RPG ONLINE

-

เขียนโดย TheCrazyMan

วันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.39 น.

  1 ตอน
  2 วิจารณ์
  3,500 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.47 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่1 ~RPG ONLINE~

ในปัจจุบันโลกได้มีการพัฒนาไปหลายๆด้าน โดยหมุนวนไปวนมา ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มาว่าจะด้านเศรษฐกิจ การค้า การขนส่ง หรือแม้แต่เกมส์ที่พวกเราเล่นกัน ก็ได้มีการพัฒนาเปลี่ยนรูปแบบไปเรื่อยๆ จนไม่นานนี้เองเพิ่งได้มีการประกาศลิขสิทธิ์จดสิทธิบัติเครื่องเล่นเกมส์แบบใหม่นี้ขึ้น ผู้ประดิษฐ์เครื่องเล่นเกมส์แบบใหม่นี้เป็นชาวอังกฤษ ซึ่งเครื่องเล่นเกมส์แบบใหม่นี้ มันถูกเรียกว่า Dream X

เครื่องเล่น Dream X นี้ หลังจากเริ่มวางจำหน่าย ก็ทำรายได้ถล่มทลายไปทั่วโลก โดยเด็กๆ หรือแม้แต่ผู้ใหญ่ก็เล่นกันจนเป็นกิจวัตประจำวันไปเลยก็ว่าได้ โดยกฎหมายได้ออกมาใหม่ว่า ทุกคนสามารถเล่นเจ้าเครื่อง Dream X นี้ได้ แต่ไม่ควรเกิน 8 -10 ชั่วโมง เพราะจะทำให้เอาแต่สนใจเกมส์จนลืมสิ่งที่อยู่ในความเป็นจริงไป แต่อย่างไรก็ตาม เครื่องเล่น Dream X นี้ก็ถูกแพร่หลาย และเป็นที่นิยมอย่างสูงสุดในวงการเกมส์ทั้งหมด

ผมชื่อเพลิง อายุ 16 ปี ตอนนี้ผมกำลังใช้เครื่องเล่น Dream X อยู่ ซึ่งมันคือเครื่องเล่นที่ให้คนเข้าไปเล่นจริงๆ เหมือนตัวเองมีชีวิตอยู่ในเกมส์ ตอนนี้ผมเพิ่งได้เกมส์ใหม่มา เลยลองเล่นดู มันชื่อ ~RPG ONLINE~ เป็นแนวเกมส์ RPG เหมือนต่อสู้กับมอนส์เตอร์แล้วเก็บ Level ทั่วๆไป แต่ที่น่าสนใจคือ มันกลับมียอดผู้เล่นถึง 20 ล้านคนต่อวันเลย ซึ่งถือว่าเยอะมากๆสำหรับวงการเกมส์ที่ผ่านๆมา และสามารถสร้างความเจ็บปวดได้สมจริงสมจังมาก นี่แหละ ที่ทำให้เกมส์ ~RPG ONLINE~ สามารถทำยอดขายได้ถล่มทลายเลย

ตอนนี้ผมเล่นเกมส์ ~RPG ONLINE~ อยู่ ถึงจะบอกว่าเป็นแค่เกมส์ตีมอนส์เตอร์แล้วเก็บ Level แต่ถ้าโดนมอนส์เตอร์ตีกลับมาเมื่อไหร่ ก็มีเจ็บแสบไม่น้อยเหมือนกันล่ะครับ

“เจ้าสลาม !!! แกจะมาขวางทางชั้นมากเกินไปแล้วนะ !” ผมโวยวายใส่มอนส์เตอร์ในเกมส์

~สลาม (Slime) ตามข้อมูลเป็นมอนส์เตอร์ประเภทของเหลว ชอบแยกตัว ไม่ค่อยจับกลุ่มกัน ยกเว้นเวลาต่อสู้ เป็นมอนส์เตอร์ที่จัดการง่ายที่สุด~ มันง่ายตรงไหน !!! ตอนนี้ผมกำลังต่อสู้กับสลามอยู่ เป็นแคมอนส์เตอร์เบื้องต้น ทำไมเก่งจังวะ !!!

ผมฟันสลามแต่ว่าไม่โดนซักที มันจะหลบเก่งอะไรนักหนา รีบมาให้ชั้นฟันซะ แต่สลามก็ไม่ได้สนใจอะไร นอกจากจะหลบแล้ว ยังโจมตีสวนกลับมาด้วย ท่าที่สลามโจมตีคือ ~สลามแฟงก์ (Slime Fang)~ คือการโจมตีด้วยการกระโดดกัดใส่ศตรู ตอนนี้ผมโดนมาสามสี่รอบแล้ว

“งั้นมันต้องเจอแบบนี้ ไอสลามเวร !!!”

