Dear seniors ปฎิบัติการรักรุ่นพี่สุดกวน ใสใส ยัยเด็กบ้า
-
เขียนโดย NanaAn
วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.10 น.
4 บท
1 วิจารณ์
12.59K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.37 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" ทำไมไม่ผูกโบว์มาโรงเรียน คราวหน้าอย่าลืมน้ะ ไม่งั้นโดนปั่นจิ้งหรีดห้าร้อยรอบแน่ "
คุณป้าหน้าแว่นใส่ชุดฟอร์มสีฟ้าตัดด้วยสีน้ำเงินเข้มยืนด่าฉันเกรียวกราวโดยไม่สนใจสายตาของนักเรียนมากมายที่มองฉัน หล่อนเป็นคุณครูอยู่แล้วล่ะ ถึงได้มีสิทธิ์มาสั่งสอนฉันเหมือนคุณแม่บังเกิดเกล้าอย่างนี้ ฉันลืมแนะนะตัวเองไปเลย ฉันชื่อคิมเซ เป็นนักเรียนม.1 ที่เข้ามาเรียนในโรงเรียนมัธยมที่ใครๆ ก็อยากเข้ามาเรียนเพราะที่นี่ขึ้นชื่อว่าเป็นโรงเรียนห้าดาว มีทั้งสระว่ายน้ำที่กว้างกือบครึ่งของมหาสมุทรแปซิฟิก อาคารเรียนรวมๆหนึ่งร้อยกว่าหลัง 0.0 นี่ยังไม่รวมสอนหย่อมและโรงอาหารของโรงเรียนน้ะ ฉันเจ้าของโรงเรียนต้องเป็นทายาทคิไรส์ 7's แน่ๆ ตอนนี้ฉันยังไม่มีเพื่อนเลยสักคนฉันจึงต้องเริ่มหาเพื่อนซี้ให้ได้ก่อน แต่การหาเพื่อนที่ดีนี่มันยากยิ่งกว่างมเข็มในคลองแสนแสบซะอีก เห้ออออ ฉันเริ่มท้อกะที่นี่แล้วละสิ้
โครม !!! ฉันรู้สึกว่าหน้าของตัวเองกระทบกับวัตถุชนิดหนึ่งเข้าอย่างจังง
" พี่ขอโทดครับ น้องเป็นอะไรรึป่าวว " ผู้ชายร่างสูงโปร่งแววตาน้ำตาลคู่นั้นมองฉันด้วยความเป็นห่วงเหลือเกิน ชุดยูนิฟอร์มสีน้ำตาลอ่อนตัดกับสีน้ำตาลเข้มที่เขาใส่อยู่ทำให้เขามีออร่าห์และสะดุดตาสาวๆหลายๆคนถามฉันก่อนจะเก็บกระเป๋าให้
ฉันดึงตัวเองออกมาจากภวังและหันไปสบตาเขาเต็มๆ และรู้เลยว่าเขาคือรุ่นพี่ที่ฉันเคยแอบชอบตอนประถม เราเรียนสถาบันเดียวกันตอนประถม แต่ยังไงซะฉันก็ยังแอบตามกร๊ดพี่เขาอยู่ และแล้วฉันถึงได้โอกาสทำความรู้จักกับเขาอย่างลึกซึ้งในโรงเรียนนี้แล้วละ ฉันจะต้องมัดใจเขาให้ได้แน่นอน
"อ่าว คิมเซ มาอยู่นี่ได้ไง " รุ่นพี่ถามฉันด้วยแววตาสงสัย
" พี่เมอร์เมจ คิมเซมาที่นี่ก็ต้องมาเรียนสิ้ค้ะ อย่าถามแปลกๆสิ้ " ฉันตอบพี่เขาไปอย่างมั่นใจแถมกวนไปสองช้อน
