ความทรงจำที่ยังรอ
9.5
เขียนโดย coco_venus
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.56 น.
2 ตอน
1 วิจารณ์
4,920 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 23.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 10 ปีผ่านไป~
ฉันเติบโตมากับตำนานเรื่องนึงที่เล่าขานสืบทอดต่อๆกันมานานนับ 1000 ปี ทั้งๆที่ไม่เคยมีใครสามารถพิสูจญ์ได้เลยซักครั้งว่ามันคือเรื่องจริงรึเปล่า แต่มนุษย์ก็ยังนำเอามาเล่าขานให้ลูกหลานฟังต่อๆกันมา แต่มีอยู่ข้อนึงที่เขาไม่ได้รับรู้ และมีเพียงตะกูลของฉันเท่านั้นที่รู้ เรื่องมีอยู่ว่า....
มีตะกูลเก่าแก่และใหญ่โต มีอำนาจและอิทธิฤทธิ์มหาศาล แต่มีความลับซ่อนเร้นเอาไว้ คือ ตะกูลนี้เป็นตะกูลของ 'เอลฟ์' ที่ถูกกล่าวขานกันว่าสาปสูญไปนานแล้ว ตะกูลเอลฟ์ถูกสั่งห้ามไม่ให้บอกกับใครว่าตนเองเป็นใคร และถูกห้ามไม่ให้มีความรักกับภูต...
ข้าชื่อ มาเทียร์ ข้าเป็นธิดานางเดียวของ ริชาจ และ คาเทียร์ และแน่นอนข้าเป็น "เอลฟ์" แต่ที่พิเศษไปกว่าเอลฟ์ตนอื่นๆคือ ท่านแม่ของข้าเป็นภูตแห่งผืนน้ำ ส่วนท่านพ่อข้าเป็นเอลฟ์ ภูตเป็นสิ่งที่มีชนชั้นต่างจากเอลฟ์โดยสิ้นเชิง เอลฟ์อย่างพวกข้าถูกกำหนดให้มาดูแลความสงบและใช้ชีวิตหลบๆซ้อนๆอยู่ในโลกมนุษย์ แต่ภูตถูกกำหนดให้อยู่อีกโลกซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่ภูตจะสามารถมีความรักกับเอลฟ์ได้ เพราะเอลฟ์อยู่เหนือช้นกว่าภูต แต่ข้าว่ามันไม่เห็นจะเกี่ยวเลยทำไมต้องมีกฎบ้าๆนี่ขึ้นมาด้วย ตะกูลเอลฟ์ที่อยู่บนโลกมนุษย์เหลือเพียงแค่ 4 ตะกูลเท่านั้น และตะกูลข้าก็เป็น 1 ในนั้น ที่สำคัญคือ ตะกูลข้ามีอำนาจมากที่สุด และทุกวนนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าแม่ข้าเป็นภูต จนตอนนี้ข้าอายุได้ 99 ปีแล้ว...
"มาเทียร์"
"คะ ท่านแม่ข้าอยู่นี่"
"แม่ขอคุยอะไรด้วยหน่อย"
ข้าเดินตามท่านแม่เข้ามาในห้องที่มีทุกคนในตะกูลอยู่กันครบ ตะกูลข้ามีทั้งหมด 23 ตน และมันเยอะมาก ข้าเดินมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับท่านปู่ ในบ้านหลังนี้ท่านปู่อายุเยอะสุดแล้ว ท่านปู่อยู่มา 600 ปีได้ และแน่นอนพวกข้าไม่ได้เป็นอมตะ แต่เพียงอายุยืนเท่านั้น
"มาเทียร์ ปู่จะเข้าเรื่องแล้วนะ"
"เชิญท่านพ่อบอกนางเองเลยครับ"
"ปู่คิดว่าเจ้าควรไปอยู่อีกโลกกับท่านย่า"
"อีกโลก? โลกของภูตหน่ะเหรอ แต่...แต่ข้าเป็น เอลฟ์!!"
"เจ้าไม่ได้เป็นเอลฟ์หรอกมาเทียร์"
"ท่านแม่หมายความว่าอย่างไร?"
"เดี๋ยวข้าจะเล่าให้เจ้าฟังเอง"
ท่านแม่เล่าว่า...เมื่ออดีตกาลพ่อและแม่ของท่าย่าต่างก็พากันทำผิดกฎ เพราะพ่อท่านย่าเป็นเอลฟ์ ส่วนแม่ท่านย่าเป็นภูตและที่แน่นอนคือ ลูกที่เกิดมาหากเป็นลูกสาวจะกลายเป็นภูต หากเป็นลูกชายจะกลายเป็นเอลฟ์ และหากภูตที่เกิดจากเอลฟ์ไม่อยู่ที่ที่ควรอยู่ อายุของภูติก็จะสั้นลง และตายในวันครบรอบ 100 ปี ท่านย่า อยู่กินกับท่านปู่มาได้ซักพัก แต่พออายุใกล้ 100 ปี ท่านย่าก็เกิดอาการป่วยจนต้องย้ายไปอยู่อีกโลก และแน่นอนท่านปู่กลัวว่าข้าจะเป็นเช่นเดียวกับท่านย่า เพราะอีกอาทิตย์ 1 ข้าจะครบรอบ 100 ปี....
