Alice! เทพนิยายรักในฝัน [Session 1]

              "เฮ้ออออ...."เสียงถอนหายใจของอลิสที่กำลังนั่งอยู่ที่บรรลังก์ที่เมืองWonderland
              "ฉันหล่ะเหนื่อยจริงจริ๊ง!"ฉันบ่นพึมพำ
              "ใช่ ฉันก็ว่างั้นแหละ เดี๋ยวก็มีโน่นมีนี่ เดี๋ยวก็ต้องไปออกศึกอีก อะไรมันจะขนาดนั้น"คา
รอสบ่นให้ฉันกับอลิสฟัง
              ตอนนี้ฉันได้ครอบครองเมืองแห่งนี้ไว้แล้ว ฉันก็สามารถที่จะทำอะไรก็ได้ ตอนนี้รู้สึกเบื่อ
มากกับการที่อยู่บรรลังก์อันนี้หน่ะ         
              "แล้วเราจะทำอะไรต่อ?"คารอสถามฉัน
              "เราเดินรอบปราสาทนี่หมดรึยังหน่ะ?"ฉันถาม
              "ดูหมดแล้ว ก็มีแต่ห้องนอนห้องรับประทานอาหารและก็นู้นี่นั่นอีกเยอะอ่ะจ่ะ- -"อลิส
ตอบ
              "งั้นหรอ...อ้อ! ฉันมีความคิดเจ๋งๆแล้วหล่ะ!"
              "อะไรอีกหล่ะ"คารอสถาม
              "ฉันคิดว่าเราน่าจะมีประชากรในเมืองเรานะ แล้วก็ขายอาณาจักรแห่งนี้ไปเรื่อยๆจนไปถึง
ปราสาทราชินีโพธิ์แดง เอามั้ยหล่ะ?"ฉันถามเผื่อจะมีใครเสนอความคิดเห็น
              "แล้วเราจะเอาประชากรนี่มาจากไหนหรอ?- -"อลิสถาม
              "ก็...ฉันคิดว่าจะต้องมีคนอยู่ที่ไหนซักแห่งแน่นอนแต่แค่เราต้องหา"
              "หาหรอ!? โอ้ว..ไม่ๆ!ฉันไม่หาหรอกนะ-*-"อลิสบ่น
              "แล้วนายหล่ะ..."ฉันหันไปทางขวาแต่คารอสกลับไม่อยู่ซะงั้น-3-
              ฉันเดินลงจากบรรลังก์แล้วฉันก็ไปที่ประตูที่อยู่ทางด้านขวามุมสุด ฉันเปิดประตูแต่ประตู
กลับล็อก
              "ฉันจะไม่ทำงานนี้อีกเด็ดขาด!"คารอสตะโกนออกมา
              "มีแต่นายคนเดียวที่ช่วยฉันได้นี่นา..."ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน
              แอ้ดด!
             "คารอสนายจะช่วยฉันหรอ"ฉันทำเสียงออดอ้อน
             .......
             .......
             "ไม่!"
             ปั้ง!
             เสียงปิดประตูดังสนั่นต่อหน้าฉัน แงๆT^Tทำไมทุกคนถึงใจร้ายกับฉันขนาดนี้น้าาา
แงๆๆๆT^T ไม่เป็นไรฉันจะไปหาเองก็ได้(ไม่ง้อหรอก ชิ!)
             ฉันเดินกำลังจะเดินออกนอกห้อง แต่มีใครบางคนกลับรั้งขาฉันไว้
             "ฉันขอโทษ มีอาฉัน เธองอนฉันหรอT^T"อลิสกอดขาฉันแน่นจนฉันเดินไปไหนไม่ได้
แล้ว
             "ปล่อยขาฉันน้าาา!"ฉันตะโกนออกมา
             "อย่างอนเค้าเลยน้าาาา"เสียงออกอ้อนของอลิสยิ่งทำให้ฉันอยากเดินมากขึ้นเรื่อยๆ
             "ไม่!ฉันจะไปคนเดียว!><"
             "อลิส!ฉันขอโทษ!"คารอสวิ่งมาหาฉันแล้วก็กระโดดกอดฉัน
             อีกคนนึงก็ขาอีกคนนึงก็ตัว -3-
             "ก็ได้!ฉันให้อภัยพวกเธอแล้ว!><''ฉันพูดเพราะความรำคาญ
             "จริงหรอ!?"อลิสถามฉัน
             "จริงสิ!"ฉันพูด
             "ใช่!แต่ทีนี้พวกเธออกไปจากตัวฉันซะก่อน"ฉันพูดด้วยความที่รำคาญมากๆ
             แล้วคารอสกับอลิสก็ปล่อยฉันให้เป็นอิสระ 
             "แล้วพวกเธออยากไปกับฉันจริงๆหรอ-3-"ฉันถาม คารอสกับอลิสพยักหน้าพร้อมกัน
             "แล้วแต่เธอนะ ว่าจะไปหรือไม่ไป แต่ตอนนี้ฉันจะต้องทำความฝันของฉันให้เสร็จก่อน"
             ฉันเดินออกจากประตูปราสาทแล้วอลิสกับคารอสก็เดินตามฉันมาต้อยๆเหมือนพวกทาส
ยังไงก็ไม่รู้-3- 
              ตอนกลางคืน
             "แฮ่กๆ"เสียงฉันกำลังหอบมากๆเลย
             "ตามหาคนนี่มันเหนื่อยขนาดนี้เชียวหรอเนี่ย"อลิสบ่น
             "ฉัน..ไม่ไหวแล้วอ่าา"เสียงคารอสเหนื่อมากๆ
             รู้มั้ย?สาเหตที่ทำให้ฉันกับพวกเพื่อนของฉันทั้งหลายนี่มันเป็นยังไง
             ตอนที่เรากำลังจะไปหาคนแต่กลับกลายเป็น่ว่าฉันไปเจอหมูป่าขนาดเบ้อเริ่มเข้าให้ ฉัน
เลยวิ่งไปวิ่งมาจนฉันเหนื่อย ฉันวิ่งไม่คิดชีวิต เลยกลายเป็นว่าไม่ได้คนมาเลยซักคน-3- และสภาพ
ก็เป็นอย่างที่เห็น- -
             แต่ยังไงฉันก็ต้องทำให้ได้เลย คอยดู!
             [โปรดติดตาม session 2 ค่ะ^^]