Yakuza boy กับดักรักของนายยากูซ่า

งิ่มๆๆๆๆๆๆๆ วันนี้ฉันตื่นแต่เช้ารีบไปอาบน้ำแต่งตัว และลงมาหาแม่ข้างล่าง
"รู้น่าที่ดีมากจ๊ะ งั้นไปกันเลย"แม่ว่าก่อนจะเดินนำหน้าไป ส่วนฉันก็แบกของไปไว้ท้ายรถ และขึ้นไปนั่งข้างคนขับ
15 นาทีผ่านไป เราก็มาถึงสนามบิน ฉันลงจากรถ ก่อนจะไปลากกระเป๋ามาและเดินตามแม่ไป
แม่มาส่งฉันตรงทางเดินเข้า
"หนู ต้องไปจริงๆหรอค่าเนี้ย"ฉันพูดพลางทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ไม่อยากไปอ่ะ
"จ๊ะ แม่รักลูกน่ะค่า เมื่อถึงต้องโทรบอกแม่น่ะค่า"ฉันพยักหน้ารับแม่ก่อนจะกระโดดกอดแม่ที่หนึ่งก่อนจะเดินไปขึ้นเครื่อง
ณ บนเครื่อง 407
ง่ะ ทำไมเครื่องบินต้องหมายเลขนี้ด้วยฟระ เดี๋ยวก็นึกถึงตอนดูหนังเรื่อง 407 เครื่องบินผี ง่ะน่ากลัวววววววววววววว ไม่เอาอยากลง แต่ก็ลงไม่ได้
"ขอให้ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ อีก 10 นาทีเครื่องออกค่า"เสียงประกาศดังขึ้นก่อนจะจบลง เฮอต้อง 10 นาที แม่จะรีบให้ฉันขึ้นเครื่องไปไหนฟระเนี้ย ฉันได้นั่งตรงริมหน้าต่าง(แหมพูดเหมือนนั่งรถทัวร์เลยน่ะ'jakaom)ก่อนจะมีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งมานั่งข้างฉัน
ตุบ
อุ้ย โทรศัพท์ของผู้ชายคนนั้นตกมาอยู่ใต้เท้าฉัน ฉันก้มเก็บก่อนจะยื่นไปให้เขา
"ขอบคุณน่ะ"ผู้ชายคนนี้พูดขึ้น น่ะ......น่ารักอ่ะ -///-
"ค่ะ ยินดี"ฉันส่งยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร
"ผม พายุครับยินดีที่ได้รู้จัก"พายุแนะนำตัวอย่างสุภาพพร้อมกับยิ้มที่ทำให้สาวๆถึงกับละลายไปกองกับพื้นได้
"ฉัน เอมม่าค่ายินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"ฉันพูดพร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตรอีกอีกครั้ง
"ขณะนี้เครื่องกำลังจะออก ขอให้ทุกท่านรัดเข็มขัดด้วยค่า"เสียงประกาศดังขึ้นก่อนจะจบลง ฉันรัดเข็มขัดตามคำสั่ง ก่อนที่เครื่องจะขึ้น อ๊ากกกกกกกกก น่ากลัว
ลาก่อนประเทศไทยยยยยยยยยยยย
 
 
โปรดติดตามตอนต่อไป