SENPAI อยากได้พี่(รหัส)เป็นสามีมั้ยครับน้อง![Yaoi]

     

SENPAI:02

“ทำไมแกกลับบ้านเร็วจังเลยล่ะ” เสียงๆหนึ่งดังขึ้นทันทีที่คิงเดินเหยียบเข้ามาในบ้าน  คิงถอนหายใจเล็กน้อยแล้วหันไปมองบุคคลที่นั่งอยู่ที่โซฟาห้องรับแขกด้วยหน้าตาเซงๆ

 

“นี่ ไม่ต้องมาทำหน้าเซ็งเลยนะไอ้ลูกบ้า ฉันเป็นพ่อแกนะ” คนที่พูดอยู่นั่นก็คือ คีย์ พ่อแท้ๆของคิงซึ่งเป็นหมออยู่ในโรงพยาบาลดัง คีย์อายุเพียง  33 ปี ซึ่งเขามีคิงตอนอายุเพียง 14 ปีเท่านั้นด้วยความที่หลงผิด แม่ของคิง  คลอดคิงออกมาก็ทิ้งคิย์และคิงไป  ถึงแม้ว่าว่าจะมีกันเพียงแค่ 2 พ่อลูกแต่คีย์ก็ไม่เคยที่จะทำให้คิงรู้สึกขาดความอบอุ่น เลยแม้แต่น้อย

 

“คิงยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะพ่อ”

 

“ฉันเป็นพ่อแกนะ เลี้ยงแกมากี่ปี ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าแกคิดอะไรอยู่” คีย์หรี่ตามองลูกชายอย่างจับผิด  คิงก็ได้แต่เดินเอื่อยๆมาหานั่งอยู่กับพ่อของตนเอง

 

“คิงไปกวนตีนรุ่นพี่มาอ่ะ” คิงกล้าที่จะพูดกับพ่อของตนเองตรงๆก็เพราะว่าพ่อของคิงก็ยังถือว่ายังไม่ทันได้แก่จึงทำให้สองพ่อลูกนั้นคุยกันเหมือนเพื่อน

 

“นี่แกไปก่อเรื่องอีกแล้วหรอห้ะ ? ตัวเท่าลูกหมายังจะไปมีปัญหาอีก นี่ถ้าแกโดนบอยคอตนะ แกเตรียมตัวโดนฉันกระทืบได้เลย” คีย์พูดขึ้นมาอย่างคาดโทษกับลูกชาย

 

“โหหหหหห!! คิงตัวเท่าลูกหมา พ่อก็เป็นพ่อของลูกหมาอย่างคิงนี่แหละ พ่อสูงกว่าคิงแค่ 3 เซนต์เองนะ มาทำเป็นว่าคนอื่น” คิงก็ยังไม่วายแขวะพ่อของตนเอง เพราะมันก็จริงที่คิงพูดเพราะคิงสูง 170 ซม. แต่คีย์ก็สูง 173 ซม. ซึ่งสูงกว่าคิงเพียง 3 ซม.เท่านั้น

 

“นี่แกไอ้เด็ก…/ อ้าว คิงกลับมาแล้วหรอ”  ในขณะที่คีย์ทำท่าที่จะถีบลูกชายตัวเองอยู่ๆก็มีอีกเสียงหนึ่งพูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

 

“หวัดดีฮะอานาวา มาช่วยคิงได้ทันเวลาพอดี” คิงพูดพร้อมกับวิ่งไปหลบหลัง นาวา รุ่นน้องที่โรงพยาบาลซึ่งเป็นหมอเหมือนกันอายุน้อยกว่าคีย์  3 ปี

 

“นายหลบไปเลยนะนาวา ไอ้ลูกบ้า แกออกมาเดี๋ยวนี้นะ”

 

“ไม่!!”

 

“อย่าให้จับได้นะแกเละแน่” คีย์พูดพร้อมกับพุ่งเข้าไปกะจะจับตัวของลูกชาย แต่ว่าดันโดนนาวากอดไว้เสียก่อน เมื่อเห็นเช่นนั้นคิงจึงวิ่งหนีออกไปจากทางด้านหลังของนาวา

 

“นี่ นายจะทำอะไรน่ะนาวา ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” คีย์พยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของนาวาแต่ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุดเพราะนาวาไม่ยอมปล่อย

 

“555555555  อานาวาอย่างปล่อยพ่อออกมานะฮะ  ลากเข้าห้องไปเลย”

 

“นี่ไอ้คิง แกพูดอะไรน่ะฮะ”

 

“พ่อนี่ขี้บ่นอ่ะ อานาวาฉุดพ่อขึ้นไปปล้ำเลยฮะ”

 

