MY LOVE ซวยฉมัดดันหลงรัก นายเย็นชา
7.0
เขียนโดย 
Jakaom
วันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.03 น.
24 ตอน
27 วิจารณ์
29.47K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
18) งานเลี้ยง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความก๊อก กีอก ก๊อก
ฉันสดุ้งตื่นเพราะเสียงประตู ใครเคาะฟระคนกำลังหลับสบายอยู่พอดีเลย อย่าอย่าให้รู้น่ะจะจับทุ้มวะ
เนี้ย(โหด) ฉันไปเปิดประตู นึกว่าใครยัยมายโล่นี้เอง
"มีไร"ถามด้วยน้ำเสียงรำคาญสุดๆ
"เอ่อ พวกเราจักงานเลี้ยงกันน่ะฉันเลยมาชวนเธอลงไปด้วย แต่งตัวสวยๆน่ะมีงานเต้นรำด้วย"
"อืม"ฉันว่าก่อนจะปิดประตูงานเลี้ยงหรอ น่าสนุกแฮะ ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัว วันนี้ฉันใส่ชุดราตรีสี
ขาว ยาวเลยหัวเข่านิดหน่อย ปล่อยผม แหมมมมมมมม รู้สึกว่าตัวเองน่ารักจังเลยฉันรีบเดินลงไป
ข้างล่าง พวกที่มาก่อนฉันก็พากันอึ้งกันใหญ่ ฮิฮิ อึ้งในความสวยของฉันสิท่า (หลงตัวเอง) ฉันเดิน
ลงๆไปนั่งข้างๆยัยยายะ
"ฉันจำเธอได้แล้ว"เสียงพีชดัง ขึ้นจำอะไรได้ฟระ
"อะไร"หันไปถามด้วยความสงสัยสุดๆ
"เธอคือ คนที่เหยียบเท้าฉันในคลับนี้เอง"โหหหห ไม่น่าเชื้อ แค่ฉันแต่งตัวสวยนิดเดียวถึงกับจำ
ได้เลย
"อืม"
"งั้นเธอก็รู้น่ะสิว่าฉันชอบเธอ"
"ระ...รู้ -///-"ตอบไปหน้าแดงไป
"น่ารักแฮะ"
"อะไรน่าๆ"ฉันถามขึ้น เมื่อกี้เขิลไปเลยไม่ค่อยได้ยิน(น่านนนนน)
"ป๊าว ฉันไปหาไรดื่มล่ะ"
"อืม"ฉันพยักหน้าก่อนพีชจะเดินออกไป
"ยายะ"ฉันหันไปคุยกับยายะ
"ว่า "
"เธอจะอ่านหนังสืออีกนานไหม"เด็กเรียนจังแฮะ
"นาน"กวนบาทาด้วย
"เลิกอ่านเหอะ"
"มีเหตุผลอะไรให้ฉันเลิกอ่าน"แหม มีย้อน
"มันสยอง"????
"ตรงไหน"ถามด้วยความสงสัย
"ทุกตรง"บอกด้วยความมั่นใจสุดๆ
"งั้นเลย"น้ำเสียงกวนนิดๆ
"เออ"น้ำเสียงรำคาญสุดๆ ฉันเดินหนียัยยายะมานั่งกับมายโล่
"เดินหนียัยยายะมาหรอ"ยัยมายโล่พูดขึ้น
"อืม"ฉันว่า
โปรดติดตรามตอนต่อไป
ฉันสดุ้งตื่นเพราะเสียงประตู ใครเคาะฟระคนกำลังหลับสบายอยู่พอดีเลย อย่าอย่าให้รู้น่ะจะจับทุ้มวะ
เนี้ย(โหด) ฉันไปเปิดประตู นึกว่าใครยัยมายโล่นี้เอง
"มีไร"ถามด้วยน้ำเสียงรำคาญสุดๆ
"เอ่อ พวกเราจักงานเลี้ยงกันน่ะฉันเลยมาชวนเธอลงไปด้วย แต่งตัวสวยๆน่ะมีงานเต้นรำด้วย"
"อืม"ฉันว่าก่อนจะปิดประตูงานเลี้ยงหรอ น่าสนุกแฮะ ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัว วันนี้ฉันใส่ชุดราตรีสี
ขาว ยาวเลยหัวเข่านิดหน่อย ปล่อยผม แหมมมมมมมม รู้สึกว่าตัวเองน่ารักจังเลยฉันรีบเดินลงไป
ข้างล่าง พวกที่มาก่อนฉันก็พากันอึ้งกันใหญ่ ฮิฮิ อึ้งในความสวยของฉันสิท่า (หลงตัวเอง) ฉันเดิน
ลงๆไปนั่งข้างๆยัยยายะ
"ฉันจำเธอได้แล้ว"เสียงพีชดัง ขึ้นจำอะไรได้ฟระ
"อะไร"หันไปถามด้วยความสงสัยสุดๆ
"เธอคือ คนที่เหยียบเท้าฉันในคลับนี้เอง"โหหหห ไม่น่าเชื้อ แค่ฉันแต่งตัวสวยนิดเดียวถึงกับจำ
ได้เลย
"อืม"
"งั้นเธอก็รู้น่ะสิว่าฉันชอบเธอ"
"ระ...รู้ -///-"ตอบไปหน้าแดงไป
"น่ารักแฮะ"
"อะไรน่าๆ"ฉันถามขึ้น เมื่อกี้เขิลไปเลยไม่ค่อยได้ยิน(น่านนนนน)
"ป๊าว ฉันไปหาไรดื่มล่ะ"
"อืม"ฉันพยักหน้าก่อนพีชจะเดินออกไป
"ยายะ"ฉันหันไปคุยกับยายะ
"ว่า "
"เธอจะอ่านหนังสืออีกนานไหม"เด็กเรียนจังแฮะ
"นาน"กวนบาทาด้วย
"เลิกอ่านเหอะ"
"มีเหตุผลอะไรให้ฉันเลิกอ่าน"แหม มีย้อน
"มันสยอง"????
"ตรงไหน"ถามด้วยความสงสัย
"ทุกตรง"บอกด้วยความมั่นใจสุดๆ
"งั้นเลย"น้ำเสียงกวนนิดๆ
"เออ"น้ำเสียงรำคาญสุดๆ ฉันเดินหนียัยยายะมานั่งกับมายโล่
"เดินหนียัยยายะมาหรอ"ยัยมายโล่พูดขึ้น
"อืม"ฉันว่า
โปรดติดตรามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
