สาวแสบซ่า กับ แวมไพร์หนุ่มสุดหล่อ

ถึงบ้านแล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยตอนที่เวกัสมาส่งกลัวแทบตายแต่ถ้าไม่มาก็ไม่รู้จะทำยังไงแต่มันมีสิ่งที่ค้างคาใจนะไอคำที่เวกัสพูดอ่ะ ' สักวันเธออาจจะรู้ก็ได้ ' มันคาใจนะรู้อะไรอ่ะ เฮ้อ~~ ช่างมันเถอะแล้วฉันจะทำอะไรดีล่ะนอนหรอให้ตายเถอะวันนี้นอนเกือบทั้งวัน พรุ่งนี้ก็ต้องไปเรียนแต่ก็นะนอนอีกสักหน่อยก็ได้เดี๋ยวก็เช้าแล้ว หลับ~~

.

.

.

" ตื่นๆๆๆๆๆๆ " ฉันค่อยลืมตาขึ้นมาแล้วก็ต้องแปลกใจเพราะคนที่มาปลุกฉันคือ ' เมลลี่ '!!! ฉันรีบลุกขึ้นแล้วมองหน้าเมลลี่ด้วยความสงสัย

" เธอมาได้ไงเนี่ย!!! " ฉันพูดด้วยความตกใจ

" ก็..ฉันเป็นห่วงก็เลย ขอร้องให้ฟาเลนฮายมาส่งน่ะ " ห๊า!!! เธอมากับฟาเลนฮายหรอเมื่อฉันได้ยินดังนั้นฉันก็จับเมลลี่หันซ้ายหันขวา 

" เฮ้อ~ ค่อยยังชั่ว " ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอกเธอปลอกภัยดีถ้าเธอเป็นอะไรไปนะ ไม่อยากจะพูด ( ก็ไม่ต้องพูดจิ -*- )

" มีอะไรรึป่าว " เมลลี่หันมาถามฉัน

" ปะ..ป่าว ฉันไปอาบน้ำล้างหน้าก่อนนะ " พอพูดจบฉันก็รีบลุกจากเตียงแล้วพุ่งเข้าห้องน้ำทันที

ซ่าๆ

ฉันไม่อยากไปโรงเรียนเลยเพราะรู้ว่าถ้าไปก็ต้องไปเจอฟาเลนฮาย ให้ตายเถอะ แล้วฉันจะทำยังงายยยยยย จะว่าไปเราลืมเรื่องนั้นไปเลยแฮะ -//- (ชา) อร๊ายยย แต่นี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องพวกนี้ฉันจะต้องปกป้องเมลลี่ให้ได้ 

.

.

.

ณ.โรงเรียน ( เร็วจังว่ะ )

" ซัมเมอร์เป็นอะไรเห็นทำหน้าเคียดตั้งแต่อยู่บ้านแล้วนะ มีอะไรก็บอกกันสิ " เมลลี่หันมาถามฉันระหว่างที่เรากำลังเดินเข้าโรงเรียนเรียน

" ป่าว ไม่มีไรหรอก ^__^ " ฉันหันไปยิ้มหงอยๆให้เมลลี่

" หวัดดี " อยู่ๆก็มีเสียงปริศนาแทรกขึ้น แต่ฉันก็ไม่สนใจเพื่อมันเป็นเสียงของคนอื่นที่ทักทายกัน

" หวัดดีจร้า " ฉันเห็นเมลลี่ตอบเลยกะว่าจะหันไปตอบแต่ยังไม่ทันได้หันก็รู้สึกว่าเสียวหลังวาบๆ

ตุ้บ!!

" ซัมเมอร์!! " ฉันได้ยินเสียงของเมลลี่เพียงเท่านั้นก่อนจะ...

.

.

. 