“คิงอนุญาตอาแล้วนะ” อาและหลานส่งสายตาเป็นประกายให้แก่กันและกันอย่างรู้ความหมาย ทำให้คีย์ถึงกับงงเป็นไก่ตาแตกเพราะไม่เข้าใจ

 

“นี่ ปล้ำเปิ้มอะห้ะ  ไอ้ลูกเวร”

 

“ต่อไปนี้นะ ถ้าพ่อบ่นคิงนะ คิงจะให้อานาวาลากพ่อขึ้นไปปล้ำเลย แบร่” คิงพูดจบก็วิ่งหนีขึ้นห้องไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้คีย์และนาวาตบตีกันอยู่ด้านล่าง เพราะนาวาดันตีหน้ามึนจะลากคีย์ขึ้นห้องตามที่หลานสั่ง โดยมีคีย์ตะโกนโหวกเหวกต่อต้านนาวาอยู่ด้านล่าง

 

“นี่ไอ้ลูกบ้า..มีลูกที่ไหนเค้าบอกให้คนอื่นมาปล้ำพ่อตัวเองบ้างห๊าาาาา!!”

 

คิงวิ่งหนีขึ้นมาบนห้องได้ก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเที่ยว  เมื่อแต่งตัวเสร็จก็ลองออกไปดูว่าพ่อของตนเองนั้นเป็นยังไงบ้าง  ก็ได้คำตอบว่านาวาพาออกไปเที่ยว(?) แล้ว  คิงจะเบาใจหน่อยจะได้ไม่โดนด่าอีก…เรื่องที่คิงพูดเรื่องให้นาวาปล้ำพ่อของตนเองได้อย่างเป็นปกติก็เพราะว่าคิงเองดูก็รู้ว่านาวามาตามจีบพ่อของตัวเองแน่ๆ คิงเองก็ไม่ได้อะไรมากมายเพราะเป็นวันรุ่นยุคใหม่ยอมรับเรื่องเพศที่ 3 เอง และถ้านาวาสามารถเป็นคนที่จะทำให้คีย์มีความสุขได้  คิงก็พร้อมที่จะยอมรับนาวาเข้ามาเป็นคนในครอบครัว

 

……………………………………………………………..

 

“มึงว่าวันนี้เราจะโดนอะไรบ้างวะ”

 

“…”

 

“นี่มึงยังแฮงค์ไม่หายเลยหรอวะ ทำไมเงียบอย่างนี้วะ” ยูถามคิงขึ้นในขณะที่กำลังเดินเข้าตึกคณะ คิงที่ยังคงแฮงค์เหล้าเมื่อคืนพึ่งจะกลับเข้าบ้านเมื่อตอนตี 3 นี่เองทำให้คิงเกิดอาการหงุดหงิดเมื่อโดนยูโทรปลุกให้มามหาลัยตอน 9 โมง

 

“กูยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย ทำไมต้องถ่อมามหาลัยตอนนี้ด้วยวะ”

 

“ก็พวกพี่สันมันนัดปี 1 ตอน 9 โมงนี่หว่า  แล้วพวกเราต้องเริ่มล่าลานเซนต์ได้แล้วนะ”

 

“แม่งเอ้ย!!”  คิงสบถได้เพียงเท่านั้นเพราะเมื่อทั้งสองคนเดินมาก็เจอเข้ากับอริกลุ่มสำคัญกำลังจะเดินไปทางเดียวกันพอดี….กลุ่มของทศกำลังจะเดินไปที่โรงยิมที่เรียกรวมเด็กปี  1 ที่นัดพวกสันทนาการรวมกันเอาไว้

 

“บ้านพวกคุณไม่มีนาฬิการึไง นี่มัน 9 โมง 20 นาที แล้วทำไมยังไปไม่ถึงโรงยิม” บอมบ์พูดขึ้นนิ่งๆ เมื่อมองเด็กทั้งสองคนที่ดูก็รู้ว่ามาสาย

 

“มี แต่ไม่ได้ดู บ้านมีแต่นาฬิกาทรายอ่ะ ดูเวลาไม่เป็น…”ยูตอบไปพร้อมกับจะดึงคิงที่ยังคงมึนๆรีบไปที่โรงยิม แต่กลับโดนพูดเยาะเย้ยขึ้นอีก

 

“บ้านพวกคุณนี่ท่าทางจะบ้านนอก ไม่มีนาฬิกา ไม่มีมารยาท ไม่รู้จักไหว้คนที่อายุมากกว่า” เอกเสริมขึ้นบ้าง  เอกต้องปั้นหน้านิ่งทั้งๆที่ในใจนั้นอยากจะขำจะเป็นจะตาย เพราะยูนั้นค่อนข้างที่จะแรงไม่เบา

 

