคุณแม่ ซึ่งตอนนี้ท่านมาส่งฉันและต่อไปฉันต้องปั่นจักรยานมาโรงเรียนเอง
เนื่องจากง่ายๆเลยปัญหาเศรษฐกิจตกต่ำและสถานที่ทำงานไกลกว่าเดิมหลังจากแม่ของฉันหย่ากับพ่อจอมเจ้าชู้ไปสดๆกลางสถานการณ์สนามฟุตบอลของโรงเรียนในตอนเช้าที่ผ่านมามันยิ่งทำให้ฉันได้รับเสียงวิจารณ์มากมายแถมฉันยังกลายเป็นครอบครัวนักสู้อีกต่างหาก
แค่ขออย่ายังไม่พอแถมตบต่อยกลางสมานโรงเรียนของลูกอีก! Y^Y นั้นแค่ประเด็นย่อมๆคุณแม่ฉันบินไปทำงานถึงต่างประเทศและนี่ข้ออ้างเพราะคุณไปปิ๊งหนุ่มฝรั่งเมืองหนาวละสิ…>///<
"แม่ไปก่อนนะยัยข้าม!.รีบละแฟนแกมาแล้วไปก่อนนะจ๊ะลูกสาวแม่เนี่ยไวไฟจัง?"*0*อยากได้แฟนเหรอค่ะแม่ขา
"-__-++"แม่นะแม่พูดอะไรก็ไม่รู้ พอพูดจบรีบแหล่นรถออกไป นี่ไม่ใช่สนามแข็งรถนะคะคุณแม่
"เป็นไรยัยมะเขือพวง!"คีนมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย กวนซ้นชะมัด
"ข้อ 1 ฉันชื่อข้ามฟ้า ข้อ2 ฉันไม่อณุญาติให้นายเรียกชื่อฉันห้วนแบบนี่"ฉันชูนิ้ว2นิ้วตามหมายเลขที่พูดไปแต่ดูเหมือนว่านายนี่จะงงกับความหมายนั้นละสิ หรือไม่แกล้งโง่ใส่ฉัน
"แบบไหน?"ย้อนอีก oO
"ชั่งเถอะ...เรียกฉันว่าข้ามฟ้าให้เต็มประโยคได้รึเปล่า?"ฉันถามเขาซึ่งตอนนี้ฉันยังยืนรอคำตอบอยู่
"ไม่เอามันไม่แนวยัยมะเขือพวง!"ปกติคีนเขาชอบกวนประสาทฉันเป็นประจำอยู่ฉันคงไม่ต้องคาดเดาคำตอบที่ฉันพูดมา
เดินไปเชยเลย...
ฉันรีบวิ่งตามคีนเข้าไปในโรงเรียน แต่บางครั้งมันก็มีข่าวตลกๆมากมายเกี่ยวกับฉันและเขาหาว่าเป็นแฟนกันบ้างท้องแล้วแท้งบ้างมันตลกเกินไปแล้วคนอย่างฉันเนี่ยนะจะมีแฟนชาตินี้ขอสระโสดยังจะดีกว่าอีก...กลัวอดีตซ้ำรอย "นางสาวเพชรลดา สุวรรณมณี มาพบครูที่ห้องประชุมด้วยขอความกรุณาเชิญ นายพาคีน ชั่ดชัย มาพบด่วน!"
"อะไรอีกยัยป้าแว่นนั้น!"คีนพูดออกมาด้วยความโมโห
ฉันหาโอกาสตอนที่คีนเข้าระบายความหงุดหงิดใส่อาจารย์แก่ๆอยู่นั้นฉันรีบเดินตัดหน้าของคีนไปยังห้องประชุม...
เป็นเวลาตอนเช้าที่ฉันมาโรงเรียนเวลานี้เป็นประจำและโรงเรียนแห่งนี้ที่ฉันอยู่เป็นโรงเรียนของรัฐจัดขึ้น มันเป็นโรงเรียนต่างชาติที่ผู้มีอันจะกินเรียนและอาศัยอยู่บนสังคม สามมารถสอบเข้ามาได้และหนึ่งในนั้นมันคือการสอบชิงทุนไปเรียนในเครือมหาลัยของที่นี่โอกาสที่ฉันจะสามารถแสดงให้เห็นในความฉลาดมาถึงในไม่ช้านี้...
ย้อนไปในสมัยตอนเด็กๆที่ฉันป่วยหนักแบบทำนองเครือข่ายเด็กขี้โรค ร่างกายฉันเป็นภูมิแพ้จำพวกฟุ่นเวลาฉันอยู่ใกล้มันทีไรจมูกและใบหน้าฉันแดงจนใครว่าฉันว่ายัยมะเขือพวง ฉันยังงงอยู่ว่าทำไมถังไม่เรียกฉันว่ายัยมะเขือเทศจะเข้าท่ากว่าT^T
นับตั้งแต่นั้นมาฉายายัยมะเขือพวงของฉันดังไปถึงมัธยมตอปลายปีที่6โดยเฉพาะเขาคนนี้'คีน' ตั้งแต่คบกับเขาเป็นเพื่อนมาสองปีแค่นั้นความลับที่ฉันฝากฝั่งไว้ให้นายนี้ แค่5นาที ข่าวของฉันดังในโลกออนไลน์จนวันนี้ฉันไม่กล้าฝากความลับอะไรกับนายนี่เลย "
ยัยมะเขือพวงงงง!"คงไม่ต้องเดาว่าใคร-O-ขณะที่ฉันย้างก้าวลงจากรถของคุณแม่ ซึ่งตอนนี้ท่านมาส่งฉันและต่อไปฉันต้องปั่นจักรยานมาโรงเรียนเอง
เนื่องจากง่ายๆเลยปัญหาเศรษฐกิจตกต่ำและสถานที่ทำงานไกลกว่าเดิมหลังจากแม่ของฉันหย่ากับพ่อจอมเจ้าชู้ไปสดๆกลางสถานการณ์สนามฟุตบอลของโรงเรียนในตอนเช้าที่ผ่านมามันยิ่งทำให้ฉันได้รับเสียงวิจารณ์มากมายแถมฉันยังกลายเป็นครอบครัวนักสู้อีกต่างหาก
แค่ขออย่ายังไม่พอแถมตบต่อยกลางสมานโรงเรียนของลูกอีก! Y^Y นั้นแค่ประเด็นย่อมๆคุณแม่ฉันบินไปทำงานถึงต่างประเทศและนี่ข้ออ้างเพราะคุณไปปิ๊งหนุ่มฝรั่งเมืองหนาวละสิ…>///<
"แม่ไปก่อนนะยัยข้าม!.รีบละแฟนแกมาแล้วไปก่อนนะจ๊ะลูกสาวแม่เนี่ยไวไฟจัง?"*0*อยากได้แฟนเหรอค่ะแม่ขา
"-__-++"แม่นะแม่พูดอะไรก็ไม่รู้ พอพูดจบรีบแหล่นรถออกไป นี่ไม่ใช่สนามแข็งรถนะคะคุณแม่
"เป็นไรยัยมะเขือพวง!"คีนมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย กวนซ้นชะมัด
"ข้อ 1 ฉันชื่อข้ามฟ้า ข้อ2 ฉันไม่อณุญาติให้นายเรียกชื่อฉันห้วนแบบนี่"ฉันชูนิ้ว2นิ้วตามหมายเลขที่พูดไปแต่ดูเหมือนว่านายนี่จะงงกับความหมายนั้นละสิ หรือไม่แกล้งโง่ใส่ฉัน
"แบบไหน?"ย้อนอีก oO
"ชั่งเถอะ...เรียกฉันว่าข้ามฟ้าให้เต็มประโยคได้รึเปล่า?"ฉันถามเขาซึ่งตอนนี้ฉันยังยืนรอคำตอบอยู่
"ไม่เอามันไม่แนวยัยมะเขือพวง!"ปกติคีนเขาชอบกวนประสาทฉันเป็นประจำอยู่ฉันคงไม่ต้องคาดเดาคำตอบที่ฉันพูดมา
เดินไปเชยเลย...
ฉันรีบวิ่งตามคีนเข้าไปในโรงเรียน แต่บางครั้งมันก็มีข่าวตลกๆมากมายเกี่ยวกับฉันและเขาหาว่าเป็นแฟนกันบ้างท้องแล้วแท้งบ้างมันตลกเกินไปแล้วคนอย่างฉันเนี่ยนะจะมีแฟนชาตินี้ขอสระโสดยังจะดีกว่าอีก...กลัวอดีตซ้ำรอย "นางสาวเพชรลดา สุวรรณมณี มาพบครูที่ห้องประชุมด้วยขอความกรุณาเชิญ นายพาคีน ชั่ดชัย มาพบด่วน!"
"อะไรอีกยัยป้าแว่นนั้น!"คีนพูดออกมาด้วยความโมโห
ฉันหาโอกาสตอนที่คีนเข้าระบายความหงุดหงิดใส่อาจารย์แก่ๆอยู่นั้นฉันรีบเดินตัดหน้าของคีนไปยังห้องประชุม...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