หลังพูดเสร็จผมไม่รีรอ ผมรีบเหวี่ยงดาบไปหาสลาม แต่สลามหลบได้และโจมตีผมกลับด้วยท่า ~สลามแฟงก์(Slime Fang)~ จังหวะนี้แหละ ผมรีบถอยออกมาจากสลาม รอให้มันโจมตีก่อน พอโจมตีเสร็จ ผมก็รีบเข้าไปฟันทันที จนสลาม hp หมดและสลายไป แต่ก็ทำเอาผม hp เหลือน้อยเหมือนกัน ต้องรีบเติม hp ก่อน เดี๋ยว hp หมดแล้วจะเป็นปัญหา แต่ว่าตอนนี้ผมรู้วิธีจัดการเจ้าสลามแล้ว ทีนี้ผมก็จะได้อัพ Level ง่ายๆหน่อย เพราะตอนนี้ยัง Level 1 อยู่เลย เดี๋ยวจะไปต่อไม่ได้

ผมกลับเข้าเมืองแห่งการเริ่มต้น (The Brgin Of Town) ที่นี่จะมีเหล่าเพลเยอร์ที่เพิ่งเริ่มต้นเกมส์มารวมอยู่เพียบ เรียกได้ว่าอึดอัดสุดๆ แต่ตอนนี้ที่ๆผมต้องไปคือ แหล่งพักผ่อนประจำเมือง (Rest Place) โดยทุกเมืองจะมีแหล่งพักผ่อนอยู่เมืองละแห่ง ใหญ่มากน้อยแค่ไหน ขึ้นอยู่กับสภาพของเมืองนั้นๆว่า ทรัพยากรเพียงพอหรือเปล่า แต่เมืองนี้ใหญ่จริงๆ ไม่รู้ว่าห้องจะเต็มหรือเปล่าเนี่ย

“ขอโทษด้วยจริงๆนะครับ คือวันนี้ห้องเต็มหมดแล้ว ต้องขอโทษจริงๆนะครับ” พนักงานบอกกับผม

“จะเต็มได้ยังไงเล่า ที่นี่ออกจะกว้างถมเถไป” ผมแย้งด้วยเหตุผลของผม

“แต่ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะครับ ถึงจะกว้างแค่ไหน แต่มันก็เต็มได้เหมือนกัน” พนักงานพยายามพูดปโลมผม

“แต่ผมจะพักที่นี่ มีปัญหารึไง !!!” ผมขึ้นเสียง

“เฮ้ย ! แกน่ะ ไอผมแดงตัวเปี๊ยก !!!” เสียงตะโกนออกมาจากข้างหลัง

“อะไรวะ !!!” ผมหันไปตามต้นเสียงที่ตะโกนมา

ผมถึงกับผงะเมื่อหันไป พวกอันธพาลที่เพิ่งก่อตั้งเมื่อไม่นานนี้เองที่ตะโกนเรียกผม พวกนี้เป็นพวกที่ขึ้นครองเมืองนี้ เพลเยอร์ที่อยู่เมืองนี้ต่างพากันหวาดกลัวและยอมทำตามทุกอย่าง ผมหรอ ฮ่าๆๆๆๆ !!! กลัวดิ(ซะเมื่อไหร่เล่า)

“เฮ้ย ! จะซ่าเกินไปแล้วมั้ง ไอเปี๊ยกนี่” ชายร่างใหญ่ยักษ์เดินมาจับคอเสื้อของผมและยกผมขึ้น ตัวผมลอยหวิวเลย

“ใจเย็นๆเฮ้ย ! แค่พวกกระจอกเอาอะไรมากวะ ฮ่าๆๆๆๆ” เสียงจากกลุ่มอันธพาลหัวเราะชอบใจ

“ไอพวกอันธพาล เดี๋ยวพวกแกจะได้รู้ว่าชั้นเก่งแค่ไหน ชั้นปลาบสลามมาแล้วนะเฟ้ย ระดับพวกแกไม่มีทางชนะชั้นได้หรอก !!!” ผมพูดยั่วพวกอันธพาล

พวกอันธพาลมองหน้ากันและหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นจนทำให้คนในที่พักหันมามองกันยกใหญ่

“สลามหรอ ฮ่าๆๆๆ นี่กล้าพูดหรอว่าปลามสลามมาแล้ว ขำว่ะ !!!” ชายร่างใหญ่หัวเราะเสียงดังสุดๆ และเหวี่ยงผมไปชนกับกำแพงอย่างรุนแรงดัง “ตุ้บ !!!”

“บ้าเอ๊ย ! hp ยิ่งน้อยๆอยู่ เกือบไปแล้ว” ผมบ่นพึมพัม

“เฮ้ย !!! พวกแกนี่ อย่าไปรังแกเจ้าเปี๊ยกนี่สิ” เสียงชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในที่พัก เขาคือหัวหน้าของกลุ่มอันธพาล

“ไอหัวเขียว แกเป็นใครวะ เป็นพวกเดียวกับเจ้าพวกอันธพาลหรอ !!!”