" ก็ใครมันจะไปรู้ละ หน้าตาซิ่มๆอย่างเธอจะติดโรงเรียนนี้ได้หรอ " รุ่นพี่ถามฉันด้วยคำถามที่กวนสุดๆแต่เขาก็ยังดูน่ารักอยู่ดี
" ลุกก่อนสิ้ เดี๋ยวพี่จะพาไปส่งที่ห้องน้ะ เธออยู่ห้องไหน "
" ไม่เป็นไรค้ะ คิมเซไปเองได้
" อย่าทำเก่งหน่อยเลยเด็กน้อยย ขาเป็นงี้ยังอวดเก่งเดี๋ยวก็จับถ่วงน้ำหรอก "
" ม.1 ห้องสี้ค้ะ ฉันรีบตอบพี่เขาไปก่อนที่จะโดนถ่วงน้ำ
รุ่นพี่ก็พาฉันไปส่งที่ห้อง <ห้องเรียนน้ะเฟ้ยอย่าคิดมาก> เชื่อเลยว่าโรงเรียนที่นี่เป็นโรงเรียนห้าดาวจริงๆ แค่ห้องเรียนหนึ่งห้องยังมีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ตั้งมากมาย และรุ่นพี่ฉันก็คงจะป๊อบจริง ๆ ก็เพราะมีแต่สาวๆมารุมกรี๊ดทั้งสองข้างทาง ไม่คิดเลยน้ะว่าฉันได้เดินไปเคียงข้างกะหนุ่มป๊อบขนาดนี้
"ถึงแล้วละ ห้องเธอ '
"ขอบคุณน้ะค้ะ ถ้าพี่เขาไม่มาส่งเนี่ยมีหวังฉันคงต้องหลงห้องอยู่แน่ๆเลย "
"รู้อยู่นี่ เมื่อกี้ยังทำเก่ง " รุ่นพี่ประชดใส่ฉันอย่างกวน
" งั้นพี่ไปละ ตอนเที่ยงไปกินข้าวกับพี่น้ะ "
"อ่อๆ เคค้ะ
ห๊าาาาาาาาาาาาา กินข้าวกับรุ่นพี่เทอร์เมจหรอฉันฝันไปรึป่าวว อยากให้ถึงตอนเที่ยงเร็วจัง
"งั้นพี่ไปละ ตั้งใจเรียนน้ะ เด็กน้อย " รุ่นพี่ยีผมฉันอย่างน่ากวนประสาท
คุณป้าหน้าแว่นใส่ชุดฟอร์มสีฟ้าตัดด้วยสีน้ำเงินเข้มยืนด่าฉันเกรียวกราวโดยไม่สนใจสายตาของนักเรียนมากมายที่มองฉัน หล่อนเป็นคุณครูอยู่แล้วล่ะ ถึงได้มีสิทธิ์มาสั่งสอนฉันเหมือนคุณแม่บังเกิดเกล้าอย่างนี้ ฉันลืมแนะนะตัวเองไปเลย ฉันชื่อคิมเซ เป็นนักเรียนม.1 ที่เข้ามาเรียนในโรงเรียนมัธยมที่ใครๆ ก็อยากเข้ามาเรียนเพราะที่นี่ขึ้นชื่อว่าเป็นโรงเรียนห้าดาว มีทั้งสระว่ายน้ำที่กว้างกือบครึ่งของมหาสมุทรแปซิฟิก อาคารเรียนรวมๆหนึ่งร้อยกว่าหลัง 0.0 นี่ยังไม่รวมสอนหย่อมและโรงอาหารของโรงเรียนน้ะ ฉันเจ้าของโรงเรียนต้องเป็นทายาทคิไรส์ 7's แน่ๆ ตอนนี้ฉันยังไม่มีเพื่อนเลยสักคนฉันจึงต้องเริ่มหาเพื่อนซี้ให้ได้ก่อน แต่การหาเพื่อนที่ดีนี่มันยากยิ่งกว่างมเข็มในคลองแสนแสบซะอีก เห้ออออ ฉันเริ่มท้อกะที่นี่แล้วละสิ้
โครม !!! ฉันรู้สึกว่าหน้าของตัวเองกระทบกับวัตถุชนิดหนึ่งเข้าอย่างจังง
