Fate of love

เฮ้อ~ฉันต้องถอนหายใจยาวๆอีกครั้งหนึ่งเปิดเทอมวันใหม่ก็ยังน่าเบื่อเหมือนเดิม ฉันเกลียดการตื่นเช้าจริงๆโว้ยยย แต่ก็...-////-นักบาสก็ยังหล่อเหมือนเดิม มาเช้าๆนี้มันดีอย่างนี้นี่เองได้ผลพลอยได้ชัดๆ แต่ยังไงในใจฉันก็มีแต่คนๆนั้นคนเดียวผู้ชายที่สุภาพบุรุษ ดูอ่อนโยนเค้าเป็นใครกันนะอยากรู้จริงๆเลยถ้าอยู่โรงเรียนเดียวกันก็ดีนะสิแต่ถึงยังไงฉันก็จะรู้ให้ได้ว่าเค้าเป็นใคร..

  ''นี่!!นั่งเหม่อลอยอะไรอยู่ค่ะเพื่อน''ฉันสะดุดขึ้นมาทันทีทันใด นี่ฉันเหม่อลอยเหรอ...

  ''นี่ฉันนั่งเหม่อลอยเหรอ?''

  ''เออนะสิ - - ไม่รู้ตัวหรือไง''

  ''สงสัยคงไม่''

  ''- -..แล้วนี้แฟน...''

  ''หยุดเลย!!หยุดพูดถึงแม่งเกลียดมันนนน!!''พูดถึงมันทำไมว่ะจุกเลย - -*

  ''ก๊ากกกกกกกกกกกฮาว่ะ พ่นไฟใหญ่เลย''ดูมันๆสนุกด้วยไหมนั้น! - - สาบานสิว่ามันเป็นผู้หญิงหัวเราะทุเรศไปแล้ว

  "มันเป็นอดีตไปแล้วพอๆเลิกพูดได้แล้วไอเตี้ย!"

  "- - เตี้ยไร!!เค้าไม่ได้เรียกว่าเตี้ยแต่เค้าเรียกว่าคนตัวเล็ก"

  "หราาาาาาาา~"ฉันพูดประชดประชันพร้อมกับแลบลิ้นใส่ :p 

หลังจากพวกเราเคารพธงชาติเสร็จก็เตรียมตัวเข้าเรียนในเทอมที่2ของชั้นปี ฉันมองไปทางด้านขวาก็เห็นนายวินนักบาส นายนั้นมาสายเป็นประจำทั้งๆที่บ้านก็อยู่ใกล้โรงเรียน นายวินเป็นพวกนักบาสของโรงเรียนทุกๆกลางวันฉันจะเห็นเค้าเล่นบาสกับเพื่อนๆ เป็นนักบาสโรงเรียนแถมเรียนเก่ง นายนี่ก็เพอร์เฟ็คใช้ได้เหมือนกันนะแต่ทำไมถึงยังไม่มีแฟน แต่...ฉันจะไปสนใจเรื่องของเค้าทำไมกันนะ ช่างเถอะเค้าจะเป็นคนยังไงก็ไม่เกี่ยวกับเราอยู่แล้ว 

  "นักเรียนทุกคน เหล่าซือจัดที่นั่งให้ใหม่แล้วนะ"

  "โห่วววววว"เสียงเพื่อนๆในห้องเรียนที่แสนเซ็งกับการจัดที่นั่งของคุณครูประจำชั้น

  "เห้ย!ซิน แก้ว มิ้นเราได้นั่งด้วยกันอ่ะ-////-กรี๊ดๆดีใจๆ"ดีใจจริงๆเลยที่ได้นั่งกับคนที่ดีๆและไว้ใจได้

  "ดีใจเหมือนกัน!!"ซินก็เอือมมากอดอย่างดีอกดีใจไม่แพ้กับฉันเลย ส่วนแก้วกับมิ้นก็หันมายิ้มให้และพวกเรา4คนก็คุยกันอย่างสนุกสนาน

สักพักฉันหันไปมองที่นั่งฝั่งทางประตูห้องมีแต่พวกนักบาสแล้วก็นายวินทำไมกันนะพอรู้ตัวอีกทีฉันก็ชอบสังเกตหมอนั้นทุกครั้งไป ฉันชอบแอบมองเค้าตั้งแต่เหมื่อไรกันนะ....

  ทันใดนั้นนายวินก็หันมาสบตา ฉันรีบหันกลับอย่างไม่ทันตั้งตัว หูยยย~เกือบไปแล้วนะเรา ทำไมฉันต้องใจเต้นแรงด้วย หยุดเต้นแรงเดี๋ยวนี้นะ!!!

  "อ้าวอ้ายทำไมเธอหูแดงแบบนั้นล่ะ"

  "หูฉันแดงเหรอ?"ฉันตอบซินทันควันและรีบจับหูตัวเอง"(.///.)ไม่มีอะไรหรอก"

  "หน้าเธอแดงแล้วนะ!"

  "อากาศมันร้อนนะ แหะๆ"

  "โอเคๆ"

ดีนะที่ซินไม่คิดอะไรแล้วทำไมฉันถึงใจเต้นแรงเพราะหมอนั้นด้วยนะไม่เข้าใจเลย เป็นบ้าไปแล้วหรือไงยัยอ้าย ฉันทุบใจตัวเองแรงๆเผื่อมันจะหายใจเต้นแรงบ้าง

---พักกลางวัน---

  "เห้ยๆพวกแกกินไรกันนะ"

  "ฉันเอาข้าวมากิน!!!!"ยัยมิ้นพูดขึ้นมาซะเสียงดังกลัวไม่มีใครรู้ไงว่าเอาข้าวมากินเองนะ - -

  "ฉันไม่กิน"ไอเตี้ยพูดขึ้นมาหลังยัยมิ้น

  "ไดเอทเหรออออ~"ฉันตอบทันทีทันใด

  "เออ"แหม่ๆเพื่อนฉันจะสวยไปไหนเนี่ย

หลังจากพวกเราซื้อข้าวเสร็จพวกเราจึงไปหาที่นั่งในโรงอาหาร

  "เอ่อ..พวกแกๆถามไรหน่อยดิ"

  "ว่ามา"ยัยมิ้นกับไอเตี้ยพูดพร้อมกัน

  "ถ้าแบบ..พวกแกชอบจ้องคนๆหนึ่งนานๆ แล้วเวลาเค้ามองมาก็รู้สึกใจเต้นและหน้าแดง มัน..หมายความว่าไงว่ะ?"

  "หืมมมมม( '')('' )"สองคนนี้มองหน้ากันทันที

  "รีบๆตอบมาเร็วเลย!" 

  "ก็...แอบชอบมั้ง"ไอเตี้ยพูดขึ้น

  "นั้นนะสิ ฉันก็ว่ามันคือการแอบชอบแหละเพราะเราชอบแอบมองเค้าแล้วเวลาเค้าหันมาก็ใจเต้น ตึกตักๆ" ไม่ต้องทำเสียงหัวใจก็ได้มั้งมิ้น = =;; มันทุเรศ

ฉันแอบชอบนายวินเหรอเนี่ย!? -//- เห้ย!ไม่ได้ๆ ๆๆ-0- ฉันชอบเจ้าของผ้าเช็ดหน้าต่างหาก!นายวินก็แค่เพอร์เฟ็ค เราใจเต้นและหน้าแดงกับความเพอร์เฟ็คเหล่านั้นไม่ได้ชอบหรอก ยังไงฉันก็ต้องตามหาเจ้าของผ้าเช็ดหน้าให้ได้!!!! 

  "หึหึหึๆๆๆๆ" ฉันหัวเราะในลำคอออกมาเสียงดัง

  "ฉันว่าแม่งบ้าไปแล้วว่ะ" ( ;;==)(==;; ) ไอเตี้ยกับยัยมิ้นหันมาพูดแล้วมองหน้าพร้อมกันทันควัน