Yakuza boy กับดักรักของนายยากูซ่า

เฮอ สุดท้ายก็มาถึงโรงเรียนซะที เหมื่อยฉมัดเลย ฉันบ่นในใจก่อนจะเดินลงจากรถพร้อมฝาแฝดจอมน่ารัก

"พี่ฮะ ผมไปเรียนก่อนน่ะฮ่ะ บ๊ายบาย"อ้าววววว เล่นทิ้งกันเลยหรอฟระ แล้วเราจะหาห้องเจอไหมเนี้ย ดีน่ะที่อาให้เลขที่ห้องมา อืม อะไรน่ะอ่อ m2/1 เลขที่ห้องแมร่งโคตรแปลกเลย ฉันเดินไปเรื่อยๆ ก็ดันไปชนคนเข้า เรานี้ซุ่มซ่ามฉมัด ฉันค่อยเงยหน้าขึ้นแล้วก็ต้องตกใจ แมร่งงงงง ชายชุดดำเพียบ ง่ะ แม่จ๋าหนู๋เดินชนมาเฟียยยยย

"ขะ...ขอโทษค่า"ฉันพูดเสียงสั่น น่ากลัวอ่ะ ใครก็ได้ลากหนูออกไปจากตรงนี้ที

"เดินหัดดูคนบ้างสิ!!"ก็ มัวแต่ดูทางไม่ได้ดูคนอ่ะค่า เอมม่าไม่ผิดน่ะค่า

"ขอโทษค่า"ในหัวตอนนี้มีแต่คำว่าขอโทษ ง่ะ เค้าจะจับฉันตัดแขนตัดขาแล้วเอาไปเป็นขอทานไหมอ่ะ

"หึหึ กราบฉันสิ ฉันถึงจะยกโทษให้" กราบหรอ ไม่ได้ไหม เรากราบแต่ผู้มีพระคุณ เค้าไม่นิยมกราบมาเฟียยยย

"ฉันกราบแต่ผู้มีพระคุณน่ะค่า"ฉันพูดไปตามความจริง

"อย่ามาเล่นลิ้นกับฉัน!!"อยู่ใกล้แค่นี้ทำไมต้องตวาดด้วยอ่ะ แต่เอ๊ะลิ้นมันเล่นได้ด้วยหรอ ไม่เคยรู้มาก่อนเลยแฮะ (อย่าถือสาค่า  นางเอกเราใสซื่อค่า)

"ลิ้นมันเล่นได้ด้วยหรอค่า"ฉันถามด้วยความอยากรู้ เผื่อจะเอาไปเล่นบ้าง ฮิๆ ท่าทางจะสนุก

"ยัยประสาท เธอรู้ไหมที่นี้ใครคุมห๊า!!!"แงงงงง ถามดีๆก็ได้ทำไมต้องตวาดด้วยเล่า เดี๋ยวเก๋าฟ้องแม่น้าาาาาาาา  แต่ใครคุมอ่ะ อ่อรู้และ

"หลังคาคุมค่า"ฉันตอบอย่างมั่นใจ แต่ทำไมพวกชายชุดดำต้องหัวเราะด้วยอ่ะ พ่อตายหรอ(ถ้าพ่อตาย เค้ามีแต่ร้องไห้ย่ะ'jakaom)

"นี้เธอ!!!!"เอ้าผิดหรอ หว่าาาา งั้นก็ต้องนี้ "ฟ้าคุมป่าวค่า"ฉันตอบอีกที 

"=_="ถูกแน่เลยดูทำหน้าเข้าสิ"ฉันคุมเว้ยยยย"อ่อ นายนี้เองคุม นายรู้แล้ว แล้วนายถามฉันทำไมอ่ะ แล้วมันเหนื่อยมากไหมกับการคุมอ่ะ

"เหนื่อยไหมกับการคุม"ฉันถามด้วยความอยากรู้ เอาง่ายๆ กูเสือก จบ

"เหนื่อย เฮ้ยยยยนี้เธอ!!"หมอนี้ตวาดลั่น แง น่ากลัว โดนฆ่าแน่เลยตู น่ากลัวววววว

"เอายัยนี้ไปไว้บนดาดฟ้า ให้รู้รสของการไม่สบายซักหนึ่งวัน ไป๊"นายนี้ว่าก่อนจะมีชายชุดดำมาลากฉันไป แต่งตัวชุดดำนี้ไปงานศพกันมาหรอฟระเนี้ย พวกชายชุดดำพาฉันมาบนดาดฟ้าก่อนจะขังฉันไว้ ฉันวิ่งตรงไปทุบประตู ไม่เอาเอมม่าไม่อยากอยู่ในนี้ ปล่อยฉันน่ะ ฮือๆๆๆๆๆๆ แม่ช่วยเอมม่าด้วย เอมม่ากลัว ฉันนั่งกอดเข่าร้องไห้อย่างทุกทรมาร

โปรดติดตามตอนต่อไป