สั่งนายมาเฟียโหดให้มารัก

  บทที่3  ท้าประลอง  vs
        16.00 
4โมงเย็นแล้วหรอนี่พึ่งจะประชุมงานเสร็จเมื่อยชะมัดฉันที่นั่งอยู่ห้องประชุมและคนที่ประชุมเริ่มทยอยออกออกจากห้องประชุมจนเหลือฉันกับวารี ฉันบิดตัวไปมาเพื่อไล่ความเมื่อยออกไปแล้วทำร่างกายให้พร้อมเพื่อเตรียมกิจรรมที่ฉันรอมาตลอดทั้งการประชุม
“วารีเดียวเอาผลสรุปการประชุมให้ฉันด้วยนะวางไว้บนโต๊ะล่ะกัน” ฉันบอกวารีและเดินออกจากห้องประชุมแล้วต่อสายกับเด็กที่สนามแข่งรถเพื่อให้เตรียมตัวกับการแข่ง
“ วิน หรอนี่ฉันนะ  แกไปเจรจากับฝั่งนั้นให้เรียบร้อยแล้วใช้นามแฝงด้วย” ฉันโทรนายวินที่รู้เรื่องเครื่องยนต์ทุกชนิดถือว่าเป็นมือดีด้านการตกแต่งเครื่องของกลุ่มเลยก็ว่าได้
“ครับเจ๊แล้วจะให้บอกไหมว่าใครแข่ง”มันถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง “แล้วแข่งกี่คันอ่ะ”
“ไม่ต้องพูดอะไรเกี่ยวกับนักแข่งทั้งนั้น เตรียมไป2คัน ฉันกับแบท เดี่ยวไป 5โมง แค่นี้นะ”  ฉันบอกแล้วตัดสายทันที แล้วขึ้นไปที่ชั้นบนสุดของบริษัทที่เป็นห้องพักของผู้บริหาร และห้องตอนรับแขกของทางบริษัท
~~ขนาดก้อนหินยังแหลกเป็นเม็ดทราย นับประสาอะไรกับหัวใจเช่นเธอตอนนี้ที่เปลี่ยนจากฉันไป ~~~ขณะที่ฉันกำลังแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ ยากูซี่ เสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น คุณนายโทรมานี่น่าแล้วฉันก็มองนาฬิกายังไม่ถึงเวลานัดเลย แล้วถ้าโทรมาบอกว่าไม่ไปแล้วล่ะก็แม่จะแช่งให้
“ไงค่ะคุณนาย ที่โทรมาคงไม่ได้บอกว่าไม่ไปนะ”  ฉันรับแล้วถามเสียงแข็ง
“บ้าหรอ 30.ล้านเลยนะ ฉันไม่โง่หรอกนะอีกอย่างถ้าจะไม่ไปจริงฉันคงโทรหาแกหรอกนะ”คนปลายสายบอกอย่างอารมณ์ดี ถ้าไม่ไปจริงเรื่องอะไรต้องโทรไปบอกเองให้โดนมันด่าล่ะ
“เออ จริงมีไรอะยังไม่ถึงเวลานัดเลย” ฉันถามกลับปกติถ้ายังไม่ถึงเวลานัดมันจะไม่โทรมาหรอกเพราะยายนี่เป็นคนตรงเวลาอย่างมากช้า1นาทีมันโทรตามทำอย่างกะชาติก่อนเป็นลูกไก่เลย  ยิ่งถ้าเป็นคนมาติดต่องานกับมันต้องมาคอยก่อนไม่งันถ้าช้ายายนี่กลับก่อนและเผลอถูกคุณนายให้โอวาดยาว
“ แค่จะโทรมาบอกว่าฉันเลิกงานแล้วและจะชวนไปกินไอติมก่อนลงขัน ไป เปล่า...”  
