อรวนรักเหล่าโจรสลัดหมวกฟาง!!

'เจอตัวแล้ว...' เสียงใครกัน?

 'พ่อหนุ่มน้อย...นับจากที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาในวันรุ่งเช้า ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไป....' อะไรน่ะ?

ไม่เข้าใจ...

 'ขอให้สนุกกับชีวิตใหม่น่ะ ซันจิ'

 พรึบ!!

 ร่างบางลุกขึ้นจากเตียงนอนนุ่มๆทันที ควาฝันประหลาดๆแบบนั้นเข้าพึ่งจะเคยฝันอะไรแบบนี้เป็น

ครั้งแรกหลังจากที่เขาได้เข้ามาในแกรนไลท์กับพวกลูฟี่ ซันจิสบัดหัวของตัวเองไปมาและลุกขึ้น

จากเตียงเข้าไปในห้องน้ำของเรือซันนี่

 หลังจากที่อาบน้ำชำระร่างกายเสร็จก็จัดแจงแต่งตัวด้วยชุดสูทตัวเก่งของตนแต่ที่หน้าแปลกคือ เสื้อของเขานั้นดูเหมื่อนว่าจะตัวใหญ่ขึ้นแต่ซันจิก็ไม่ได้สนใจอะไร ร่างบางก็เดินตรงเข้ามาในห้องครัวเพื่อที่จะเข้ามาเตรียมอาหารเช้าให้กับลูกเรือทุกคน แต่เมื่อพอเปิดประตูเข้ามาในครัวเขาก็ถึงกับชงักทันที

 " อรุณสวัสซันจิคุง " ต้นหนสาวนามิเอ่ยทักเขาขึ้นมา

 " อรุณสวัสคุณกุ๊ก " นักโบราณคดีสาวโรบิน

 " ครับ อรุณสวัสครับคุณนามิ โรบินจัง....แล้วทำไมเลดี้ทั้งสองและก็พวกนายถึงตืนเช้ากันจังล่ะ? "

ร่างบางถามอย่างไม่เข้าใจ เพราะทุกทีเขาจะเป็นคนแรกที่จะตื่นขึ้นมาทำอาหารก่อนใคร แต่ครั้งนี้

ทุกคนบนเรือซันนี่ยกเว้นโซโลและลูฟี่ ได้ตื่นก่อนตนเองเสียอีก

 " เช้าอะไรของนายกัน? นี้มันจะเที่ยงแล้วน่ะ " อุซปพูดขึ้นพรางเบ้หน้าใส่ แต่เพียงแค่อุซปพูดแค่นั้นก็ทำให้ซันจิรีบหันไปมองนาฬิกาที่ติดอยู่ข้างฝาพนังเรือทันที เพียงแค่เห็นนาฬิกาเท่านั้นแหละก็ทำให้ร่างบางถึงกับอ้าปากค้างอย่างอึ่งๆทันที

 " อ้ากกกก!! ทำไมฉันถึงได้ตื่นสายขนาดนี้กัน!!! " ร่างบางโวยวายขึ้น

 " ผมต้องขอประทานโทษอย่างสูงกับเลดี้ทั้งสองด้วยคร้าบบบบ! เดียวผมจะทำของหวานให้เป็นการไถ่โทษน่ะครับ! "

 " เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกซันจิคุง พวกฉันยังไม่อยากน่ะ " นามิพูดขึ้นและส่งยิ้มหวานๆให้ซันจิ เพื่อให้ซันจิสบายใจลงแต่กลับตรงกันข้าม เมื่อซันจินั้นทำใบหน้าเศร้าสร้อยเมื่อนกับลูกแมวน้อยที่กำลังสำนึกผิด บวกกับความหน้าหวานของร่างบางเข้าไปยิ่งเพิ่มความน่ารักให้กับร่างนั้นเป็นเท่าตัว

 " น่ารัก =////= " ทุกคนถึงกับพูดขึ้นมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

 ปัง!!

 " ซานนนนน!! จิ! ฉันหิวข้าว!! " เสียงของกัปตัลจอมตะกะลูฟี่ดึงขึ้นพร้อมกับร่างที่ตัวสูงกว่าซันจิเล็กน้อยนั้นเข้ามากอดร่างบางเอาใว้

 " นะ....นายเป็นใคร!!? " ทุกคนบนเรือถึงกับพูดพร้อมกันและถอยกรู่กันไปอยู่ท้ายเรือ ตั้งท่าเตรียมต่อสู้กับผู็มาเยือนใหม่

 " อะไรของพวกนาย? ฉันเองไง " ร่างนั้นยิ้มร่าและกอดร่างของซันจิแน่น

 " ละ...ลูฟี่เขาไม่ได้ตัวสูงกว่าซันจิสักหน่อย!! " อุซปชี้หน้าลูฟี่ที่ยังทำหน้างงงวยอยู่

 " นั้นลูฟี่จริงๆ " เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างนักดาบหนุ่มโซโลที่เดินเข้ามาในห้องครัว แต่ร่างนั้นกลับให้ความรู้สึกที่ต่างออกไปทั้งๆที่ผู้มาใหม่นั้นคือโซโล

 " ลูฟี่สูงขึ้นแค่เล็กน้อยและก็เจ้ากุ๊กก็ตัวเล็กลงด้วย " โซโลว่าเสร็จก็ดึงร่างของซันจิและก็นามิเข้ามายืนข้างๆกัน สิ่งที่น่าตกใจมากคือส่วนสูงของซันจินั้นเท่ากับนามิพอดิพอดี

 " นะ...นี่มันอะไรกานนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!! "