ฉันเติบโตมากับตำนานเรื่องนึงที่เล่าขานสืบทอดต่อๆกันมานานนับ 1000 ปี ทั้งๆที่ไม่เคยมีใครสามารถพิสูจญ์ได้เลยซักครั้งว่ามันคือเรื่องจริงรึเปล่า แต่มนุษย์ก็ยังนำเอามาเล่าขานให้ลูกหลานฟังต่อๆกันมา แต่มีอยู่ข้อนึงที่เขาไม่ได้รับรู้ และมีเพียงตะกูลของฉันเท่านั้นที่รู้ เรื่องมีอยู่ว่า....
มีตะกูลเก่าแก่และใหญ่โต มีอำนาจและอิทธิฤทธิ์มหาศาล แต่มีความลับซ่อนเร้นเอาไว้ คือ ตะกูลนี้เป็นตะกูลของ 'เอลฟ์' ที่ถูกกล่าวขานกันว่าสาปสูญไปนานแล้ว ตะกูลเอลฟ์ถูกสั่งห้ามไม่ให้บอกกับใครว่าตนเองเป็นใคร และถูกห้ามไม่ให้มีความรักกับภูต...
ข้าชื่อ มาเทียร์ ข้าเป็นธิดานางเดียวของ ริชาจ และ คาเทียร์ และแน่นอนข้าเป็น "เอลฟ์" แต่ที่พิเศษไปกว่าเอลฟ์ตนอื่นๆคือ ท่านแม่ของข้าเป็นภูตแห่งผืนน้ำ ส่วนท่านพ่อข้าเป็นเอลฟ์ ภูตเป็นสิ่งที่มีชนชั้นต่างจากเอลฟ์โดยสิ้นเชิง เอลฟ์อย่างพวกข้าถูกกำหนดให้มาดูแลความสงบและใช้ชีวิตหลบๆซ้อนๆอยู่ในโลกมนุษย์ แต่ภูตถูกกำหนดให้อยู่อีกโลกซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่ภูตจะสามารถมีความรักกับเอลฟ์ได้ เพราะเอลฟ์อยู่เหนือช้นกว่าภูต แต่ข้าว่ามันไม่เห็นจะเกี่ยวเลยทำไมต้องมีกฎบ้าๆนี่ขึ้นมาด้วย ตะกูลเอลฟ์ที่อยู่บนโลกมนุษย์เหลือเพียงแค่ 4 ตะกูลเท่านั้น และตะกูลข้าก็เป็น 1 ในนั้น ที่สำคัญคือ ตะกูลข้ามีอำนาจมากที่สุด และทุกวนนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าแม่ข้าเป็นภูต จนตอนนี้ข้าอายุได้ 99 ปีแล้ว...
"มาเทียร์"
"คะ ท่านแม่ข้าอยู่นี่"
"แม่ขอคุยอะไรด้วยหน่อย"
ข้าเดินตามท่านแม่เข้ามาในห้องที่มีทุกคนในตะกูลอยู่กันครบ ตะกูลข้ามีทั้งหมด 23 ตน และมันเยอะมาก ข้าเดินมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับท่านปู่ ในบ้านหลังนี้ท่านปู่อายุเยอะสุดแล้ว ท่านปู่อยู่มา 600 ปีได้ และแน่นอนพวกข้าไม่ได้เป็นอมตะ แต่เพียงอายุยืนเท่านั้น
"มาเทียร์ ปู่จะเข้าเรื่องแล้วนะ"
"เชิญท่านพ่อบอกนางเองเลยครับ"
"ปู่คิดว่าเจ้าควรไปอยู่อีกโลกกับท่านย่า"
"อีกโลก? โลกของภูตหน่ะเหรอ แต่...แต่ข้าเป็น เอลฟ์!!"
"เจ้าไม่ได้เป็นเอลฟ์หรอกมาเทียร์"
"ท่านแม่หมายความว่าอย่างไร?"
"เดี๋ยวข้าจะเล่าให้เจ้าฟังเอง"
ท่านแม่เล่าว่า...เมื่ออดีตกาลพ่อและแม่ของท่าย่าต่างก็พากันทำผิดกฎ เพราะพ่อท่านย่าเป็นเอลฟ์ ส่วนแม่ท่านย่าเป็นภูตและที่แน่นอนคือ ลูกที่เกิดมาหากเป็นลูกสาวจะกลายเป็นภูต หากเป็นลูกชายจะกลายเป็นเอลฟ์ และหากภูตที่เกิดจากเอลฟ์ไม่อยู่ที่ที่ควรอยู่ อายุของภูติก็จะสั้นลง และตายในวันครบรอบ 100 ปี ท่านย่า อยู่กินกับท่านปู่มาได้ซักพัก แต่พออายุใกล้ 100 ปี ท่านย่าก็เกิดอาการป่วยจนต้องย้ายไปอยู่อีกโลก และแน่นอนท่านปู่กลัวว่าข้าจะเป็นเช่นเดียวกับท่านย่า เพราะอีกอาทิตย์ 1 ข้าจะครบรอบ 100 ปี....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