“ ไป ดิร้านเดิมนะแค่นี้นะเดียวแต่งตัวก่อนอีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน”ฉันพูดแทรกในขณะที่มันยังพูดไม่จบแล้วตัดสายทันที่
          ร้าน   ไอติมเจ้าเสน่ห์
“ยินดีตอนรับค่ะ เชิญด้านในค่ะ” พนังงานร้านเปิดประตูร้านให้ฉันแล้วพาฉันไปที่โต๊ะที่ยายแบทนั่งอยู่
“กว่าจะมาได้นะคุณหญิงแกมาสาย2นาที” มันบอกน้ำเสียงหงุดหงิดนี่ฉันยังไม่ทันนั่งเลยมันก็บ่นมาซะล่ะ
“เออขอโทษ ที่มาสายตั้ง2นาที” ฉันบอกประชดมันนี่แค่2นาทียังทำหน้าซะ ฉันมาสายไปครึ่งชั่วโมงงั้นล่ะแล้วฉันก็นั่งลงแล้วสั่งไอติม
“แกมาสาย2นาที วันนี้แกเลี้ยง” แบทบอกเสียงร่าเริงมาทันที
“หรอ อย่าให้ถึงทีฉันล่ะกัน ซิ ”แม้ทีอย่างนี้ทำเป็นหน้าบานเชียว
“ช่วยไม่ได้เอง เเกอยากมาสายทำไหมล่ะ “ ที่มันบอกก็จริงฉันมาสายเองล่ะ ในเวลาต่อมาไอติมที่ฉันสั่งก็มาเสริฟ
ฉันกินไอติมกับแบทไปและปรึกษากันเรื่องการแข่งว่าเราจะทำกันอย่างไรให้เราเข้าเส้นชัยพร้อมกัน  โดยแผนที่พวกฉันวางไว้คือ ฉันเป็นคนกันรถคันอื่นและเข้าตีคู่ตรงเส้นโค้งสุดท้ายแล้วเราจะเข้าเส้นชัยพร้อมกันอย่างสง่างามแล้วแต่พวกเราก็ไม่ประมาท เตรียมแผนไว้อีก2แผนเพื่อเป็นแผนสำรองพอปรึกษากันเสร็จก็เอาเงินวางไว้ที่โต๊ะแล้ว ไปเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำของร้านเพื่อเตรียมตัวไปแข่งโดยชุดที่เราใส่นั้นเป็นเสื้อหนังตัวใหญ่กว่าตัวนิดหน่อยมันให้ตัวเราใหญ่ขึ้น และกางเกงยืนสีดำ ลบเครื่องแต่งหน้าออกหมดแล้วแต่งใหม่ให้อ่อนออกโทนสีน้ำตาลอ่อน  เก็บผมใส่หมวกถ้ามองผ่านๆ ทำให้เรา2คนเหมือนเด็กผู้ชายที่กำลังโตเป็นหนุ่ม พอเราแต่งตัวเสร็จก็เดินออกหลังร้านกันทันทีแล้วขับรถไปที่สนามแข่ง
   5 โมงเย็น ณ สนามแข่ง
ฉัน2คน เดินเข้ามาทางห้องพักสำหรับนักแข่งและเจอนายกรกำลังยืนคุยกับเด็กของเค้าอยู่แต่ฉัน2คนก็ทำไม่สนใจเละเดินไปนั่งที่โซฟา ด้วยท่าทางห้าวเหมือนเด็กผู้ชาย เหมือนนายนั่นจะเหล่มองฉัน2คนแวบหนึ่งด้วยล่ะ
“ นี่พวกพี่เล่นอะไรกันเนี่ย” วินเดินเข้ามาถามฉันกับแบทด้วยน้ำเสียงเบาและขำ
“ ช่างพวกฉันซิแล้วนี่พวกแกไม่ได้บอกใช่ป่ะว่าพวกฉันเป็นใคร” ยายแบทตอบแล้วถามเสียงเรียบ
“ เปล่า ผมไม่ได้บอกแค่บอกว่าเป็นเด็กใหม่อยากให้ลองสนามก็เท่านั้น” วินตอบเสียงนิ่งแล้วหันไปมองคนที่กำลังเดินมานี่ จนทำให้พวกฉันมองตาม ที่แท้ก็นายกรนี่เอง
“นี่หรอที่บอกว่าเด็กใหม่นะ” นายกรเอ่ยขึ้นแล้วมองพวกฉันอย่างผ่านไปผ่านมา แล้วใช้สายตาแกนดูถูก พวกฉัน2คนก็ทำเป็นกลัวแล้วพูดอย่างกะตุ๊กกะตาก “ คะ ครับ” ฉัน2คนตอบพร้อมกัน
“หึหึ  นึกว่าเก่ง”  นายกรพูดแล้วเดินออกไปเตรียมรถทันที เดียวก็รู้ว่าเก่งหรือไม่เก่งทำมาเป็นใช้กลยุคทางสงครามประสาทเพื่อให้อีกฝ่ายขาดความมั่นใจ หึหึกลนี่ใช้กับผู้บริหารใหญ่อย่างฉัน2คนไม่ได้หรอก
