ฉันห่วงนะเพราะอัตรายอยู่ที่เธอ

                                                1ฟานี่จะพูดอะไร
   yuir speak
   ณ ห้องเรียน
อะไรฟะ (x□x) มาถึงก็โดนทำโทษเลย~อาา อยากรู้ไหมว่าทำไม ก็อาจารย์นะสิอารมณ์เสียมาแต่ไกลเลย ก็เลยโดนทำความสะอาดเลยสิ ชิเจ็บใจจริง ดีล่ะครูออกไปแล้วจะได้ไม่ต้องทำ
   "ยูริ จร้าาา~ ฮือๆ" เฮ้ย!!ยัยนี่มาได้ไงเนี่ย แล้วมาตอนไหน ร้องมาด้วย
   "อืม มีไรถึงได้โดดเรียนมาที่นี้ละ่ ถึงมหาลัยจะอยู่ตรงข้ามกันก็หือ " จริงอย่างที่ว่า ยามก็มีนะเข้ามาได้ไงอ่ะ ฉันละอึ้ง หรือว่าจะมีทางอื่นล่ะ
   "ยู ฮือ~ฮือ" ยัยฟานี่ร้องไห้ เหมือนเขือนน้ำแตกเลย "ยู ฮือ~ฮือ คือว่า ฮือ T0T " เขือนแตกกก น่าจะเอายัยนี้ไปแถวอีสานนะ ตอนเนี่ยชาวนาบ้านเราลำบากยากเย็น  (เอาา ทำไมถึงไปที่อีสานล่ะ) ก็ดูยัยฟานี่สิร้องไห้สะขนาดนั้นนะ ชาวนาสบายเลยมีน้ำเลี้ยงข้าว
   "เอาา มีอะไรก็ว่ามาดิ ร้องไห้อยู้ได้" บ่นงึมงำไปงั้นแหละ มันจะได้บอกสักที ฮือ~ฮือ อยู่ได้ เซ็ง "ฮือ ก็รุ่นพี่มันฝรั่งทอดอะไรนั้นนะ มันมาแย่งตำแหน่งดาวเด่นมหาลัยฉันนน (ﾉ´ｰ`)ﾉ " ทำหน้าหมดอะไรตายอยากเลยล่ะฟานี่ "แล้วมันยังขู่อีก ฟานี่ล่ะกลัวด้วย แล้วดูตัวมันแต่ละคนนะ ควายเหล็กเรียกพี่เลย -3-" 
   "ฟานี่ ปัญญาอ่อนจริงจริงเลย มันจะมาแย่งตำแหน่งฟานี่ได้ไง มันไม่ได้หุ่นดีเหมือนฟานี่สักหน่อยหนิ" ก็แค่ฟานี่มีไขมันน้อยกว่าพวกมันก็เท่านั้น  ^.^!!
   "ยู หลอกด่าฉันปะเนี่ย มันทะแม่งๆนะ-*-" (ก็แงแหละหลอกด่าเต็มๆ)
   "เปล่า ก็แค่เปลียบเทียบกันเท่านั้นเองน่าา ว่ามันเป็นควายเหล็กขนาดใหญ่พิเศษก็นะฮ่า~ฮ่า" โห เกือบตายจากเสียงกรี๊ดของฟานี่แล้วตู"เอ๋ะ ไม่ร้องแล้วเหรอ อย่าร้องนะ " ฉันเอื่อมมือไปปราดน้ำตาให้เธอ ดูเหมือนจะเงียบไปเลยยัยฟานี่ แต่ยังไงยัยเนี่ยมีเรื่องอะไรก็มาบอกเสมอไม่เคยปิดบังเลยสักเรื่องเดียว และวันนี้ก็เช่นกันที่ยัยฟานี่มาเล่าให้ฟัง
   "..." เงียบ
   "เอาล่ะ ไม่เป็นไรนะ ตำแหน่งไม่สำคัญเท่าตัวเรานะ จำไว้ ^-^ "  แหมฉันเนี่ยก็เก่งนะ ปลอบคนเป็นด้วย
     ตั๊กแตน~ตั๊กแตน
   "เอ๊ะ แปบนะมีคนโทรมา" ฉันกดรับไปอย่างนิ่งเชย ปกติก็ไม่นิ่งนะแต่ฟานี่อยู่ก็นิ่งหน่อยล่ะกัน
   [อืม ว่าไงซูยอง] ฉันตอบไปนิ่งเช่นเดิม
   [ยูริ มาเรื่องมาบอก] เสียงรู้สึกว่าจะเหนื่อมากนะซุยอง
   [ทำไมทำเสียงอย่างนั้นล่ะซู เกิดอะไรขึ้น] 
   [เรืองอะมีแน่ ไอ้พวกผู้หญิงมหาลัยตรงข้ามเรามันข้ามมา ถามว่าเห็นฟานี่ไมอ่ะ เราจะตอบยังไง" 
   ทำไงดีเนี่ย มันมาเอาเรื่องฟานี่แน่ๆ ฉันหันไปมองฟานี่ที่เงียบอยู่นาน ฟานี่เห็นว่าฉันมองก็เลยถาม
   "มีไรเหรอ ซูยองว่าไง" 
   '' ฟานี่รอฉันอยู่ตรงนี้นะ ห้ามไปไหน!!!" พูดไปอย่างเด็ดขาด กลัวว่าฟานี่จะตามมาแล้วโดนพวกนั้นทำร้ายเอา
   "ทำไมเหรอ แล้วทำไมทำเสียงดุดุอย่างนั้นมีอะไรหรือปล่าว" ฟานี่มองหน้าฉันอย่างสงสัยล
   [ซูยอง เดี๋ยวฉันไปรอก่อน แค่นี้นะ ] ฉันตัดสายโดยไม่รอคำตอบของซูยอง แล้วหันไปหาฟานี่ต่อ 
   "ฉันบอกว่าให้รอตรงนี้ ได้ยินไม!! ห้ามตามมา " ฉันก็เดินออกไปจากห้องเรียนทันที แหม่ว่าจะได้ยินเสียงแจ่วๆของเธอก็ตาม
   "ยูริ!!รีบกลับมานะ!!!" เสียงตะโกนของฟานี่ ทำให้ฉันต้องเพอยิ้มออกมา เดี๋ยวเจอกันนะพวกวุ่นวาย
 
                              
                           โปรดติดตามผลงานต่อไปด้วยนะค่ะ (ノ^^)八(^^ )ノ