ณ.ห้องพยาบาล

" ซัมเมอร์ๆ " ฉันค่อยๆลืมตาทีละนิดๆ

" อ่าว เมลลี่ ที่นี้ที่ไหนอ่ะ " ฉันพูดด้วยความมึนงง

" ก็เธอโดนลูกบอลของพวกผู้ชายกระแทกที่หลังแล้วก็ล้มหัวกระแทกพื้นไง ไม่เป็นอะไรใช่ไหม "

เมลลี่พูดพร้อมกับปาดน้ำตา เฮ้ย ฉันยังไม่ตายนะ

" ฉันไม่เป็นไร ว่าแต่ใครมาส่งฉันล่ะ อย่าบอกนะว่าเธอ " จะให้เชื่อดีไหมนะตัวเล็กนิดเดียวแรงก็น้อย

" ไม่ใช่ๆฉัน ฟาเลนฮายน่ะเขาพาเธอมาส่งแล้วก็ทำแผลให้หลังจากนั้นก็ออกไปเลย " ฟาเลนฮายอีกแล้วหรอ!! ฉันควรจะทำตัวยังไงกับเขาดีเนี่ยจะโกรธหรือจะขอบคุณ โอ๊ย ปวดหัวกับคนๆนี้จริงๆ 

" เดี๋ยวฉันมานะ " ฉันบอกเมลลี่ก่อนจะค่อยๆลุก

" เดี๋ยวจะไปไหน อาการเธอยังไม่ค่อยดีเลยนะ " เมลลี่พูดแต่มันจำเป็นๆจริงขอโทษนะ

" ไม่ต้องห่วงฉันโอเคแล้ว ไปก่อนนะ เดี๋ยวมา " ฉันรีบวิ่งออกไปทันที

ฟาเลนฮายนายอยู่ไหนนะ อ๊ะ!! จริงสิ ฟาเลนฮายชอบไปดาดฟ้านี่นาอาจจะอยู่บนนั้น ฉันค่อยๆเดินขึ้นบันไดไปเพื่อขึ้นไปยังดาดฟ้า น่านไง อยู่จริงๆด้วยให้ตายเถอะ

" ฟาเลนฮายยย!! " ฉันตะโกนเรียกเขาทำให้เขาดูสดุ้งนิดนึง ( นิดจริงๆนะ )

" .... " ฟาเลนฮายไม่ตอบฉันเลยเดินไปหาเขาแต่ดูเขากำลังจะเดินหนี

" นายเป็นอะไรห่ะ หลบหน้าฉันทำไม!! " ฉันตะคอกใส่เขาแต่แล้วสิ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเขาพลักฉันติดกำแพงก่อนจะเอาแขนทั้ง 2 มากั้นเอาไว้เพื่อไม่ให้ฉันออก

" นะ...นายจะทำอะไรอ่ะ " ฉันถามด้วยความตกใจ

" ก็เธอไม่อยากให้ฉันหลบหน้าไม่ใช่หรอ ก็จ้องกันตรงๆเลยละกัน " เขามองฉันดวงตาของเขาดูแล้วมันเต็มไปด้วยความอ่อนโยน

" ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนี้!!! แล้วตกลงนายจะเอายังไงกันแน่ล่ะจะดีกับฉันหรือจะเห็นฉันเป็นแค่ของเล่น " ฟาเลนฮายไม่ตอบแต่ประกบริมฝีปากลงมาด้วยความอ่อนโยนเรา 2 คนยืนจูบกันอยู่เป็นเวลานานทำไมฉันถึงไม่ขัดขืนเขานะ ทำไมกัน คิดแล้วก็เจ็บใจเขาค่อยๆถอดริมฝีปากก่อนจะพูดว่า

" เธอห้ามพูดว่า ตัวเองคือของเล่นอีก เข้าใจไหม!! " ฟาเลนฮายพูดแค่นั้นก่อนจะเดินหนีไปฉันได้แต่เข่าอ่อนฉันค่อยๆทรุดตัวลงอย่างช้าๆนี่มันอะไรกันความรู้สึกแบบนี้ 

**************************************************

เค้าขอโทษนะที่ไม่ได้อัพสะนานอย่าโกรธเขานะ ไอ เลิฟ คนอ่าน ช่วยคอมเม๊นให้เค้าหน่อยนะและก็อย่าลืมติดตามล่ะ