“ แกเตรียมรถพร้อมแล้วใช่ไหม”  ฉันถามนายวิน
“เรียบร้อยแล้วครับเตรียมตัวลงได้เลย”นายวินบอกแล้วเดินนำไปยังที่จะแข่งแล้วฉันกับแบทก็เช็คเครื่องยนต์อีกที เพื่อความแน่ใจ โดยการแข่งครั้งนี้จะแข่งฝ่ายละ2คันโดยคัน โดยการจะจัดแบบฟันปลาแนวตั้ง สนามนี้ไม่ค่อยกว้างถ้าจะตีคู่ได้แค่รถ2คันเท่านั้น โดยรถของทีมฉันจะสลับกับทีมนายกร  โดยรถของทีมฉันจะอยู่ขวา และทีมนายกรอยู่ซ้าย โดยการจัดโซนแบบนี้นายกรเป็นคนเสนอและอ้างสิทธิผู้ถูกท้าแข่งเลยต้องยอมไปหมอนั้นคงคิดว่าตนจะได้เปรียบ แต่หารู้มันมันเข้าทางฉันเลยตามเเผนไว้เลย
    เสียงเร่งเครื่องทีมนายกรดังเป็นระยะเพื่อข่มผู้ต่อสู้ แต่ฉันกับแบทไม่มีการเร่งเครื่องหรืออะไรทั้งสิ้นแต่สตาร์ทเครื่องและเปิดระบบเครื่องที่ติดตั้งความเร็วชนิดพิเศษไว้ ยิ่งทำให้เกมจบเร็วเท่าไรยิ่งมีสิทธ์ชนะมากขึ้น
 “ พร้อมนะ” ฉันเปิดระบบติดต่อกับรถแบท
“พร้อม แกล่ะ” ยายแบทบอกน้ำเสียงสบายแล้วถามฉันกลับเพื่อเรียกความมั่น
“ยิ่งกว่าพร้อม แผน2ล่ะกัน” ฉันบอกน้ำเสียงหนักแน่น
                       “  1   2    3    Go “   
รถทั้ง4คันออกตัวด้วยความเร็วสูงตอนนี้ยายแบทอยู่คันที่1 คนของนายกรคันที่2 และฉันคันที่3 ส่วนนายกรคันสุดท้าย  นายกรพยายามที่จะแซงฉัน ส่วนฉันก็ให้นายกรแซงไป นายกรและลูกน้องทำได้ดีทั้งโค้ง1และ2พอมาถึงทางตรงก็มาสกัดฉันเหมือนเดิม แต่หมอนี่พลาดไปหน่อยตรงเข้าโค้งจะลดปริมาณความเร็วนิดหนึ่งและตีวงกว้างไปหน่อยนี่ล่ะคือจังหวะที่จะแซงของฉันพอมาถึงทางโค้งที่3ฉันก็ได้จังหวะเบียดแซงมาได้ทั้ง2คันแล้วโดยการเร่งความเร็วเข้าโค้งซึ่งอันตรายมากเพราะมันเป็นโค้งที่ต่อเนื่องจากโค้ง4กับ5แต่ฉันก็ทำได้เสมอพอมาโค้ง4กับ5ฉันกับแบทก็ดริฟท์รถอย่างทันทีตามที่ตกลงกันไว้และตีคู่เข้าเส้นชัยพร้อมกันสวยงาม ตามด้วยรถของนายกร และ ลูกน้อง
   “ เจ๊เจ๊!!! เป็นไรเปล่าเมือกี้เจ๊ทำอะไรลงไปรู้ตัวเปล่า” เมือเห็นฉันลงจากรถแล้ว นายวินก๊เข้ามาถามฉันอย่างสีหน้าไม่ค่อยดี
“ เออนั้นดิแกทำไปได้ไงแป้ง ถ้ามันพลาดแกตายได้เลยน่ะ” ยายแบทถามฉันด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด
“ โห่แก2คนก็พูดไป ฉันก็ทำได้ไม่พลาดซะหน่อยเห็นไหมไม่เป็นอะไรเลย อีกอย่างมันมีวิธีนั้นวิธีเดียวที่จะเอาชนะได้นี่น่า” ฉันตอบออกไปอย่างยาว”ป่ะแบทไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเผยโฉมกัน” ฉันบอกไปแล้วลากไปที่ห้องน้ำทันทีเมือเห็นรถนายกรเข้าเส้นแล้ว
“เออ ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีกนะ วินแกไปเคลียร์เรื่องเงินเดิมพันให้เรียบร้อยแล้วไปเจอกันที่ไนต์คลับด้วย  ” แบทบอกแล้วฉันแล้วหันไปบอกวินอย่างเร็วแล้วเดินตามไปแรงดึงของฉันทันที