แยงกี้ของผมไม่ร้ายขนาดนั้นหลอกนะ^-^

10.0

เขียนโดย rika

วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 23.24 น.

  8 บท
  7 วิจารณ์
  25.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 มีนาคม พ.ศ. 2557 18.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) บทที่2บ้านเพื่อน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ซ่าาาาา
"ล้างจ้างหรอ?"ทัตสึเมะกอดด้านหลังของคอมมอนทำให้คอมมอนสะดุ้ง
"อะ..อืมรอแปบนึงนะ"คอมมอนหันไปบีบจมูกของทัตสึเมะเเละหันหัลบมาล้างจ้างต่อ
"นายน่ารักชะมัดตอนที่ฉันจะกิน'ของหวาน'นายจะต้องเดินมายั่วด้วยเป็นเคะยั่วที่ดีเเละอย่าลืมละว่า....อาบน้ำด้วยกันก่อนเเละฉันขอกิน'ของหวาน'ในห้องน้ำนะ^^"
"ไอบ้าา..มันน่าอายนะ...-///-จะพยายามเเล้วกันนะคนบ้า"
"อิอิน่ารักที่สุด><"
"ไอบ้า-//3//-"คอมมอนหันหน้าไปหอมเเก้มของทัตสึเมะทำให้ทัตสึเมะหน้าเเดงเเละยิ้มหน้าบาน
"ฉันไปรอที่เตียงนะ"
"ไอบ้าไปเลยไป!ฉันไม่มีสมาธิล้างจ้าง!"
 เวลา1:00น.
เวลาผ่านไปดูเร็วเพราะว่าเขาเพิ่งจะกินข้าวตอนเที่ยงคืนเองตอนนี้ก็ถึงเวลากิน'ของหวาน'
"อะล้างเสร็จเเละ...."คอมมอนเดินมาหาด้วยสภาพที่...ใส่เเค่ผ้ากันเปื้อนผืนเดียวไม่ใส่เสื้อผ้าเเม้เเต่ชิ้นเดียวทำให้ทัตสึเมะช็อคค้างเพราะไม่เคยคิดเคยฝันว่าคอมมอนจะทำอะไรเเบบนี้ไม่เคยมาก่อน....คอมมอนในมุมเเบบนี้เขาคิดว่าดูน่ารักไปอีกเเบบเเละไม่อยากเชื่อว่าจะยอมทำตามที่เขาพูดจริงๆทำให้เขาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
"......."
"นี่ๆทัตสึจังพะ...พูดอะไรบ้างสิ.-////-"คอมมอนเดินไปอยู่ขอบปลายเดินเเละก้มหน้ามองพื้นบิดตัวเล็กน้อยก่อนจะเอามือว่าไว้ที่ปลายเตียงทำให้ทัตสึเมะสะเดื้องเฮือก
"อะ...เออนายทำจริงหรอ....-///-ไม่อยากเชื่อนะเนี่ย"ทัตสึเมะพุดด้วยร้ำเสียงแผ่วเบาเเละถอยตัวไปนั่งติดกับหัวเตียง
"คนบ้า...นายเป็นคนขอทั้งทีก็ต้องทะ ทำสิ..."คอมมอนค่อยๆขึ้นมานั่งตรงปลายเตียงเเละมองทัตสึเมะด้วยความอยากให้ทัตสึเมะชมว่าตัวเองน่ารัก
"นายนี้น่ารักจริงๆนั้นเเหละ^///^"ทัตสึเมะมองคอมมอนด้วยสายตาหื่นกระหาย
"นี่ๆ..ทัตจัง...น้ำ"คอมมอนก้มลองมองหัวเข่าตัวเองเพราะความอาย
"...นายว่าอะไรนะมอน?"
"ฉัน...บอกว่าไปห้องน้ำกะ..กันไปอาบน้ำกันอะ..เออนายต้องสระผมถูกสบู่ล้างตัวแปรงฟันให้ฉะ..ฉันด้วยนะ=/////="