“พอดีที่บ้านไม่เน้นเรื่องมารยาท!!” คิงที่เงียบๆอยู่ในตอนแรก อยู่ๆก็พูดขึ้นแล้วดึงมือของยูไปที่โรงยิมทันที ปล่อยให้กลุ่มของทศหน้าเหวออยู่ตรงนั้นนานกว่าที่จะได้สติ

 

…

 

“อ้าวววว น้องคิงกับน้องยูมาสาย ต้องทำโทษ” พี่ๆสันทนาการเมื่อเห็น 2 แสบพึ่งเดินเข้าไปในโรงยิมก็เรียกคิงและยูเอาไว้เสียก่อน เพราะคนมาสายจะต้องโดนทำโทษ

 

- 55% -

“ทำไมน้อง 2 คนถึงมาสายครับ” พี่พายพี่สันทนาการปี 3 ขึ้นอย่างเป็นกันเอง เพราะรู้สึกชอบนิสัยของเด็กๆ 2 คนนี้

 

“ผมตื่นสายฮะ เมื่อคืนไปกึ๊บมา” คิงตอบออกไปตรงๆไม่อ้อมค้อมทำให้พวกพี่สันปี 3 และปี 1 คนอื่นๆถึงกับฮาไปกับภาษาน่ารักๆอย่างคำว่า ‘กึ๊บ’ ที่หมายถึงไปกินเหล้ามา

 

“5555 เจ๋งมาก  แต่มาสายต้องโดนทำโทษ มาเต้นไก่ย่างให้คนอื่นๆดูเดี๋ยวนี้เลย” พายพูดขึ้นขำๆ คิงและยูก็ไม่มีปฏิเสธอยู่แล้ว  เมื่อเพื่อนๆเริ่มร้องเพลงและตบมือให้ คิงและยูก็เต้นกันอย่างไม่อายทันที

 

“55555 น้องมึงนี่มันน่ารักจริงๆว่ะ  ส่วนน้องไอ้บอมบ์ก็หล่อฉิบหาย” เอกหัวเราะจนท้องแข็งเมื่อเห็นเด็กทั้ง 2 คนเต้นท่าไก่ย่าง หลังจากที่พวกทศเดินเข้ามาในโรงยิม

 

“หึ  แม่งแสบกันจริงๆ” ทศพึมพำขึ้น

 

“พวกมึงก็รอดูกันต่อไปว่าเด็ก 2 คนนี้มันจะเจ๋งสักแค่ไหน”

 

…………………………………………………………

 

“ป้าฮะเอาข้าวไก่ทอดฮะ”

 

“นี่ทำไมคุณถึงมาแซงคืนอื่นเค้าห้ะ ไม่มีมารยาท”  ยูหันหลังมามองหลังจากที่ได้ยินเสียงที่คุ้นว่าเป็นใครพูดขึ้นอยู่ด้านหลังตนเอง

 

“แล้วจะทำไมฮะ คุณบอมบ์ผู้มีมารยาท” ยูก้มลงไปพูดจายียวนใส่คนที่ตัวเล็กกว่าที่ทำหน้าบึ้งตึงอย่างหงุดหงิดหลังจากที่ยูเดินมาแซงคิวเข้าแถวซื้ออาหารของบอมบ์

 

“ได้แล้วลูก” ป้าเจ้าของร้านข้าวราดแกงพูดขึ้นแทรกบทสนทนาของทั้งสองคน ยูหันไปรับจานข้าวแล้วเดินออกไปเลย

 

“มึง…เรารีบกินแล้วรีบไปล่าลายเซ็นกันดีกว่า”

 

“เออ”  คิงตอบรับยู แล้วทั้งสองคนก็รีบกินข้าว เพื่อทำเวลาที่ว่างไปตามล่าลายเซ็น

 

…

“คุณต้นน้ำ” ยูและคิงคู่สูงเตี้ย(?) เดินตรงไปที่โต๊ะของต้นหรือต้นน้ำที่ทั้งสองไปหักหน้าเอาไว้กลางพวกปีหนึ่งเมื่อวานนี้ เรียกได้ว่าทั้งโต๊ะมีพี่ว้ากอยู่ถึง 5 คน…ที่ยูและคิงเลือกที่จะขอลายเซ็นต้นน้ำก่อนไม่ใช่เพราะอะไร…จะได้ตัดพวกตัวยากๆออกไปก่อนไง เพราะทั้งสองรู้ดีว่า พวกพี่ว้ากตัวเด็ดๆ อย่างทศ บอมบ์ ซี เอกและต้นน้ำน่ะ จะต้องเล่นตัวแน่ๆ

 

“…คุณมีอะไรมาแลกเปลี่ยนที่จะทำให้ผมพอใจล่ะ” ต้นน้ำหรี่ตามอง ซึ่งรอบๆโรงอาหารก็ค่อยๆหันมาให้ความสนใจ เพราะเรื่องของยูและคิงถือเป็นประเด็นที่ร้อนแรงมาก  เพราะข่าวนั้นไปไวกันปากต่อปาก