ทันทีที่ผมพูดจบ ผมก็ถูกต่อยและล้มลงทันที แย่ละ ถ้าเกมส์โอเวอร์ขึ้นมาต้องเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้นเลย (Level 1 มันจะกลัวอะไร) อุตส่าห์ฆ่าสลามได้ตั้งตัวนึงเลยนะ แต่ว่า มันเร็วมาก เพียงพริบตาก็สามารถเข้ามาได้ มันเป็นใครกัน

“แต่ชั้นสงสารแกว่ะ เอานี่ไปกินซะ !!!” หัวหน้ากลุ่มอันธพาลโยนของให้ผม”กินมันซะ มันคือเมล็ดชุบชีวิต (Revive Seed) มันจะช่วยให้แกกลับมาเล่นเกมส์ได้อีกครั้ง แต่ hp แกมันจะเพิ่มให้แค่ครึ่งหนึ่งของทั้งหมด”

“ทำไมชั้นต้องกินด้วยฟะ !!! ”

“อยากจะเกมส์โอเวอร์ก็แล้วแต่แก แต่บอกไว้ก่อนนะ ถ้าเจอกันอีก ชั้นจะขยี้แกให้เละไปเลย ไปกันเถอะ พวกเรา”

“ครับ !!! หัวหน้า” เสียงของกลุ่มอันธพาลขานรับและเดินตามไป

พวกกลุ่มอันธพาลเดินออกจากที่พัก ก่อนที่หัวหน้าของพวกมันจะหยุดและพูดออกมา

“ชั้นชือวายุ Level 15 อาชีพอาร์ดเชอร์ (Archer) จำใส่หัวแกไว้ด้วย ไอเปี๊ยกผมแดง”

“ชั้นก็มีชื่อนะเฟ้ย !!!” ผมเดือดแบบสุดๆ

ผมพูดเสร็จ เจ้าวายุกับลูกน้องแก๊งอันธพาลก็ออกไป ผมล่ะเจ็บใจสุดๆ โดนมันหยามขนาดนี้ยิ่งกว่าเจ้าสลามซะอีก ถ้าเจอกันครั้งหน้าชั้นจะขยี้แกให้เละเลย เจ้าวายุ

จากนั้นผมก็ออกจากที่พัก เนื่องจากไม่มีห้องว่างให้ผมเลย ไม่เป็นไร ผมรู้จักวิธีจัดการกับสลามแล้ว แถม hp ก็เหลือเฟือ แต่เจ็บใจตรงที่ต้องกินเมล็ดชุบชีวิต (Revive Seed) ของเจ้าวายุนี่สิ ถ้าเจอกันอีกชั้นก็ไม่เอาแกไว้แน่

ผมต่อสู้กับสลามตัวแล้วตัวเล่า หลังจากเล่นแล้วก็สนุกเหมือนกัน ผมคงติดเกมส์ ~RPG ONLINE~ แล้วล่ะ

ในที่สุดผมก็ Level 4 ตอนนี้ผมอาชีพโซลเจอร์ (Soldier) ใช้ดาบที่ได้มาตอนเริ่มเกมส์ คือดาบเหล็ก (Iron Sword) และเรียนรู้ท่า ~เหล็กกล้า (Up Weapon)~

~ท่าเหล็กกล้า (Up Weapon) คือท่าที่ใช้เพิ่มความทนทานและความรุนแรงของอาวุธในช่วงเวลาหนึ่ง~ ผมได้เรียนรู้ท่านี้ตอนสลามกระโดดโจมตีพร้อมกันสามตัว ผมใช้ดาบป้องกันและกระแทกออกไป จากนั้นก็วิ่งเข้าไปฟันทันที หลังต่อสู้กับสลามจบ ผมก็ดูที่บัติประจำตัว (ID Card) เพิ่งจะรู้เนี่ยแหละว่าเรียนรู้ท่าได้ด้วย ผมนี่ก็เก่งเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ

จากนั้น ผมก็เดินทางต่อทันที เนื่องจากห้องพักที่เมืองเต็ม ถ้าขืนรอ ผมก็ตามเจ้าวายุไม่ทันซักที ผมออกเดินทางต่อไปโดยดูแผนที่ประกอบ เมืองที่ผมจะไปต่อ คือ แดนศักดิ์สิทธิ์ (Holy Land) โดยต้องผ่านพื้นที่เขต 2 และแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ (Holy River) ถึงจะเจอเมือง แต่แค่นี้หมูๆ ระดับผมแล้ว ลุยลูกเดียว

