Christmas Eve ส่งหนุ่มหน้าใสทักทายหัวใจยัยจอมเพ้อ

     1

       หนุ่มปริศนาสุดหล่อ

       “ตัวแทนจากเกรด 12 ห้อง B ที่ต้องเข้าประกวด ‘Miss Christmas Eve’ ในปีนี้ก็คือ...วินนี่ ค่า~~ ” 

      O_O///   ฉันเงยหน้าจากหนังสือที่กำลังตั้งใจอ่าน  พร้อมกับอ้าปากค้าง

      (O_(O_O)_O)

      สิ้นเสียงประกาศของยัยโรสแมรี่  ทุกคนในห้องก็หันขวับมาทางฉันด้วยหน้าตาที่แบบว่า...ตกใจมาก  ฉันนึกว่ายัยนี่ประกาศเหตุฉุกเฉิน น้ำท่วม ไฟไหม้ ตึกถล่ม อะไรพวกนั้นซะอีก  -_- เอ่อคือ....มันจะเป็นไปได้ยังไงเนี่ย  ฉันเนี่ยนะได้ลงประกวด  บ้านา!!  ฉันก็หน้าตาไม่ถึงกับแย่หรอกนะ แต่ว่าฉันเนี่ยนะ  ม่ายยยย  Y^Y

      ซุบซิบ  ซุบซิบ~

     แล้วก็ตามมาด้วยเสียงซุบซิบดังกระหึ่มไปทั่วห้อง  ไม่แปลกใจเลย 

      “ทุกคนเงียบกันก่อนนะฮ้า ”  โรสแมรี่พูด พร้อมกับกระแอมเบาๆ พอให้คนทั้งห้องได้ยิน  “การคัดเลือกตัวแทนในครั้งนี้ได้รับเสียงโหวตมาจากครูที่ปรึกษา  คณะกรรมการนักเรียนและเพื่อนในห้อง ซึ่งวินนี่ได้คะแนนมากที่สุด  ใครมีอะไรสงสัยยกมือถามได้นะฮ้า”

      โรสแมรี่พูด  พร้อมกับหันมาขยิบตาให้ฉัน  O_<  หึ!  ฉันพอจะเดาออกแล้วล่ะว่ายัยนี่คิดจะทำอะไรกันแน่  ที่ฉันได้รับเลือกก็เพราะยัยนี่ (ซึ่งเป็นคณะกรรมการนักเรียน)แอบโกงคะแนนให้ฉันแน่เลย  เราก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมากหรอกนะ  แต่มีอยู่ครั้งนึงที่ฉันเป็นกามเทพสื่อรักให้ยัยนี่กับเด็กข้างบ้านของฉัน  โรจน์รุ่ง (อุ๊บ! แอบเผยชื่อจริงของโรสแมรี่) เอ๊ย! โรสแมรี่ก็เลยบอกว่าจะตอบแทนบุญคุณฉัน  ซึ่งฉันก็รู้แล้วว่ายัยนี่จะตอบแทนอะไรฉัน  แต่แบบนี้ฉันไม่อยากได้  แง~~

      “โอเค ถ้าไม่มีอะไรสงสัยก็แค่นี้นะฮ้า  ส่วนรายละเอียดเดี๋ยวเชิญวินนี่มาพบกรรมการนักเรียนที่ห้องกิจการด้วยนะจ๊ะ”  พูดจบนางก็รีบโยกย้ายรูปร่างทรงนาฬิกาทรายสุดเซ็กซี่ออกจากห้องของฉันทันที 

      ฉันยังช็อกไม่หาย  ฉันเนี่ยนะ  แพ้แหงๆ 

      “ดีใจด้วยนะวินนี่”  เพื่อนรักซี้แน่นปึ๊ก  ซึ่งก็คือยัยน้ำผึ้ง  หันมาจับมือของฉันด้วยความดีอกดีใจ 

     “ไม่เห็นจะดีใจเลย ฉันต้องตกรอบแหงแซะ”

     “อย่าคิดอย่างงั้นสิ เธอออกจะน่ารัก เดี๋ยวฉันช่วยเองนะ ^^” 

