รักวุ่นวาย เจ้าชายสุดซ่า

"โน่น่ะ มีคู่หมั้นแล้ว" คำพูดนี่ ฉันได้ยินตลอดทั้งวันเลยล่ะ ก็แน่ล่ะ เล่นมาบอกว่า โน่มีคู่หมั้นแล้ว ไม่ให้เราตั้งตัวเลย ทั้งที่เราอยากจะให้ความหวังกับตัวเองต่อแท้ๆ ยังไงก็นะ...
"นี่!!!!!!  ยัยไอติมมมมมมมมมม อาหารฉันล่ะ -0- " ว่าแล้วว่านายโอเคต้องร้องหิวโหยเหมือนสัตว์ป่า นายนี่น่ะมันบ้า บ้าตั้งแต่มาบอกเรื่องที่ไม่ควรบอกกับเราแท้ๆ 
"นายก็ทำกินเองสิ >0< " เห้อะ มาบอกเรื่องนั้นกับฉันแล้วยังจะมาใหเราทำอะไรให้กินอีก 
"นี่ ถึงฉันไม่บอกเรื่องคู่หมั้นยังไง มันก็ไม่สนใจเธออยู่แล้วล่ะน๊าาาา" ความคิดของฉันหยุดไปพร้อมกับที่ได้ยินคําพูดนั้น
"อื้ม ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ รู้อยู่แล้ว.." 
"นี่ๆๆๆๆๆๆ เธอร้องไห้ทำไม " นี่ฉันร้องไห้หรอ? ทำไมน๊าาาา ฉันถึงร้องไห้ ทำไมล่ะ -0- 
"เปล่าๆๆๆ ไม่ได้ร้องหรอก ฝุ่นเข้าตาน่ะ55555"
"มุขเก่าแล้วนะ -0-" 
"นั้นสินะ 555555" ตอนนี้ทำได้แค่พูดแบบนั้นออกไป 
"ขอโทษ" 
"0-0" อะไรนะ ฉันฟังผิดสินะ -0-
"ขอโทษ" จากนั้นโอเคจู่ๆก็เข้ามากอดฉัน ฉันได้แต่อึ้งเท่านั้น ตกใจในอะไรหลายๆอย่าง
"0-0"
"ตอนนี้ฉันพูดได้แค่นี้ พูดได้แค่นี้จริงๆ" ตึกกกกก ตึกกกกก ตึกกกกกก เสียงอะไรรรรรรรร ม่ายยยยยยยยย มันคงไม่ใช่เสียงของหัวใจนะ 
ม่ายจริงงงงงงงงงงงงงง