หลังจากผ่านเขต 1 มาได้ ผมก็เริ่มเข้าสู่เขต 2 ก็ ไม่ได้แตกต่างจากเขต 1 เท่าไหร่หรอก แต่ว่า ไม่ค่อยเห็นสลามเลย จะเห็นแต่ไอต้นไม้ประหลาดๆที่มันยิ้มให้ผมตลอดเลย มอนส์เตอร์หรือเปล่า ผมจึงเข้าไปดูและจับดูว่ามันคืออะไร ทันทีที่ผมจะจับ มันก็งับมือผม และตัวอื่นๆที่อยู่ด้วยก็รุมกัดผม

“บ้าเอ๊ย !!! มอนส์เตอร์หรอวะ”

ผมเอาดาบกันและใช้ท่าเหล็กกล้าเพื่อเพิ่มความทนทานและความรุนแรงของอาวุธ จากนั้นก็ฟันไปที่คอมัน แต่ว่า มันค่อนข้างเหนียว ดาบของผมเด้งออกมาจากคอมัน และมันก็โจมตีผมไม่หยุด ผมเอาดาบกันอีกครั้งและฟันมันอีกรอบ รอบนี้คอของมันขาด จังหวะนี้ผมจึงรีบถอยออกห่างจากมันก่อน และรีบดูข้อมูลทันที

~พืชปีศาจ (Evil Plant) เป็นมอนส์เตอร์พืช อาศัยอยู่ทั่วๆไป อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม ชอบทำหน้ายิ้มให้ศตรูดู เมื่อศตรูเข้าไปใกล้ก็จะโจมตีทันที~

อ๋อ ถ้าเข้าไปใกล้ก็จะโดนมันโจมตีทันที อีกอย่าง ท่าที่มันใช้คือ ท่า ~บีท (Beat)~ คือการรุมศตรูให้ตายภายในระยะเวลาสั้นๆ แต่ก็น่ากลัวเหมือนกัน ระหว่างนี้ ผมรีบเติม hp ด้วย Potion ที่ได้มาจากสลาม ตอนนี้ Potion เหลือ 3 ขวด

เอาล่ะ ผมเอาจริงละ ลุยลูกเดียว ผมเดินเข้าไปหาพืชปีศาจ แต่ว่า ต้องรักษาระยะหน่อย ไม่งั้นเมื่อมันงับได้เมื่อไหร่ ตัวอื่นๆก็จะโจมตีจนตายได้เลย

“เอาล่ะ ชั้นจะได้อัพเลเวลดีๆ หน่อยละ”

ทันทีที่พืชปีศาจงับผม ผมก็ฟันมันทันที จากนั้น พืชปีศาจตัวอื่นๆ ก็เข้ามารุมผม ผมตวัดดาบและหลบออกมา จากนั้นก็วิ่งไปฟันต่อจนหัวขาดไป แต่ว่า ก็ยังเหลือตัวอื่นๆอีก ทั้งหมดมี 5 ตัว ผมจัดการไปแล้ว 2 ตัว เหลืออีก 3 ตัว เอาล่ะ อีกแค่ 3 ตัวเอง ผมวิ่งเข้าไปโดยไม่รีรอทันที ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเหลือตัวเดียว แต่ว่า เหนื่อยเหมือนกันวิธีนี้ เพราะต้องวิ่งเข้าไปฟัน พอมันงับก็ต้องหลบและถอยออกมา เพราะไม่งั้นจะถูกมันรุม และต้องวิ่งเข้าไปฟันใหม่ ตัวแล้วตัวเล่า ตัวนึงฟัน 2 ทีตาย ทำแบบนี้มา 8 ครั้งแล้ว เอาล่ะ อีกตัวเดียวคงไม่ยาก เพราะไม่มีตัวอื่นๆคอยรุม

“ตายแนแก ไอพืชบ้า !!!” ผมพูดเสร็จก็วิ่งไปหามันทันที

“เดี๋ยวสิเฟ้ย ... !!! เจ้าหนู ...”

ผมหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงประหลาดดังออกมา เสียงของใครกัน ในตอนนี้เราอยู่คนเดียวนี่หว่า แล้วเสียงใคร

“ทางนี้เฟ้ย ... !!! เจ้าหนู ...”

ผมหันหาต้นเสียงที่พูดออกมา ในที่สุด ผมก็เจอ น่าตกใจมาก ... เพราะมันคือ ...

“ตกใจอะไรของแกเฟ้ย ... !!! เจ้าหนู ...”

มันคือไอพืชบ้าที่เราจะฆ่านั่นเอง จะบ้าหรอ มีมอนส์เตอร์พูดได้ด้วย ไม่จริงน่า จะบ้าหรือไง ผมไม่รีรอ รีบวิ่งเข้าไปฟันทันที แต่ว่า มันงับดาบของผมได้

“ใจเย็นเฟ้ย ... !!! ไอหนู ... คุยกันก่อน ... ” พืชปีศาจบอก

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา