Baby cute น่ารักอย่างนี้ ขอบอกเธอว่ารักรัก

 "แม่คะ หนูจะต้องไปอยู่กรุงเทพฯจริงๆเหรอคะ"
ฉันพูดพร้อมกับเก็บข้าวของเตรียมไปกรุงเทพฯ แต่ของนี่มันเยอะเกินไปหรือเปล่าน้าาาา
 "ใช่ลูก แม่จะให้หนูไปอยู่กับลูกชายของเพื่อนแม่ เค้าเปิดร้านขายกาแฟ อย่างที่ลูกชอบทำเลย"
แม่พูด พร้อมกับรอยยิ้มบางๆ แต่ฉันยิ้มไม่ออกหรอกนะ แม่ฉันนี่อะไร ลูกสาวตัวเองเป็นผู้หญิงแท้ๆ จะให้ลูกไปอยู่กับผู้ชายที่ยังไม่เห็นหน้ากันเสียด้วยซ้ำ
 "โถ่ แม่คะ หนูไปอยู่กับแม่ไม่ได้เหรอคะ หนูยังไม่รู้จักเค้าเลยอ้ะ แล้วแม่จะให้..."
 "ไม่รู้ล้ะ ยังไงหนูก็ต้องไป อ้อ แม่มีข้อเสนอ แม่จะให้หนูลองไปอยู่โน่น 3 เดือน ถ้าหนูไม่อยากอยู่จริงๆ แม่จะให้ลูกมาอยู่กับแม่ โอเคมั้ย?"
แม่พูดตัดฉันอ้ะ แงๆๆ ฉันบ่นๆๆยังไง เด็กดีอย่างฉันคงต้องทำตามคำสั่งแม่อีกเช่นเคย (หลงตัวเอง)
 "ก็ได้ค่ะ"
ฉันตอบแบบไร้อารมณ์มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 
 "น่ารักมากๆเลย ลูกแม่"
เหอะ ดูหน้าหนูด้วยเล่นป้ะ (ไม่ใช่วัยรุ่น) แม่นะแม่ ทำไมถึงทำกับลูกสาวแม่แบบนี้
 "ไปกันเถอะ ดอกหงส์"
เสียงแม่ตะโกนขึ้นมา รถมาแล้วเรอะ ใกล้ถึงเวลาที่ฉันจะได้ไปอยู้กับคนแปลกหน้าแล้วสิน้าา