     “ฉันว่าให้เธอลงประกวดยังมีความน่าจะเป็นที่จะชนะกว่าฉันเยอะเลย  T^T หรือไม่ก็ให้พวกคนในแก๊ง Angels  fall sky”  ฉันหันไปมองแก๊งนางฟ้าตกสวรรค์  ซึ่งตอนนี้คนในแก๊งนั้นก็หันมามองฉันด้วยสายตาอาฆาตอย่างกับจะเชือดคือฉันต้มเป็นยาถ่ายพยาธิ  แงๆ  ที่พวกนั้นตั้งชื่อแก๊งแบบนั้นก็เพราะเชื่อว่าเจ้าหล่อนเป็นนางฟ้าที่งามเลิศในปฐพี  ทำให้แม่มดเกิดความอิจฉา เลยยกพวกมาทุบตีจนต้องล่วงตกลงมาจากสวรรค์หรือไม่ก็ก้าวพลาดทำให้ตกจากก้อนเมฆ  จากนั้นเลยต้องมาใช้ชีวิตเป็นมนุษย์ธรรมดา  แต่ก็ไม่ย่อมแพ้ที่จะฉายความงามให้ชาวโลกได้รับรู้  (คิดไปได้)

     “มองพวกฉันทำไมย่ะยัยขี้เหร่”  หนึ่งในสมาชิกหันมาตะโกนใส่ฉัน

     “อย่านึกนะว่าที่ได้รับคัดเลือกเพราะสวย  มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ”  ใช่แล้ว มันมีอะไรผิดพลาด

     “ยังไงคนอย่างเธอไม่มีทางชนะหรอก  ส่วนแก๊งพวกฉันถึงไม่มีใครได้รับคัดเลือก แต่ความงามของพวกเราเปล่งประกายไปทั่วราชอาณาจักอยู่แล้ว  โฮะๆๆ”  ทุกคนในแก๊งนั้นหันมาหัวเราะเยาะฉัน  พร้อมกับสะบัดบ๊อบอย่างเริดๆ แรดๆ

      หึ  ถึงพวกนางจะสวยมากจนญาญ่าต้องก้มหัวให้ก็จริง  แต่นิสัยไม่เหมือนนางฟ้าเล้ยยย  เฮ้อ~

     “อย่าไปสนใจพวกนั้นเลย เธอทำได้อยู่แล้ว  สู้ๆ”  น้ำผึ้งยิ้ม พร้อมกับชูสองนิ้วเป็นเชิงให้กำลังใจ

     “อื้ม   ขอบใจจ้า”  มีเพื่อนแบบนี้นี้มันดีจริงๆ

     “นี่ยัยบ๊อง  เป็นตัวแทนของห้องเราก็เอาชนะให้ได้นะ  ถ้าไม่ล่ะก็เธอตายแน่!!” อีตาเคจอมจุ้นเดินมาจับไหล่ของฉันดังหมับ  นี่คงเป็นคำพูดให้กำลังใจของหมอนี่สินะ  ซึ้งจ้า -_- แต่ถึงหมอนี่จะปากร้ายแต่ก็แอบทำให้ฉันใจเต้น ตึ้กตั้กอยู่เรื่อยเลย

      “รู้แล้วน่า!!  -///-”

       ณ  บ้านของวินนี่

      เฮ้อ~~  ฉันนั่งถอนหายใจอยู่ในห้องนอน  พร้อมกับกุมขมับอย่างเครียดๆ  รู้สึกว่าชีวิตนี้เหมือนกับต้องเสียสละชีวิตเพื่อกู้ชาติเลย  (มันเป็นสิ่งที่ดีไม่ใช่เหรอ  ‘_’?)  เหตุผลก็เพราะกติกาบ้าๆของคณะกรรมการนักเรียนในการประกวด  ‘Miss Christmas Eve’  น่ะสิ  มันน่ากลุ้มใจยิ่งกว่าวิ่งแก้ผ้าเดินรอบโรงเรียนซะอีก  (เว่อร์และ)  เดาว่าตอนนี้คิ้วของฉันคงขมวดพันกันยุ่งแล้วมั้ง

      นึกถึงกติกาทีไรรู้สึกกลุ่มใจ

      ‘ข้อ 1. ต้องควงแขนกับคู่รักมาในงานประกวดด้วย  (ขึ้นคานจ้า U.U)

      ข้อ 2. ต้องแต่งคอสเพลย์เป็นอะไรก็ได้ที่เข้ากับงาน  (ฉันต้องแต่งเป็นกวางจมูกแดงหรือไม่ก็ลุงเครายาวๆแบกกระสอบเหรอเนี่ย Y^Y)

      ข้อ 3. ทำกิจกรรมกุ๊กกิ๊กกับคู่ที่ควงมาด้วย  (ข้อ1ทำไม่ได้ข้อ3จะเหลือมั้ยจ๊ะ)’

      เริดมั้ยล่ะ!  ดูกติกาสิ!  นี้มันเกมโชว์คู่รักวันวาเลนไทน์เหรอย่ะ  -__-+++  ตะขิดตะขวงใจยิ่งนักเจ้าค่ะ   แล้วหนูจะไปหาคู่จากหนายยย  T.T   อันที่จริงฉันก็มีคนอยากให้มาเป็นคู่ในงานนี้นะ  แต่เค้าเป็นเพื่อนฉันนี่  แอบชอบเพื่อนมันผิดไหมนะ

       ‘ผู้ชนะเลิศจะได้ของขวัญจากคุณลุงซานต้าผู้ใจดี (แอบกระซิบว่าเป็นของที่อลังการดาว 100  ดวง)

     ‘นอกจากนี้ห้องของผู้ชนะจะได้รับประทานอาหารกลางวันฟรีตลอด 1  เดือน’  การประกวดครั้งนี้ไม่มีอะไรดีนอกจากของรางวัลแล้ว  เพื่อนในห้องฉันฝากความหวังไว้ที่ฉัน  อาหารฟรี  ฮุ้ยเล่ฮุ้ย  ^0^//

      ตอนแรกฉันนึกว่างานนี้ต้องใสชุดเดรส  รองเท้าส้นสูง 10 ซม.   แต่งหน้าเหมือนไปเล่นงิ้วไรงี้  แล้วก็โบกมือเหมือนมิสไทยแลนด์  รางวัลคือมงกุฎงามๆ  ซึ่งมันดีแล้วล่ะที่ไม่เป็นแบบนี้ 

      ก๊อกๆ  ก๊อกๆ

      ฉันสะดุ้งที่จู่ๆก็มีคนมาเคาะประตู  ใครกันนะพ่อกับแม่ก็ไม่น่าจะใช่

      ตึม!  ตึม!

      “มาแล้วค่า~~”

      เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกรอบ แต่รอบนี้เหมือนกับจะมาพังบ้านฉันเลย  ฉันไม่รอช้าที่จะวิ่งไปเปิดประตู  โดยที่ไม่คิดให้รอบคอบซะก่อนว่าเป็นใคร

      พึ่บ!!  

      ฉับเปิดประตู  O.O แล้วมองคนตรงหน้าก็รู้สึกตกใจ

      “นายเป็นใคร!!”

      “ผมขอเข้าไปหลบในบ้านหน่อย  ผมกำลังโดยทำร้าย *0*”

      ภาพที่ฉันเห็นตรงหน้าเป็นผู้ชายตัวสูงที่กำลังส่งสายตาปิ๊งๆ อ้อนวอน  เขามองเขาตั้งแต่ปลายเส้นผมจรดนิ้วเท้า เขาหุ่นดีมากๆ  -,,- นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนดูมีเสน่ห์  เข้ากับทรงผมสีน้ำตาลเข้มที่แสนจะดูดี   แต่สภาพของเขาในตอนนี้อย่างกับโดนบัวขาวชกมาแหม็บๆ  แต่ยังไงฉันว่าเขาก็ยังหล่อเหมือนณเดชไม่มีผิด  นี่ขนาดมีรอยฟกช้ำนะเนี่ย  บอกเลย! 

      “คือ....” 

      “ไม่มีเวลาแล้ว”  หมอนี่เข้ามาในบ้านฉัน  พร้อมกับปิดประตูดัง ปัง!   โดยไม่รอฟังการตัดสินใจของฉันว่าจะให้เข้ามาหรือไม่ 

      O_O// นี่ฉันช็อกนะ   ไม่ใช่ช็อกที่มีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน  แต่ช็อกที่คนแปลกหน้าที่เข้ามาในบ้านนี้มัน  ‘หล่ออออโฮกกกก’  >.< 

และแล้วนางเอกก็พ่ายแพ้ต่อความหล่อของหนุ่มปริศนา  มันสมควรมั้ยเนี่ย  -_-+++

มิซากิจัง : สะ...สวัสดีเจ้าค่ะ ^/\^ (เสียงสั่นด้วยความเขิน -///-)  เจอกันในเรื่องที่สอง (ได้ยินว่าเรื่องแรกยังแต่งไม่จบ -_-++) ตั้งใจแต่งมากๆ กะว่าจะทำให้ทุกคนชูป้ายไฟให้นางหนูธีร์ดีเลยทีเดียว 5555 ก็ทั้งน่ารักและแสนจะมุ้งมิ้งนี่นา -3- ไม่รักไม่น้า ♥ 5555 ฮีงอนแล้วไม่รู้ด้วย  ขอให้รัก3D ให้มากๆ มาเยี่ยมบ่อยๆ อิอิ 

เรื่องนี้รับรองว่าจบชัวร์ค่า ส่วนเรื่องแรกจะแต่งหลังจากเรื่องนี้จบนะจ๊ะ...

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ปลื้มมาก >_<