นินจา ปะทะ ซอมบี้

ตูม!ต้าม!โต้ม
<เบอรี่>
นั่นคือเสียงการต่อสู้ของยุยกับพ่อฉันเองส่วนฉันนะหรอ..นั่งเฝ้านายแคนไง-*-
"วิชานินจา.วายุพิษ"
พลังลมปานของพ่อฉันทำให้เจ้าซอมบี้หงายเก๋งไปเลย
"วิชานินจา.ดาวตกเเยกร่าง"
ดาวตกนับพันของยุยพุ่งเข้าไปทำลายซอมบี้จนเกือบหมด..เเล้วฉันล่ะทำไรอยู่
"เบอ..รี่"
นี่มันเสียงนายแคนนี่นา.ดีล่ะฟื้นมาก็ดีแล้ว.ฮึ่ม
"ฉัน..ขอ..โทด..นะ"
"อ่ะ..อะไรกันล่ะเรื่องเเค่นี้"
"ฉันเปนตัวถ่วงเธอรึเปล่า"
"ไม่เปนไร"
อันที่จิงเป็นมากๆเลยด้วยซ้ามม
"555งั้นเหรอ"
มาพูดซึ้งอะไรตอนนี้ด้วยนะ..ฉันไม่มีอารมมาซึ้งกับนายร๊อกก-0-
ฟุ่บ!
อ้าว.สลบไปอีกเเล้ว-*-
ด้านพ่อของฉัน
ตูม.ตาม.ตูม
เหมือนเดิม.โอโจ้ด้วย^0^(นางเพี้ยนไปแล้ว-*-)
"สู้อย่างนี้ต่อไปไม่ไหวแน่"
"เอาไงดีครับ"
"หนีก่อนเร็วว"
หา!ว่าไงนะจะหนีงั้นเหรอ
"เบอรี่หนีก่อนเร็วเดี๋ยวแคนฉันจะอุ้มไปเอง"
หนีเหรอ?ไม่สมกับการเป็นนินจาเลยนะเเสดงว่ามันต้องเก่งมากเเน่ๆ
"ถ้าขืนเป็นงี้ต่อไปหมู่บ้านต้องเเย่เเน่ๆเลย"
หนอยยย
"ฝากไว้ก่อนเถอะนะ!!!"
.
.
ติดตามตอนต่อไปนะ^^
ติดตามผลงาน&ติชม(หรือด่า)ได้ที่นี่นะ
fecebook:Tan Patipon wata ^0^