" พี่ขอโทดครับ น้องเป็นอะไรรึป่าวว " ผู้ชายร่างสูงโปร่งแววตาน้ำตาลคู่นั้นมองฉันด้วยความเป็นห่วงเหลือเกิน ชุดยูนิฟอร์มสีน้ำตาลอ่อนตัดกับสีน้ำตาลเข้มที่เขาใส่อยู่ทำให้เขามีออร่าห์และสะดุดตาสาวๆหลายๆคนถามฉันก่อนจะเก็บกระเป๋าให้
ฉันดึงตัวเองออกมาจากภวังและหันไปสบตาเขาเต็มๆ และรู้เลยว่าเขาคือรุ่นพี่ที่ฉันเคยแอบชอบตอนประถม เราเรียนสถาบันเดียวกันตอนประถม แต่ยังไงซะฉันก็ยังแอบตามกร๊ดพี่เขาอยู่ และแล้วฉันถึงได้โอกาสทำความรู้จักกับเขาอย่างลึกซึ้งในโรงเรียนนี้แล้วละ ฉันจะต้องมัดใจเขาให้ได้แน่นอน
"อ่าว คิมเซ มาอยู่นี่ได้ไง " รุ่นพี่ถามฉันด้วยแววตาสงสัย
" พี่เมอร์เมจ คิมเซมาที่นี่ก็ต้องมาเรียนสิ้ค้ะ อย่าถามแปลกๆสิ้ " ฉันตอบพี่เขาไปอย่างมั่นใจแถมกวนไปสองช้อน
" ก็ใครมันจะไปรู้ละ หน้าตาซิ่มๆอย่างเธอจะติดโรงเรียนนี้ได้หรอ " รุ่นพี่ถามฉันด้วยคำถามที่กวนสุดๆแต่เขาก็ยังดูน่ารักอยู่ดี
" ลุกก่อนสิ้ เดี๋ยวพี่จะพาไปส่งที่ห้องน้ะ เธออยู่ห้องไหน "
" ไม่เป็นไรค้ะ คิมเซไปเองได้
" อย่าทำเก่งหน่อยเลยเด็กน้อยย ขาเป็นงี้ยังอวดเก่งเดี๋ยวก็จับถ่วงน้ำหรอก "
" ม.1 ห้องสี้ค้ะ ฉันรีบตอบพี่เขาไปก่อนที่จะโดนถ่วงน้ำ
รุ่นพี่ก็พาฉันไปส่งที่ห้อง <ห้องเรียนน้ะเฟ้ยอย่าคิดมาก> เชื่อเลยว่าโรงเรียนที่นี่เป็นโรงเรียนห้าดาวจริงๆ แค่ห้องเรียนหนึ่งห้องยังมีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ตั้งมากมาย และรุ่นพี่ฉันก็คงจะป๊อบจริง ๆ ก็เพราะมีแต่สาวๆมารุมกรี๊ดทั้งสองข้างทาง ไม่คิดเลยน้ะว่าฉันได้เดินไปเคียงข้างกะหนุ่มป๊อบขนาดนี้
"ถึงแล้วละ ห้องเธอ '
"ขอบคุณน้ะค้ะ ถ้าพี่เขาไม่มาส่งเนี่ยมีหวังฉันคงต้องหลงห้องอยู่แน่ๆเลย "
"รู้อยู่นี่ เมื่อกี้ยังทำเก่ง " รุ่นพี่ประชดใส่ฉันอย่างกวน
" งั้นพี่ไปละ ตอนเที่ยงไปกินข้าวกับพี่น้ะ "
"อ่อๆ เคค้ะ
ห๊าาาาาาาาาาาาา กินข้าวกับรุ่นพี่เทอร์เมจหรอฉันฝันไปรึป่าวว อยากให้ถึงตอนเที่ยงเร็วจัง
"งั้นพี่ไปละ ตั้งใจเรียนน้ะ เด็กน้อย " รุ่นพี่ยีผมฉันอย่างน่ากวนประสาท
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