รักข้ามภพ ( ยัยเจ้าหญิงปีศาจกับเด็กซ่าวัยซน )

 " ไงจ๊ะสาวน้อยทั้งสอง " เมื่อมาถึงโรงเรียนสตาฟลี่ก็เรียกพวกเรา
 " จ๊าสตาฟลี่มาโรงเรียนเองหรอ " มิรุเปิดฉากถามสตาฟลี่
 " จ๊ะว่าเเต่เธอสองคนพักที่ไหนหรอ " สตาฟลี่เอียงคอถามพวกเราอย่างงงๆ
 " เราพักที่บ้านของญาติจ๊ะ " มิรุตอบสตาฟลี่ ฉันว่าสองคนนี้สนิทกันมากนะเนี่ยเเต่ช่างเถอะปล่อยไว้สองคนนี่แหละดีแล้ว
 " ฉันไปก่อนนะ " ฉันบอกมิรุพลางวิ่งเเจ้นออกมา ใครจะอยู่ให้มิรุเชือดบ้าอิอิ
 ปึก!!!!! เสียงฉันชนกับอะไรด้วยความเคยชินฉันจึงดึงผ้าพันแผลออกมาป้องกันตัว แต่ไม่ใช่ปีศาจ ( ก็นี่มันโลกมนุษย์นี่ย่ะ:loneliness ) เออๆป้องกันตัวก่อนน่ะดีแล้วย่ะ
 " นี่เธอหัดดูตาม้าตาเรือบ้างสิ " ตาม้าตาเรือคืออะไรอ่ะงงจังแล้วมนุษย์ทำไมต้องพูดเเบบนี้
 " ตาม้าตาเรือมันคืออะไรหรอ หรือว่าใครจะไปเอาตาของม้ายูนิคอนมาทำเป็นตาเรือไม่นะ " ฉันทำท่าจะไปขยำ้คอผู้ชายคนนั้นใครกันมันบังอาจมาเอาตาม้ายูนิคอนไปฉันจะฆ่ามัน
 " ไม่ใช่เว้ยนี่เธอเป็นคนไทยหรือเปล่าเนี่ย " เขาว่าพลางเงยหน้าขึ้นมามองฉันให้เต็มตา เเละเขาก็นิ่งเงียบไปพักใหญ่พร้อมกับมองหน้าฉัน
" เป็นอะไรอ่ะ " ฉันถามอย่างงงๆ
" เธอสวยจังฉันเพิ่งเคยเห็นผู้หญิงที่มีดวงตาโตขนาดนี้แถมสีดวงตาเธอยังเป็นสีซีเปียอีกเธอเป็นคนประเทศอะไรหรอ " อีกแล้วค่ะเมื่อวานก็สตาฟลี่ตอนนี้ยังจะ
 " ฝรั่งเศสค่ะ " เขามองฉันอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
 " ชื่ออะไรหรอครับ " เขาว่าพลางจ้องเขามาในดวงตาของฉัน
 " ฟลอเรนไทน์ค่ะ หรือ ไทน์ ก็ได้ " 
 " ผมชื่อ ทิฟ ครับ " เขายิ้มอย่างอารมณ์ดีให้ฉัน
 " ทิฟ นั่นแน่ๆ ใครอ่ะเด็กใหม่หรอ " ผู้ชายผมสีเลือดห๊ะสีเลือดหรอคนนี้ไม่ธรรมดาเเน่ ยืนมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน
 " กินได้ป่าวว่ะอยากกินว่ะ " ผู้ชายคนนั้นถามทิฟก็จริงอืมแต่ส่ยตาจะปลายมาทางฉันไมย่ะ จับย่างให้เเวมไพร์กินดีไหมเนี่ย ( มีด้วยเรอะ : loneliness )
 " ไม่เว้ยไม่ใช่เด็กของฉัน " ทิฟตอบหน้าตาย
 " สวยว่ะเสียดายนักแต่ชืออะไรหรอครับ " ผู้ชายคนนั้นส่งสายตาหวานเยิ้มเเหวะไม่มีนำ้ตาลย่ะมีแต่ไขมันล้วนอยากอ้วก 
 " ฟลอเรนไทน์ " ฉันไม่ได้ตอบนะแต่อ้าวทิฟตอบแทนฉันนี่นา งงเลยที่นี้
 " ชื่อน่ารักจังครับเฮ้ยแต่ว่าแกเกี่ยวไรกับฟลอเรนไทน์ว่ะ " ผู้ชายคนนั้นว่าพลางส่งสายตาอำมหิตใส่ทิฟ
 " ก็เด็กฉันไง " เด็กฉันคืออะไรฉันมีพ่อคนเดียวนะย่ะเเล้วตานี่เป็นใครไม่ใช่พ่อฉันซะหน่อย
 " อ้าว นี่ผมชื่อเอเกินครับ " อ้วกทำไมไม่อีเกินไปเลยย่ะ หน้าก็หล่อดีออกแต่นิสัยมันน่าให้พี่ซาดาโกะมาลากไปทิ้งบ่อนำ้
 " แล้วคบกันกี่เดือนแล้วอ่ะ " เอเกินถามทิฟ
 " 2 " ทิฟตอบเอเกิน
 " 2 ปี 2 เดือน 2 สัปดาห์ 2วัน " เอเกินถามทิฟ
 " 2 นาที " ทิฟตอบเอเกินอย่างหน้าตาเฉย 2 นาทีมันเป็นไปได้ยังไงแล้วอะไรคือคบอ่ะ
 " งั้นจู๋จี๋กันตามสบายนะไปล่ะ " ว่าแล้วเอเกินก็หายวับไปกับตามนุษย์คนนี้เป็นลูกครึ่งปีศาจคาไมทาจิหรือไงนะไวมาก
 " อะไรคือคบของเธอหรอ " ฉันเปิดปากถามทิฟ
 " นี่เธอไม่เคยมีแฟนหรือไง " นี่เธอฉันเป็นปีศาจนะย่ะจะมีแฟนอะไรของพวกเจ้าล่ะแล้วมันคืออะไรล่ะแฟน
 " ยังไง " 
 " แฟนคือคนสองคนที่เกิดความรักต่อกันจึงคบกัน " เขาว่าพลางยิ้มอ้อนๆใส่
 " รัก???? " มันคืออะไรว่ะ
 " ความรักคือสิ่งที่สวยงามถ้าเธอมีมันเธอจะเข้าใจเอง " เขาวว่าพลางใช้มือลูบหัวฉัน
 " หรอแล้วฉันมีหรือยัง " 
 " มีสิเธอต้องมีความรักหรือการคอยห่วงใยคิดถึง เธออาจจะมีมันแล้ว ล่ะมั้ง "
 " กับแม่สินะนี่น่ะหรอความรัก "
 " ใช่ " ทิฟว่าพลางจูงฉันให้เดินตามเขาไปความรักของมนุษย์นี่สวยงามจัง นี่สินะสิ่งที่เรียกว่ารัก