นินจา ปะทะ ซอมบี้

ตูม!ต้าม!โต้ม

<เบอรี่>

นั่นคือเสียงการต่อสู้ของยุยกับพ่อฉันเองส่วนฉันนะหรอ..นั่งเฝ้านายแคนไง-*-

"วิชานินจา.วายุพิษ"

พลังลมปานของพ่อฉันทำให้เจ้าซอมบี้หงายเก๋งไปเลย

"วิชานินจา.ดาวตกเเยกร่าง"

ดาวตกนับพันของยุยพุ่งเข้าไปทำลายซอมบี้จนเกือบหมด..เเล้วฉันล่ะทำไรอยู่

"เบอ..รี่"

นี่มันเสียงนายแคนนี่นา.ดีล่ะฟื้นมาก็ดีแล้ว.ฮึ่ม

"ฉัน..ขอ..โทด..นะ"

"อ่ะ..อะไรกันล่ะเรื่องเเค่นี้"

"ฉันเปนตัวถ่วงเธอรึเปล่า"

"ไม่เปนไร"

อันที่จิงเป็นมากๆเลยด้วยซ้ามม

"555งั้นเหรอ"

มาพูดซึ้งอะไรตอนนี้ด้วยนะ..ฉันไม่มีอารมมาซึ้งกับนายร๊อกก-0-

ฟุ่บ!

อ้าว.สลบไปอีกเเล้ว-*-

ด้านพ่อของฉัน

ตูม.ตาม.ตูม

เหมือนเดิม.โอโจ้ด้วย^0^(นางเพี้ยนไปแล้ว-*-)

"สู้อย่างนี้ต่อไปไม่ไหวแน่"

"เอาไงดีครับ"

"หนีก่อนเร็วว"

หา!ว่าไงนะจะหนีงั้นเหรอ

"เบอรี่หนีก่อนเร็วเดี๋ยวแคนฉันจะอุ้มไปเอง"

หนีเหรอ?ไม่สมกับการเป็นนินจาเลยนะเเสดงว่ามันต้องเก่งมากเเน่ๆ

"ถ้าขืนเป็นงี้ต่อไปหมู่บ้านต้องเเย่เเน่ๆเลย"

หนอยยย

"ฝากไว้ก่อนเถอะนะ!!!"

.

.

ติดตามตอนต่อไปนะ^^

ติดตามผลงาน&ติชม(หรือด่า)ได้ที่นี่นะ

fecebook:Tan Patipon wata ^0^