MY LOVE ซวยฉมัดดันหลงรัก นายเย็นชา

 อึ้ง อึ้ง  อึ้ง พากันอึ้งทั้งหอประชุม นายไฮเฟว นายกะจะฆ่าฉันทั้งเป็นเลยไงห๊า ใครเป็นของๆนายกันว่ะ
"ฮึๆ ซักจะสนุกแล้วสิ"นายยูพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้นมามองหน้าไฮเฟว 
"ลอนดอล แกมาเอายัยนี้ออกไปก่อนสิ"นายไฮเฟวพูดกับนายผมเหลือง อ่อนายนี้ชื่อลอนดอลนี้เอง ลอดดอลขึ้นมาบนเวที ก่อนจะลากฉันไปไหนว่ะ จนมาถึงห้องๆหนึ่ง หรูโคตรอ่ะ
"ยินดีที่ได้รู้จักน่ะดัชมิลค์"นายลอนดอลพูดขึ้น ดูๆไปนายก็น่ารักดีน่ะ  
"อืม"ฉันว่าอย่างปัดๆ ป่านนี้นายนั้นจะเป็นไงบ้างน่ะ เฮ้ยยยยย ฉันนึกถึงนายนั้นทำไมฟระ
"คิดอะไรอยู่หรอ"นายลอนดอลพูดพร้อมกับเอาหน้ามาใกล้ ด้วยความที่ฉันตกใจ ฉันเลยเผลอต่อยนายลอนดอลจนหงายท้อง ง่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจน่ะ มันก็แค่ตกใจอ่ะ(แค่ตกใจน่ะเนี้ย ยังหงายท้องเลย)
ฉันรีบลุกขึ้นไปพยุงนายลอนดอลมา 
"นายเป็นอะไรหรือป่าว โทษทีมันตกใจอ่ะ"แงงงงงงง ดูดิเลือดกลบปากเลย ง่ะ ขอโทษน่ะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ 
"เอ่อ ดัชมิลค์ พวกฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ"ยัยมายโล่พูดขึ้น ฉันเลยพยักหน้าก่อนที่ยัยสองคนนั้นจะออกไปจากห้อง
"นายเป็นไรรึเปล่า"ฉันพยุงนายนี้ไปนั่งบนโซฟา 
"อืม ไม่เป็นไรหรอกนิดเดียวเอง"นายนี้บอก แต่ดูจากหน้าตาที่นายแสดงมาฉันว่า ไม่นิดหน่อยและ
"กล่องยาอยู่ไหน"ฉันถามนายลอนดอล ก่อนที่นายลอนดอลจะชี้ไปที่ๆหนึ่ง ฉันรีบไปเอากล่องยามา และทาให้นายลอนดอล ตอนนี้หน้าฉันใกล้กับนายลอนดอลมาก ฉันหยิบพลาสเตอร์ก่อนจะแปะลงตรงแผลอย่างเบามี แต่มือฉันดันไปสัมผัสกับปากนายลอนดอล  นายลอนดอลหน้าเเดงแจ๋เลย เอ๊ะหรือว่าไม่สบาย(เค้าเขิลย่ะ) 
"เป็นอะไรหรือเปล่าหน้าเเดงๆ ไม่สบายหรอ"ฉันเอามือเตะที่หน้าฝาก พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ เอ๊ะทำไมหน้ายิ่งแดงน่ะ 
"ฉันไม่ได้เป็นอะไรหรอก-///-" นายลอนดอลพุดขึ้นก่อนจะเบือนหน้าหนี อ่อฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ นายนี้เขิลนี้เอง(พึ่งรู้) แกล้งหน่อยดีกว่า
"หันหน้ามานี้สิ"ฉันพูดขึ้นก่อนจะเอามือไว้ที่หน้าเค้า ให้หันมา
"น่ารักดีแหะ"ฉันพูดก่อนจะหอมแก้มนายนี้ทีหนึ่ง นายนี้ถึงกับอึ้ง น่าแดงไปถึงใบหู  "นายหน้าแดงใหญ่เลย ฮ่าๆๆๆๆ ตลกอ่ะ"ฉันพูดพร้อมกับกุมขมับหัวเราะ น้ำตาไหล(ขนาดนั้นเชียว)
"นี้เธอแกล้งฉันหรอ"นายลอนดอลพูดก่อนจะกระโดดมาหาฉัน จนเสียหลักล้มกับพื้น หน้าฉันกับนายนี้อยู่ใกล้กันมาก จมูกชนกัน 
"เธอทำอะไรกันห๊า!!!"เสียงๆหนึ่งพูดขึ้น พวกฉันรีบหันไปดูแล้วก็ต้องตกใจ นั้นมันนาย.....
ไฮเฟวววววววววววววววววววว
 
โปรดติดตามตอนต่อไป