MY LOVE ซวยฉมัดดันหลงรัก นายเย็นชา

ฉันนอนอยู่บนโซฟาด้วยความหนาว ห่มผ้าแค่ชั้นเดียวเองอ่ะ มันหนาวโคตรๆ ทำไมข้างนอกอากาศ
 
หนาวขจังฟระ ถ้าจะถามถึงนายไฮเฟวละก็ เขานอนปิดไฟหมดบ้านและ 
 
หนาวอ่ะ ฉันนอนหดตัวในผ้าห่มอย่างหนาวๆ นายไฮเฟวนี้ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย ไปหาอะไร
 
อุ่นๆกินดีกว่า ฉันเดินไปตรงครัว เปิดเตาแก๊ส และหยิบโอวันตินมาถุงหนึ่ง น่ากิน เมื่อน้ำเดือด ฉันรีบ
 
ทำจนได้กิน หอมมาก ฉันกินจนหมดและรีบกลับไปนอน
 
[hifell say]
ผมเดินลงมาดูยัยตัวแสบว่านอนหลับสบายไหม ที่จริงผมก็ไม่ได้อยากให้ยัยนั้นนอนข้างนอกหรอก
 
แต่ยัยนั้นอยากกวนอารมณ์ผมเอง ก็ผมรู้ดีว่าข้างนอกมันหนาวแค่ไหน ถ้าไม่กลัวยัยนั้นไม่สบายผมไม่
 
ลงมาดูยัยนั้นหรอก ผมไม่ได้เป็นห่วงเธอน่ะ(แหมม ชัดขนาดนี้ยังปฎิเสธอีก) ผมเดินมาดูยัยตัวแสบ
 
ตรงโซฟา เวลาหลับยัยนี้น่ารักฉมัด เหมือนจะไม่มีพิษมีภัยตอนเวลาตื่น(ขนาดนั้นเลย'ดัชมิลค์)
 
"พี่โดม่อนนนนนนน  พี่โดม่อนนนน"เสียงยัยนี้ละเมอผมหันไปมองหน้ายัยตัวแสบ ขนาดละเมอยัง
 
พูดถึงผู้ชายเลย(พี่ชายย่ะ'ดัชมิลค์) มันน่านัก น้อยใจฉมัด เอ๊ะนี้ผมคิดอะไรอยู่เนี้ย ผมคงจะไม่ได้
 
ชอบยัยตัวแสบนี้หรอกน่ะ ไม่งั้นได้ปวดหัวทุกเวลาแน่เลย ยัยตัวแสบยกมือขึ้นเหมือนควานหาอะไร
 
ซักอย่าง คงจะเป็นไอคนที่เธอพูดถึงมั้งชื่ออะไรน่ะ อ่อโดราเอม่อนมั้ง(โดม่อนย่ะ) ผมจับมือเธอ
 
อย่างช้าๆ ซวยแล้วไง ตัวยัยนี้ร้อนจี๋เลย เอาไงดีว่ะ อุ้มขึ้นห้องก่อนล่ะกัน
 
 
โปรดติดตตามตอนต่อไป