Alice! เทพนิยายรักในฝัน [Session 1]

              หลังจากที่ฉันเข้ามาในตัวเมืองปราสาทได้แล้ว รถม้าก็หยุดอยู่ตรงที่หน้าประตูของ
ปราสาท มีสัญลักษณ์ดอกกุหลาบสีขาวอยู่เหนือประตูบานใหญ่ ฉันเห็นว่ามีทหารไพ่สองตัวอยู่ตรง
ประตู ซึ่งฉันเดาว่าเป็นคนเฝ้ายาม ถ้ามีคนเข้ามาแล้วก็จะตรวจสอบว่ามีอะไรบ้าง
              เดี๋ยวนะ..
              ตรวจสอบ...
              ว่ามีอะไรบ้าง...
              แย่แล้ว!ถ้าไอ้พวกทหารบ้าๆนี่มาเจอพวกเราแล้วจะทำยังไงดีหล่ะ! ไม่งั้นได้มีแผนแตก
แน่ๆ! ฉันหันไปหาคารอสซึ่งฉันยังเห็นแขนมาอยู่บนหลังฉันอยู่เลยแล้วก็หลับไปแล้วด้วย! 
              "คารอส!ตื่นสิตื่น!"ฉันกระซิบเบาๆที่หูของเขา
              "หืม...ใครเรียกกันนะ?..."สภาพตอนนี้คารอสเหมือนเพิ่งตื่นนอน
              "เราถึงปราสาทแล้วนะ! นายจะมานอนอย่างนี้ไม่ได้หรอกนะ!"ฉันกระซิบ
              "ปราสาทอะไรกัน.."ภาพคารอสแย่กว่าที่คิด
              "ก็ปราสาท-"ยังไม่ทันที่จะพูดจบประโยคทหารไพ่ก็เปิดผ้าคลุมนี่ออก แย่แล้ว!ทหารไพ่
เห็นพวกเราแล้ว! จะทำยังไงดี!
              "เอ่อ..."ทหารไพ่ลากเสียงยาว
              "เอ่อ..."ฉันก็เหมือนกัน
              จากนั้นทหารก็ก้มลงเหมือนกับว่าฉันเป็นเจ้าหญิงยังไงก็ไม่รู้ คารอสก็ได้แต่สลำสลือ ฉัน
หมั่นไส้คารอสเลยตบหัวเขาแรงๆ
              ปั้ก!
              "ทำอะไรของเธอเนี่ย!?มีอา!"เขาตะโกนใส่หูฉัน
              "ก็ฉันเห็นายนอนหลับอยู่นี่นา ก็เลยกระตุ้นให้ตื่นซะเลย"
              "ชิ!"เขาสบถใส่ฉันแล้วจากนั้นเขาก็ก้มมองลงไปข้างล่างรถม้า เหมือนว่าเขาก็อึ้งเหมือน
ฉัน
              "ทหารพวกนี้เป็นไรกัน?"เขาถามฉัน
              "ตอบง่ายๆเลยนะ 'ฉัน! ไม่! รู้!'"
              "ไม่ต้องตะโกนก็ได้"เขาพูดแล้วก็มองหน้าฉัน
              "โทษที"ฉันพูด
              หลังจากนั้นคารอสก็ลงจากหลังคารถม้าแล้วจากนั้นเขาก็ยื่นมืออกมาเหมือนว่าฉันเป็น
เจ้าหญิงที่กำลังจะลงจากรถม้า แล้วฉันก็ยื่นไปให้คารอสแล้วจากเขาก็...
              กระชากมือฉันจนฉันล้มทับคารอส-3-
              "นายมันบ้าที่สุด!"ฉันตะคอกใส่เขา
              "ก็เธอทำฉันก่อนนี้!"
              ฉันมองไปที่หน้าของเขา เหมือนว่าเขาหน้าแดงเถือกมากๆ ส่วนฉันก็ด้วย เราต่างคนต่าง
มองกันได้แปปเดียวฉันก็ดันตัวเขาออกมาแล้วจากนั้นฉันก็ยื่นมือเหมือนเมื่อกี้นี้ แล้วเขาก็ยื่นมือมา
ให้ฉันแล้วจากนั้น ฉันก็ดึงเขาแล้วก็ไปกระแทกกับรถม้า
              "นี่เธอกะเล่นทีเผลอเลยหรอ? มันเจ็บรู้มั้ย!?"
              "อย่าคิดนะว่าคนอย่างฉันจะไม่แก้แค้นหน่ะ"พูดเสร็จฉันก็รีบเดินหนีคารอส ระหว่างเดิน
ไปฉันยิ้มไปหัวเราะไป
              "เฮ้!เดี๋ยวสิ รอฉันด้วย!"คารอสตะโกนออกมา
              "แบร่ๆ!"ฉันหันหลังไปแล้วจากนั้นก็แลบลิ้นใส่คารอส
              เขาวิ่งมาหาฉันแล้วจากนั้นเขาก็อ้อนว่า'อย่าโกรธฉันเลยนะ'อะไรประมาณนี้- - แต่ฉันก็
เห็นใจก็เลยยกโทษให้โดยการเหยียบเท้าคารอสหนึ่งทีแล้วจากนั้นก็เดินหนีเขาไป
              ฉันเห็นประตูปราสาทเปิดค้างอยู่ฉันเลยวิ่งเข้าไปข้างใน ว้าว!~ เหมือนพระราชวังเลยอ่ะ
(ก็มันคือพระราชวังไง-*-) ตรงกลางสุดมีที่นั่งบรรลังก์อันใหญ่หนึ่งที่และบรรลังก์อันเล็กอีกสองอัน
ตั้งอยู่ซ้ายขวาใกล้ๆบรรลังก์อันใหญ่ ฉันได้ยินเสียงของใครบางคนกำลังบ่นพึมพำอยู่หลังเก้าอี้บรร
-ลังก์อันใหญ่นี้ ฉันตัดสินใจวิ่งไปที่หลังกำแพงนี้ ฉันได้ยินเสียงของใครบางคนกำลังบ่นพึมพำ
             'ฮ่าๆ!ฉันนี่แหละจะเป็นคนครอบครองเมืองแห่งนี้ ฮ่าๆๆ!'เสียงใครบางคนกำลังหัวเราะ
อย่างสะใจ
             ฉันเดินเข้าไปฟังเรื่อยๆจนถึงกำแพงแล้วจากนั้นก็กำลังใช้มือพิงกำแพงแต่กลับกลายเป็น
ว่า กำแพงเป็นฉากหลอกทำให้ฉันล้มลงกับพื้น มันทะลุกำแพงได้ด้วย!
             "เธอคงได้ยินที่ฉันพูดหมดแล้วสินะ...อลิส..."ตัวกลอบลินสีเขียวใส่หมวกยาวลายสก็อต
สีขาวดำ เสื้อคลุมลายสก็อคสีขาวดำ กางเกงขาดหลุดลุ่ย กำลังพูดกับฉันอยู่
             "อืม...แต่ก็ไม่หมดหรอกนะ"ฉันลุกไปปัดฝุ่นเสื้อผ้าไป
             "ฉันว่าเธอไม่ได้คนเดียวหรอกนะ...ใช่มั้ย?..."เขาถามฉัน
             "แน่นอน"
             "ถ้าให้ฉันเดานะ เธอคงมากับคารอส"เขาพูดแล้วก็หันหน้ามาหาฉัน
             "ใช่...แล้วทำไม?"ฉันถาม
             "ฉันว่าเรามีเรื่องที่จะต้องคุยกันแล้วหล่ะ..."เขาก้มหน้ามาเรื่อยๆ จนจมูกยาวๆของเขาใกล้
หน้าฉันแล้ว ลมหายใจของเขาเหม็นสาบมากๆจนทำให้ฉันจะอ้วกออกมาแล้ว
             "ฉันว่าไปดื่มชากันจะดีกว่า..."พูดเสร็จเขาก็เดินนำฉันไปตรงโต๊ะยาวๆ
             "อืม..."ฉันตอบเสียงยาว