Alice! เทพนิยายรักในฝัน [Session 1]
เขียนโดย 
aumnoi
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 08.39 น.
แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 08.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
15) ตอนพิเศษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฮ้ออออ...."เสียงถอนหายใจของอลิสที่กำลังนั่งอยู่ที่บรรลังก์ที่เมืองWonderland
"ฉันหล่ะเหนื่อยจริงจริ๊ง!"ฉันบ่นพึมพำ
"ใช่ ฉันก็ว่างั้นแหละ เดี๋ยวก็มีโน่นมีนี่ เดี๋ยวก็ต้องไปออกศึกอีก อะไรมันจะขนาดนั้น"คา
รอสบ่นให้ฉันกับอลิสฟัง
ตอนนี้ฉันได้ครอบครองเมืองแห่งนี้ไว้แล้ว ฉันก็สามารถที่จะทำอะไรก็ได้ ตอนนี้รู้สึกเบื่อ
มากกับการที่อยู่บรรลังก์อันนี้หน่ะ
"แล้วเราจะทำอะไรต่อ?"คารอสถามฉัน
"เราเดินรอบปราสาทนี่หมดรึยังหน่ะ?"ฉันถาม
"ดูหมดแล้ว ก็มีแต่ห้องนอนห้องรับประทานอาหารและก็นู้นี่นั่นอีกเยอะอ่ะจ่ะ- -"อลิส
ตอบ
"งั้นหรอ...อ้อ! ฉันมีความคิดเจ๋งๆแล้วหล่ะ!"
"อะไรอีกหล่ะ"คารอสถาม
"ฉันคิดว่าเราน่าจะมีประชากรในเมืองเรานะ แล้วก็ขายอาณาจักรแห่งนี้ไปเรื่อยๆจนไปถึง
ปราสาทราชินีโพธิ์แดง เอามั้ยหล่ะ?"ฉันถามเผื่อจะมีใครเสนอความคิดเห็น
"แล้วเราจะเอาประชากรนี่มาจากไหนหรอ?- -"อลิสถาม
"ก็...ฉันคิดว่าจะต้องมีคนอยู่ที่ไหนซักแห่งแน่นอนแต่แค่เราต้องหา"
"หาหรอ!? โอ้ว..ไม่ๆ!ฉันไม่หาหรอกนะ-*-"อลิสบ่น
"แล้วนายหล่ะ..."ฉันหันไปทางขวาแต่คารอสกลับไม่อยู่ซะงั้น-3-
ฉันเดินลงจากบรรลังก์แล้วฉันก็ไปที่ประตูที่อยู่ทางด้านขวามุมสุด ฉันเปิดประตูแต่ประตู
กลับล็อก
"ฉันจะไม่ทำงานนี้อีกเด็ดขาด!"คารอสตะโกนออกมา
"มีแต่นายคนเดียวที่ช่วยฉันได้นี่นา..."ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน
แอ้ดด!
"คารอสนายจะช่วยฉันหรอ"ฉันทำเสียงออดอ้อน
.......
.......
"ไม่!"
ปั้ง!
เสียงปิดประตูดังสนั่นต่อหน้าฉัน แงๆT^Tทำไมทุกคนถึงใจร้ายกับฉันขนาดนี้น้าาา
แงๆๆๆT^T ไม่เป็นไรฉันจะไปหาเองก็ได้(ไม่ง้อหรอก ชิ!)
ฉันเดินกำลังจะเดินออกนอกห้อง แต่มีใครบางคนกลับรั้งขาฉันไว้
"ฉันขอโทษ มีอาฉัน เธองอนฉันหรอT^T"อลิสกอดขาฉันแน่นจนฉันเดินไปไหนไม่ได้
แล้ว
"ปล่อยขาฉันน้าาา!"ฉันตะโกนออกมา
"อย่างอนเค้าเลยน้าาาา"เสียงออกอ้อนของอลิสยิ่งทำให้ฉันอยากเดินมากขึ้นเรื่อยๆ
"ไม่!ฉันจะไปคนเดียว!><"
"อลิส!ฉันขอโทษ!"คารอสวิ่งมาหาฉันแล้วก็กระโดดกอดฉัน
อีกคนนึงก็ขาอีกคนนึงก็ตัว -3-
"ก็ได้!ฉันให้อภัยพวกเธอแล้ว!><''ฉันพูดเพราะความรำคาญ
"จริงหรอ!?"อลิสถามฉัน
"จริงสิ!"ฉันพูด
"ใช่!แต่ทีนี้พวกเธออกไปจากตัวฉันซะก่อน"ฉันพูดด้วยความที่รำคาญมากๆ
แล้วคารอสกับอลิสก็ปล่อยฉันให้เป็นอิสระ
"แล้วพวกเธออยากไปกับฉันจริงๆหรอ-3-"ฉันถาม คารอสกับอลิสพยักหน้าพร้อมกัน
"แล้วแต่เธอนะ ว่าจะไปหรือไม่ไป แต่ตอนนี้ฉันจะต้องทำความฝันของฉันให้เสร็จก่อน"
ฉันเดินออกจากประตูปราสาทแล้วอลิสกับคารอสก็เดินตามฉันมาต้อยๆเหมือนพวกทาส
ยังไงก็ไม่รู้-3-
ตอนกลางคืน
"แฮ่กๆ"เสียงฉันกำลังหอบมากๆเลย
"ตามหาคนนี่มันเหนื่อยขนาดนี้เชียวหรอเนี่ย"อลิสบ่น
"ฉัน..ไม่ไหวแล้วอ่าา"เสียงคารอสเหนื่อมากๆ
รู้มั้ย?สาเหตที่ทำให้ฉันกับพวกเพื่อนของฉันทั้งหลายนี่มันเป็นยังไง
ตอนที่เรากำลังจะไปหาคนแต่กลับกลายเป็น่ว่าฉันไปเจอหมูป่าขนาดเบ้อเริ่มเข้าให้ ฉัน
เลยวิ่งไปวิ่งมาจนฉันเหนื่อย ฉันวิ่งไม่คิดชีวิต เลยกลายเป็นว่าไม่ได้คนมาเลยซักคน-3- และสภาพ
ก็เป็นอย่างที่เห็น- -
แต่ยังไงฉันก็ต้องทำให้ได้เลย คอยดู!
[โปรดติดตาม session 2 ค่ะ^^]
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