 

“ก็แล้วแต่รุ่นพี่สิครับ” คิงตีหน้าใสซื่อล้อเลียนกลุ่มของทศ

 

“งั้น…คุณร้องเพลงฮิปโปและก็เต้น 10 รอบ แล้วผมจะเซ็นให้” ต้นน้ำยิ้มมุมปาก เพราะว่าตรงนี้ถือเป็นที่สาธารณะที่มีคนเยอะมาก ถ้าทำได้ถือว่าใจกล้าไม่เบา…แล้วอีกอย่างเหตทั้งหมดมันเกิดขึ้นก็เพราะไอ้เพลงบ้านี่นั่นแหละ

 

“ตรงนี้ ?” ยูพูดเสียงสูงอย่างไม่มีหางเสียง

 

“ใช่” คราวนี้ทศเป็นคนตอบ  ยูและคิงหันหน้าไปมองกันแล้วยิ้ม แล้วเริ่ม…

 

“อ้าว…ฮิป…ฮิป..ฮิปฮิปโป…โอ้โหตัวมันใหญ่…มันเดินอุ้ยอ้าย…มันเดินอุ้ยอ้าย…ตาละลาลั้นลาลัลลา!!!”

 

“อ้าว…ฮิป…ฮิป..ฮิปฮิปโป…โอ้โหตัวมันใหญ่…มันเดินอุ้ยอ้าย…มันเดินอุ้ยอ้าย…ตาละลาลั้นลาลัลลา!!!”

 

เมื่อคู่หูแสบเริ่มเต้น รอบทั้งบริเวณก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนานยูและคิงก็ไม่มีสะทกสะท้าน  เต้นไปเรื่อยๆจนครบ 10 รอบ

 

“55555555”  โต๊ะของทศนั้นหัวเราะกันจนท้องแข็ง

 

“พวกผมเต้นกันครบแล้ว  เซ็นให้ผมสิ” ยูและคิงยื่นสมุดไปให้ต้นน้ำเซ็น ต้นน้ำก็รับมาเซ็นแต่โดยดี ทำให้คิงและยูงงไม่น้อยว่าทำไมมันถึงได้ง่ายขนาดนี้

 

“ขอบคุณครับ…ต่อไปผมขอของคุณซี”  คิงเมื่อได้ลายเซ็นจากต้นน้ำแล้วก็กล่าวขอบคุณ แล้วเบนความสนใจไปที่ซีทันที  โดยซีก็นั่งท้าวคางมองอย่างยิ้มๆอยู่

 

“อยากได้ของพี่หรอ” ซีถามซึ่งคิงและยูก็ตอบรับแบบงงๆ

 

“ฮะ” ยูและคิงพูดสุภาพกับซี เพราะรู้สึกได้ว่าซีนั้นท่าทางจะเป็นมิตรด้วย

 

“เรียกพี่ว่าพี่ซีสิ”

 

“พี่ซี ?”  ยูและคิงเรียกซีวาพี่พร้อมๆกัน  ซียิ้มให้อย่างน่ารัก แล้วดึงสมุดที่คิงและยูจะให้เซ็นไปเซ็นต่อหน้าเพื่อนในกลุ่มคนอื่นๆที่อ้าปากหวอที่ซีให้ลายเซ็นเด็ก 2 คนนี้ได้ง่ายมาก

 

“เรียกอย่างนี้ให้ตลอดนะ พี่ชอบ” ซียิ้มให้ คิงยังคงเหวอไม่น้อย แต่ก็หันไปทางด้านทศทันที

 

“ผมอยากได้ของคุณทศ”  คิงรู้ชื่อของทศแล้ว เพราะยูเป็นคนหาข้อมูลมาให้

 

“ผมยังไม่มีอารมณ์จะให้” ทศพูดแค่นั้นแล้วก็ลุกออกไปจากโต๊ะ ทำให้คนอื่นๆในกลุ่มก็ลุกตามไปเช่นกัน…แต่คนอย่างคิงซะอย่าง…..

 

“พี่ทศใจร้ายที่สุดเลย!!  ได้คิงแล้วก็ไม่รับผิดชอบ….ฮืออออออ…คนใจร้ายยยย!!...ตอนนี้ยังไม่มีอารมณ์จะให้ แต่เวลามีอารมณ์อย่างอื่นบอกว่าอย่าก็จะเอาๆ…ฮืออออออออออออออ”  ในขณะที่กลุ่มของทศกำลังจะเดินออกโรงอาหาร อยู่ๆก็มีเสียงของคิงร้องขึ้นดังลั่นโรงอาหาร…

 

2 Be Con.

มาครบ 100 แล้วจ้า เม้นๆๆๆ จะกินเม้นนนนนนนน!!!