Please Love โปรดเถิดรัก....

'วันนี้เเม่กำลังไปหย่ากับพ่อหนูนะจ้ะเเม่อยากบอกว่าเดี๋วยเราจะเป็นอิสละละนะจ้ะลูกไปใช้ชีวิตตามลำพังกันเนอะ...............'                                                                                                                                                          เมื่ออัสบันอ่าเสร็จใจของเขาก็เจ็บปวดรวดร้าวเอาซะมากๆเาเก็บไดอารี่ลงใต้หมอนทันนทีเพราะกลัวเธอจับได้เเละเขาก็ได้ยินเธออาบบน้ำเสร็จ"ดิฉั้นอาบน้ำเรียบร้อยเเล้วค่ะถ้ายังไงนอนเลยนะค่ะ"  เขามองเธอเดินออกมาจากห้องน้ำเเต่งชุดนอนเเขนยาวกางเกงขายาวเนื้อผ้าบางสีฟ้าเข้มเธอยังเหมือนเดิมจริงๆด้วย"เดี๋วยยังนอนไม่ได้ต้องมาดูทีวีเป็นเพื่อนก่อน"คารีนเลยหันมามองเค้าเล็กน้อย'อะไรอีกเนี่ยคุนชายบ้าอำนาจ'ว่าพลางคารีนก็เลยต้องลุกมานั้งพื้นเพื่อดูทีวีกับเขา"นั้งบนเตียงกับชั้นสิคารีนเรายังไม่ได้หย่ากันหนิหรือรังเกียดชั้น"คารีนจึงยอมจำนนเเละลุกมานั้งเตียงกับเขา"เราจะหย่ากันพรุ้งนี้เลยหรือเปล่าค่ะ"คารีนถามคำถามอัสบันขณะดูทีวีกับเขาอัสบันรู้สึกปวดใจเล็กน้อยเธอคงไม่อยากอยู่ใกล้เค้าสักวินาที"ไม่รู้ต้องดูสถานการณ์เธอจะรีบหย่าไปไหนฮ้ะ"เค้ารุ้ว่าตัวเองอาจเห็นเเก่ตัวเเต่เค้ายอมเพระตนนี้เค้ารักเธอเเละลูกของเค้าที่อยู่ในท้องเธอ"ก็ถ้าเกิดเรารีบหย่ากันจะได้มีอิสละไงค่ะอีกอย่างคุณก็เกลียจดิชั้นกับป้าจะได้ง่ายด้วยดีกับทุกฝ่าย"คารีนไม่เข้าใจว่าเค้าจะช้าทำไมห่างกันหนะดีเเล้วจู่อัสบันก็ลุกไปปิดไฟเเละงอหัวเธอให้นอนซบใหล่ของเค้าเเละกอดเธอเเน่น"ทำอะไรอะค่ะคุณอัสบันเดี๋วดิชั้นนอนพื้นได้"เขาไม่พูดอะไรก่อนกอดเธอเเน่นอย่างอบอุ่นประหลาดเเละกระซิบเเผ่วเบาจนเธอต้องยอม ให้เขากอดยันเช้า"ถ้าเธอยังดิ้นชั้นจูบเธอเเน่นอนซะฝันดี"อัสบันรู้มันอาจฉวยโอกาสเเต่เขายอมเป็นคนมัดมือชกว่าพลางเขาก็กอดเธอก่อนยิ้มละมุนเเละเข้าสู่นิททราพร้อมคารีน                                                                                นินิล กับ ซานเซสหลังจากนอนในเต้นกันไม่นานนั้นนินิลเกิดรู้สึกตัวตื่นกลางดึกเมื่อเห็นซานเซสกอดตนอยู่จึงรีบผลักออกเเละจะออกไปหาไกินเพราะรู้สึกท้องร้องเมื่อเธอเดินออกมาจากเต้นบรรณยากาศหนาวมากเธอเดินมามืดเพื่อจะมาเอาฟืนก่อไฟต้มน้ำร้อนเต่เพราะมืดมากเธอจึงสะดุดก้อนหินจนเธอเซเธอกลัวที่จะหัวคมำมากหากเเต่ก็มีมือใหญ่โอบเธอใว้เธอเกาะใว้เเน่นคล้ายว่าเธอปลอดภัยภ้าอยู่ใกล้คนคนนี้"ออกมาทำอะไรมึดฮ้ะนินิลมันอัตรายทำไมไม่ปลุกผม"เค้าว่าพลวางด้วยความเป็นห่วงถ้าเกิดเธอสะดุดขึ้นมาละมีเเผลล่ะเค้าตื่นมาเพราะได้ยินเสียงคนเดินก่อนรีบตามมาดูเลยเห็นนินิลกำลังเดินออกมาจากเต้นทำอะไรบางอย่าง"คือดิชั้นขอโทษที่ทำให้คุณตื่นเเต่ว่านิลหิวก้เลยมาหาไรกินเเละจะมาก่อฟืน"หญิงสาวไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องร้อนรนเป็นห่วงเธอมากมายงั้นอะคงเพราะไปปลุกเขาตื่นเเน่ๆเล"ช่างเถอะทีหลังจะไปไหนต้องปลุกผมนะ"ว่าพลางเค้าก็อุ้มเธอปนั้ง

                                                                  เก้าอี้พับเล็กเเละจัดการก่อฟืนให้เธอพร้อมกับคลุมผ้าให้เธอ"มันหนาวห่มซะ"หญิงไม่เข้าใจว่าซานเซสห่วงเธออย่างกับเธอคือคนรักเขางั้นเเหละเธอกระชับผ้าห่มเพราะอากาศมันหนาวมาก'อย่าไปอ่อนใหวกับผู้ชายที่ทำให้เธอเสียใจนะนินิล'เเม้เธอจะเตือนใจตัวเองเเต่ทำไมเธอกลับอบอุ่นที่มีเซานเซสอยู่ข้างๆ"หิวใช้มสิ"ซานเซสไม่เคยทำเเซนวิสให้กับผูหญิงคนใหนเลยเขาคงรักนินิลมากจริงๆเธอรับไปก่อนก้มกินอย่างรีบๆเขายื่นน้ำให้เธอดื่มพอเธอกินเสร็จมันมีเสดขนมปังติดที่ปากเขาจึงยื่นหน้ามาใกล้เธอใกล้มากใกล้จนเขาเอามือใล้ปากเธอเบาตาสบตาซึ่งกันเเละกันเปิดทุกความรู้สึกเขารู้สึกว่านินิลสวยมากคงสวยมากเพราะเธอคือคนที่เขารักเขากำลังเอาปากประกบกับนินิลดวงตาหญิงสาวอึ้งๆเล็กน้อยก่อนจะรีบลุกขึ้น"หยุดเถอะค่ะคุณจะทำอะไร"ซานเซสกลับมามีสติอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้น"ผมรักคุณนินิลผมรักคุณมากไปเเล้วผมรู้ว่าผมไม่มีสิทจะมาพูดคำนี้เเต่ว่าผมรักคุณคุณให้โอกาสผมอีกครั้งได้มั้ยนะ"นินิลหันกลับมามองซานเซสอย่างเย็นชาเขาพูดบ้าอะไรออกมาเขาจะเเก้เเค้นอีกงั้สินะ"พอเถอะค่ะคืนนี้นอนกันเถอะพรุ่งนี้เช้าจะได้รีบไปจากกัน"นินิลเดินผ่านเขาไปอย่างช้าเขาจับมือเธอใว้"ให้โอกาสผมได้มั้ยนิลผมขอร้อง"นินิลสะบัดมือเค้าเบาก่อนกระซิบเเผ่วเเต่ดังไปถึงใจเขา"คุณเคยได้ไปเเล้วเเละคุณก็ทำลายมันไปเเล้ว"นินิลพูดเพียงเเค่นั้นก่อนเข้าไปนอนทิ้งเขาให้ทรุดไปกองกับพื้นความมืดในป่ายังมีเเสงหิ่งห้อยนำทางเเต่ใจของซานเซสเหมือนไร้เเสงสว่าวมืดจนมิดไร้หนทางที่นินิลจะกลับมาหาเค้าไม่เเน่ถ้าเค้ายอมตายเธออาจกลับมาก้ได้????????