"เออใช่ยังไม่ได้อาบน้ำเลยไปห้องน้ำกันปะ"ทัตสึเมะว่าพลางลุกลงจากเตียงเเละกำลังจะเดินไปทางห้องน้ำเเต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินคอมมอนพูด
"อะ อุ้ม...ไปห้องน้ำอุ้มหน่อย"คอมมอนยื่นมืออกไปสองข้างทำท่าว่าให้อุ้มตนเอง
"....."ทัตสึเมะเดินเข้าไปอุ้มตัวคอมมอนเเละประกบริมฝีบอกอันอ่อนนุ่มลงบนริมฝีปากอีกฝ่ายอย่างเเผ่วเบา
"อืมมม......."คอมมอนได้เผลอร้องเสียงหลงเเละทัตสึเมะก็พลักริมฝีปากของตนเองออกไปคอมมอนเลยมองด้วยสายตาเคลิ้มทำให้ทัตสึมะหลบสายตานั้นของคอมมอนเเละคอมมอนก็ได้กอดคอทัตสึเมะอย่างไม่รุ้ตัว
"นายจะลงอ่างหรือจะนั่งตรงเก้าอี้อะ?"ทัตสึเมะหันไปถามคอมมอน
"นั่งเก้าอี้สระผมก่อนเเล้วค่อยลงอ่างนายก็เปิดน้ำทิ้งไว้นะ-///-"
"ได้ๆว่าเเต่...นายจะทำยังไงกะผะ ผ้ากันเปื้อนละ...อะผ้าเช็ดตัวเอาไปปิดไว้สะ"ทัตสึเมะพุดพลางยื่นผ้าเช็ดตัวมาให้
"อยากให้ฉันปิดหรอทั้งๆที่อีกไม่นานก็ต้องเห็นอยู่ดีนะ-///-"
"ปิดไว้ก่อนไงเดี่ยวสระผมเสร็จเเล้วค่อย...เออ...=////="ทัตสึเมะหน้าเเดงเพราะคอมมอนอยุ่ๆก็วิ่งพรวดพราดเข้ามากอดตัวเเละด้วยส่วนสูงของคอมมอนน้อยกว่าเขามากทำให้หน้าของคอมมอนมาซุกอยุ่ที่หน้าอกของเขาเเถมคอมมอนยังเเหงนหน้ามามองเขาอีก
"อะอ๋อ>///<เข้าใจเเล้วเดี่ยวฉันสระผมให้นายก่อนเเล้วเดี่ยวสระให้ฉันด้วยนะ"พอพูดจบคอมมอนก็ถอดผ้ากันเปื้อนออกเเละเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กปิดเเกนกลายของตัวเองเเละไปนั่งที่เก้าอี้
"ได้อยู่เเล้ว^^"
ผ่านไป10นาที
"มาสลับที่กัน"
"อ๊ะอืม"ทั้งสองคนนั่งสลับที่นั่งกัน
"อาบน้ำเเล้วสบายตัว~"ทัตสึเมะร้องเพลงเพราะพยายามจะไม่คิดเรื่องอื่นๆทำให้คอมมอนหัวเราะคิกๆ
ผ่านไป10นาที
"น้ำเต็มพอดีเลยลองอ่างกัน^^"
"อะ....อืม.."คอมมอนดึงผ้าเช็ดตัวของตนเองเเละของทัตสึเมะออก
"หวอออ=[]="
"......"คอมมอนค่อยๆนั่งลงไปในอ่างเเละเอามีจับ'ของ'ทัตสึเมะเเละมองหน้าทัตสึเมะเเบบหื่นกระหาย
"อื้ออ..."ทัตสึเมะขึ้นคร่อมอีกฝ่ายเเละเอาเข่าของทัตสึเมะไปดันที่'ของ'คอมมอน
"อึก..อื้ออ..อ่าาา"คอมมอนครางเสียงน่ารักทำให้สติของทัตสึเมะกระเจงทำให้ตอนนี้เจ้าตัวไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นเขารุ้เพียงเเต่ว่าต้อง'กินของหวาน'ตรงหน้าให้ได้เพียงเเค่นั้น
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา