ใส่รักผสมร้าย จิ๊กหัวใจยัยน้องสาว
10.0
เขียนโดย Napan
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 16.52 น.
15 ตอน
4 วิจารณ์
18.50K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 20.59 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) จุดเริ่มต้น ของไอดอล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ ดาดฟ้าอาคาร 3
“ พี่โล่มีเรื่องอะไรที่จะคุยกับแองหรอค่ะ “
“ พี่จะบอกว่า … “
“ ว่าอะไรค่ะ “
“ อย่าพึ่งไปชอบใครนะ พี่ไม่อยากให้เธอเป็นเหมือนครั้งก่อนนะ “
“ รับทราบค่ะ “
“ แล้วก็ถ้าไอแคนดอมมาตื้อเธอ เธอก็บอกกพี่ก็แล้วกัน “
“ ค่ะ พี่มีอะไรอีกหรือเปล่าค่ะ “
“ ไม่มีแล้ว เธอรีบไปทานข้าวกับลิลลี่เพื่อนเธอดีกว่า เดียวโกธรเอา “
“ ค่ะ ไปก่อนนะค่ะ ^^ “
ณ โรงอาหาร
“ ลี่รอนานไหม ขอโทษนะที่ให้ลงมาก่อน “
“ ไม่เป็นไรหรอก “ ยัยเพื่อนตัวแสบพูดพร้อมตักข้าวคำใหญ่เข้าปาก
“ กินเยอะแบบนี้ไม่กลัวเป็นหมูแบบฉันสมัยก่อนหรอจะ “
“ เหอะ ไม่กลัวหรอก เพราะฉันออกกำลังกายทุกวันไม่อ้วนหรอกย้ะ “
“ ให้มันจริงเถอะ ถ้าลี่อ้วนฉันจะหัวเราะให้ดู “ ฉันพูดได้เพียงเท่านั้นฉันก็ยิบข้าวกล่องที่ฉันทำมาจากที่บ้านขึ้นทาน งำ อร่อยจังเลยอ่ะ มีความสุขจังที่ได้ทานข้าวที่ตัวเองทำ ฉันไม่ทันจะตักข้าวทานครั้งที่สอง ก็มีคนมาทัก
“ ขอโทษครัช คุณที่ชื่อ แองเจล่า รึเปล่าครัช “
ฉันรู้แล้วว่าภาษาไทยวิบัติเพราะใคร “ ใช่ค่ะ คุณมีอะไรหรอค่ะ “
“ ผมมาจากรายการ ตามหา เดอะ ไอดอล ครัช คุณสนใจจะเข้าร่วมรายการของเราไหมครัช “ เออ…คือว่า .. ขอคิดดูก่อนล่ะค่ะ “
“ ได้ครัช นี้คือนำบัตรผม เมื่อคุณตัดสินใจได้เมื่อไร โทรมาเบอร์นี้นะครัช “ ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมยืดนำบัตรให้“ ขอตัวก่อนนะครัช ผมมีธุระต้องทำ บ๊ายบายคร็าฟฟฟ “
ณ บ้านอันไม่สงบ
.” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด “ ฉันนั่งกรีดร้องออกมาเสียงดัง เมื่อนึกถึงเมื่อตอนกลางวัน ฉันจะเล่าเหตุการณ์ให้ฟังนะค่ะ คือว่า หลังจากที่ฉันได้รับนำบัตรของชายผู้ไม่รู้นาม พี่โล่ก็หัวเสียและมาโมโหใส่ฉัน และห้ามไม่ให้ฉันไปเป็นไอดอล เพราะเหตุผลสั้นๆที่พี่โล่บอกว่า พี่ไม่อยากให้เธอดัง เหตุผลแค่นี้กับอนาคตของฉันเลยนะ ฉันจึงมานั่งกรีดดร้องอยู่ในห้องคนเดียว ทำไมพี่โล่ถึงบังคับฉันนะ ก็ฉันอยากเป็นไอดอลอ่ะ ผิดป่ะ ถ้าเป็นแบบนี้ไปขออนุญาตคุณแม่ดีกว่า ถ้าท่านให้ฉันจะตกลงทันที ฉันเดินลงมาชั้นล่างก็พบว่า ในบ้านไม่มีใครอยู่เลยนอกสะจาก พี่โล่ แง้ๆๆๆ พระเจ้ารังแกฉัน
“ นี้เธอจะไปไหน อย่าบอกนะว่าจะไป…..” พี่โล่พูดได้เท่านั้นก็โดนฉันแสกขึ้น
“ แล้วคุณแม่ไปไหนล่ะค่ะ “ ฉันพูดด้วยน้าเสียงที่ดูเย็นชา
“ นี้แองทำไมพูดด้วยน้าเสียงเย็นชาแบบนี้กับพี่ล่ะ หรือว่าสวยแล้วไม่คิดจะยกย่องผู้ที่มีอายุมากกว่า“ ฉันสะดุดกับคำพูดที่ออกมาจากกบ้านของผู้เป็นพี่ แต่ที่พี่โล่พูดก็ถูก ฉันเปลี่ยนไปจากเดิมมาก จากที่เรียบร้อย อ่อนหวาน นิมนวล กลายเป็นแม่มดร้าย ทำไมฉันพึ่งรู้เนี่ย (หล่อนควรรู้ตั้งนานแล้วย้ะ อันนี้คนแต่งพูดในใจนะค่ะ)
“ ขอโทษค่ะ พี่โล่ ถ้าพี่ไม่อยากให้แองเป็นแองก็จะไม่เป็นค่ะ “
“ ไม่เป็นไรพี่ตัดสินใจแล้ว พี่ให้แองเป็นไอดอลก็ได้ แต่มีข้อบังคับคือ พี่ต้องเป็นคนดูแลแองเท่านั้น”พี่โล่ทำน่าเครียดจัดจนฉันสังเกตได้อย่างชัดเจน “ พี่ให้ข้อเสนอแบบนี้เธอรับได้ไหม “
“ ได้ค่ะ แองจะให้พี่เป็นคนดูแลแองค่ะ ขอบคุณนะค่ะพี่โล่ “
“ พี่โล่มีเรื่องอะไรที่จะคุยกับแองหรอค่ะ “
“ พี่จะบอกว่า … “
“ ว่าอะไรค่ะ “
“ อย่าพึ่งไปชอบใครนะ พี่ไม่อยากให้เธอเป็นเหมือนครั้งก่อนนะ “
“ รับทราบค่ะ “
“ แล้วก็ถ้าไอแคนดอมมาตื้อเธอ เธอก็บอกกพี่ก็แล้วกัน “
“ ค่ะ พี่มีอะไรอีกหรือเปล่าค่ะ “
“ ไม่มีแล้ว เธอรีบไปทานข้าวกับลิลลี่เพื่อนเธอดีกว่า เดียวโกธรเอา “
“ ค่ะ ไปก่อนนะค่ะ ^^ “
ณ โรงอาหาร
“ ลี่รอนานไหม ขอโทษนะที่ให้ลงมาก่อน “
“ ไม่เป็นไรหรอก “ ยัยเพื่อนตัวแสบพูดพร้อมตักข้าวคำใหญ่เข้าปาก
“ กินเยอะแบบนี้ไม่กลัวเป็นหมูแบบฉันสมัยก่อนหรอจะ “
“ เหอะ ไม่กลัวหรอก เพราะฉันออกกำลังกายทุกวันไม่อ้วนหรอกย้ะ “
“ ให้มันจริงเถอะ ถ้าลี่อ้วนฉันจะหัวเราะให้ดู “ ฉันพูดได้เพียงเท่านั้นฉันก็ยิบข้าวกล่องที่ฉันทำมาจากที่บ้านขึ้นทาน งำ อร่อยจังเลยอ่ะ มีความสุขจังที่ได้ทานข้าวที่ตัวเองทำ ฉันไม่ทันจะตักข้าวทานครั้งที่สอง ก็มีคนมาทัก
“ ขอโทษครัช คุณที่ชื่อ แองเจล่า รึเปล่าครัช “
ฉันรู้แล้วว่าภาษาไทยวิบัติเพราะใคร “ ใช่ค่ะ คุณมีอะไรหรอค่ะ “
“ ผมมาจากรายการ ตามหา เดอะ ไอดอล ครัช คุณสนใจจะเข้าร่วมรายการของเราไหมครัช “ เออ…คือว่า .. ขอคิดดูก่อนล่ะค่ะ “
“ ได้ครัช นี้คือนำบัตรผม เมื่อคุณตัดสินใจได้เมื่อไร โทรมาเบอร์นี้นะครัช “ ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมยืดนำบัตรให้“ ขอตัวก่อนนะครัช ผมมีธุระต้องทำ บ๊ายบายคร็าฟฟฟ “
ณ บ้านอันไม่สงบ
.” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด “ ฉันนั่งกรีดร้องออกมาเสียงดัง เมื่อนึกถึงเมื่อตอนกลางวัน ฉันจะเล่าเหตุการณ์ให้ฟังนะค่ะ คือว่า หลังจากที่ฉันได้รับนำบัตรของชายผู้ไม่รู้นาม พี่โล่ก็หัวเสียและมาโมโหใส่ฉัน และห้ามไม่ให้ฉันไปเป็นไอดอล เพราะเหตุผลสั้นๆที่พี่โล่บอกว่า พี่ไม่อยากให้เธอดัง เหตุผลแค่นี้กับอนาคตของฉันเลยนะ ฉันจึงมานั่งกรีดดร้องอยู่ในห้องคนเดียว ทำไมพี่โล่ถึงบังคับฉันนะ ก็ฉันอยากเป็นไอดอลอ่ะ ผิดป่ะ ถ้าเป็นแบบนี้ไปขออนุญาตคุณแม่ดีกว่า ถ้าท่านให้ฉันจะตกลงทันที ฉันเดินลงมาชั้นล่างก็พบว่า ในบ้านไม่มีใครอยู่เลยนอกสะจาก พี่โล่ แง้ๆๆๆ พระเจ้ารังแกฉัน
“ นี้เธอจะไปไหน อย่าบอกนะว่าจะไป…..” พี่โล่พูดได้เท่านั้นก็โดนฉันแสกขึ้น
“ แล้วคุณแม่ไปไหนล่ะค่ะ “ ฉันพูดด้วยน้าเสียงที่ดูเย็นชา
“ นี้แองทำไมพูดด้วยน้าเสียงเย็นชาแบบนี้กับพี่ล่ะ หรือว่าสวยแล้วไม่คิดจะยกย่องผู้ที่มีอายุมากกว่า“ ฉันสะดุดกับคำพูดที่ออกมาจากกบ้านของผู้เป็นพี่ แต่ที่พี่โล่พูดก็ถูก ฉันเปลี่ยนไปจากเดิมมาก จากที่เรียบร้อย อ่อนหวาน นิมนวล กลายเป็นแม่มดร้าย ทำไมฉันพึ่งรู้เนี่ย (หล่อนควรรู้ตั้งนานแล้วย้ะ อันนี้คนแต่งพูดในใจนะค่ะ)
“ ขอโทษค่ะ พี่โล่ ถ้าพี่ไม่อยากให้แองเป็นแองก็จะไม่เป็นค่ะ “
“ ไม่เป็นไรพี่ตัดสินใจแล้ว พี่ให้แองเป็นไอดอลก็ได้ แต่มีข้อบังคับคือ พี่ต้องเป็นคนดูแลแองเท่านั้น”พี่โล่ทำน่าเครียดจัดจนฉันสังเกตได้อย่างชัดเจน “ พี่ให้ข้อเสนอแบบนี้เธอรับได้ไหม “
“ ได้ค่ะ แองจะให้พี่เป็นคนดูแลแองค่ะ ขอบคุณนะค่ะพี่โล่ “
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