สวยไม่ซ่าท้าดูได้

7.7

เขียนโดย IamPrincess

วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.30 น.

  8 บท
  9 วิจารณ์
  11.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2558 13.00 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) เฮ้ยเขิลอะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“เฮ้ย~จะทำไงกลับดีหว่าข้อเท้าก็เป็นซะแบบนี้”ฉันพูดลอยๆกับตัวเองพร้อมมองข้อเท้าที่บวมมากๆของตัวเองจะถึงบ้านไหมหว่าฉันพยามเกาะสิ่งที่เกาะได้ตามทางแต่ทางข้างหน้าดันว่างเปล่า

“แล้วฉันจะเกาะอะไรเดินเนี้ย!!~”ฉันบ่นกับตัวเองที่หมดหนทาง

 “งั้นก็คงต้องเสี่ยงดู”ฉันพูดกับตัวเองพร้อมยันตัวหน้าทรงตัวได้พร้อมที่จะเดินไปข้างหน้าแล้วแต่ว่าโชคไม่เข้าข้างฉันเลยเพราะว่าข้อเท้ามันเจ็บแป๊บๆขึ้นมากระทันหันทำให้ฉันล้มลงกองกับพื้นให้ตายเถอะข้อเท้าปวดมากแถมยังบวมมากด้วยอะ

“เป็นอะไรเปล่ามีมี่” เสียงพี่คุ้นหูเสียงที่ฉันหลงรักหรือว่า

“พี่ซัม....พี่มาทำอะไรที่นี้คะ.....ดันมาเห็นตอนที่ฉันหน้าสมเพสเสียได้”

“ไม่เห็นจะหน้าสมเพสตรงไหนเลย...พี่ว่าแล้วข้อเท้าเธอต้องอักเสบแน่ๆเดี๋ยวพี่พาไปหาหมอนะ”พี่ซัมพูดพร้อมอุ้มฉันไว้ในอ้อมกอดของเขา   อ้อมกอดพี่ซัมอบอุ่นมากเป็นอ้อมกอดที่แสบนุ่มนวลรู้สึกเป็นนางฟ้าขึ้นมายังไงไม่รู้^++^ เป็นครั้งแรกและคงครั้งสุดท้ายละมั้งที่โดนพี่ซัมอุ้มคงไม่มีวันแบบนี้อีกแล้วมั้ง

"นี้มัวคิดอะไรหนะพี่ถามไม่ได้ยินหรือไงมีมี่"

"คะ?.....อะไรนะคะ?"เสียงพี่ซัมทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ตกในภวังค์บ่อยๆเดี๋ยวคนอื่นคิดว่าบ้าพอดี-0-

"เธอนี้จริงๆเลย พี่ถามว่า......"ทำไมถึงได้ยินถึงคำว่าพี่ถามว่า.....แล้วทุกอย่างก็เบลอไปหมดทำไงดีเริ่มลืมตาไม่ขึ้นแล้วทำไงดี......แล้วทุกอย่างก็มืดสนิท (ซัมเมอร์)

"พี่ถามว่าเธอไม่สบายหรือเปล่าตัวร้อนๆอะ เฮ้ยมีมี่"พูดไม่ทันขาดคำมีมี่ก็หลับไปคงเพราะพิษไข้ละมั้งเจ้าตัวคงไม่รู้ตัวเฮ้ยมีมี่นี้ก็จริงๆเลยไม่ค่อยดูแลตัวเองแล้วทำไงต่อวะเนี้ยบ้านมีมี่ก็อยู่ไกลถ้าไม่ถ้ารีบทำให้ไข้ลดมีมี่คงต้องแย่แน่ๆเลยร่างกายยิ่งไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ซะด้วยเอาวะพาไปคอนโดเราละกันดีนะที่ซื้อคอนโดแล้วนี้ไว้งั้นรีบพามีมี่ไปดีกว่าก่อนจะแย่ไปกว่านี้

5 นาทีผ่านไป

"ทำไมไอ้มิกค์ไม่รับสายวะ ทั้งบ้านไม่รับโทรศัพท์ไปไหนกันวะ"ผมสถบใส่โทรศัพย์เนื่องจากไม่สามารถติดต่อใครได้เลยเฮ้ยยัยนี้ก็อาการไม่ค่อยดีเท่าไหร่เอาวะจัดการเองก็ได้ผมเดินไปหาผ้าชุบน้ำและยามาให้มีมี่แล้วผมก็เช็ดตัวเธอตัวของมีมี่ร้อนมากหน้าก็ซีดยัยนี้จริงๆเลยไม่ชอบดูแลตัวเองแล้วจะไม่ให้ผมห่วงได้ไงละจริงๆผมชอบเธอตั้งแต่ 3 ปีก่อนตอนนั้นเธอยังไม่รู้จักผมหลอกผมเห็นเธอมารับมิกบ่อยๆผมชอบเธอตั้งแต่นั้นมาและเราก็บังเอิญเจอกันเมื่อ 2 ปีที่แล้วผมรู้เลยว่าเธอชอบผมตั้งแต่นั้นมา(ทำไงได้ก็ผมเกิดมาหล่อนี้)แต่มีเหตุผลบ้างอย่างที่ทำให้ผมใกล้เธอนอกจากคนที่รู้จักกันในสถานะน้องของเพื่อนไม่ได้

"อืฮ....."อยู่ดีๆน้ำตาของมีมี่ก็ไหลลงมาคงเป็นเพราะไม่สบายละมั้งหลังจากเช็ดตัวเธอเสร็จผมก็นั้งเฝ้าเธอไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา