Love of Badminton Athletes วัยใส

     เช้าวันรุ่งขึ้นมีรถรุ่ง Honda crv มาเจอรอฉันที่หน้าบ้าน ฉันเดินไปเปิดประตูแล้วเห็นเติ้ลยืนรอฉัน "นี่นายมาทำอะรัยแต่เช้า" ฉันถามเค้าด้วยความ งง "นี่เธอลืมไปแล้วหรอ" ฉันยืนเงียบและพยายามนึก "ลืมเรื่องอะรัยหรอ" ฉันถามเค้ากลับ "ก็ที่ฉันบอกเธอไงว่าฉันจะมารับเธอไปโรงเรียนด้วยกัน"  ฉันยืนนึก 'เดี่ยวพรุ่งนี้ฉันมารับเธอนะ'  "ออ!!ฉันจำได้แล้ว"

"งันเราจะไปกันได้ยัง" ฉันถามเค้ากลับ "งันก็ไปสิจ๊ะ" เค้ามองหน้าฉันแล้วก็เปิดประตูรถให้ฉันขึ้น

     @โรงเรียน ที่เติมไปด้วยนักเรียนเพื่อมารอพี่เติ้ลของพวกเค้า "เห้ย!!แกพี่เติ้ลมาก่ะคัยอ่ะ" เสียงนักเรียนคนหนึ่งพูขึ้นมา เค้าเดินมาเปิดประตูให้ฉันแล้วจับมือฉัน "เห้ยพี่ยีนส์   สงสัยเค้าจะเป็นแฟนกันนะแก" เด็กม.4พูดขึ้นมา "ไม่จริง!!!!ฉันไม่เชื่อ" เสียงของโมเมดังขึ้นโมเมเดินเข้ามาหาฉัน "แกมากับเติ้ลได้ยังไง" โมเมตะคอกใส่ฉัน "ฉัน........." ฉันพูพูดไม่ออกเพราะเด็กนักเรียนรอบข้างกำลังกดดันฉันอยู่ "ฉันไปรับยีนส์ที่บ้านเอง" เติ้ลพูดขึ้น "ฉันกับยีนส์กำลังคบกันอยู่"

ฉันยืนอึ้ง "นี่นายพูอะรัยออกมาเนี่ยห่ะ" ฉันหันไปตะคอกใส่เติ้ล "ทำไมแกทำกับฉันอย่างงี้ห่ะ" โมเมโมโหฉันมาก "ต่อไปนี้เราไม่ต้องเป็นเพื่อนกันอีกต่อไป" โมเมพูดใส่ฉันขณะที่น้ำตาของเค้าใสออกมาและเค้าก็วิ่งไปจากที่โรงจอดรถของนักเรียนไป "พี่ยีนส์ก่ะพี่เติ้ลคบกันจริงๆหรอค่ะ" รุ่นน้องฉันถามขึ้นมา "ใช่พี่ก่ะยีนส์กำลังคบหาดูใจกันอยู่" ฉันหันไปตบหน้าก็เติ้ลด้วยเติมแรง "คัยบอกนายว่าฉันคบกับนายห่ะ"ฉันพูดขณะที่น้ำตาของฉันไหลออกมา "นายทำให้เพื่อนของฉันโกรธเกียดฉัน  เป็นเพราะนาย เพื่อนฉันถึงโกรธเกีบดฉันขนาดนนี้" ฉันพูดไปด้วยแล้วทุบตีเติ้ลที่หน้าอก เค้าจับแขนฉันแล้วดึงแขนฉันเข้าไปหาตัวเค้าและจูบปากฉันในขณะที่ฉันร้องไห้อยู่ทำให้รอบข้างฉันเติมไปด้วยเสียงกรี๊ด!!ของเด็กนักเรียน ฉันได้ผลักเค้าออกจากตัวฉันแล้วก็วิ่งหนีออกจากที่ตรงนั้น..

     ณ.เวลา12.00น. ฉันได้เดินออกมาจากห้องพักของนักกีฬาหญิงแล้วก็เจอผู้ชายคนหนึ่งรอฉันอยู่ที่หน้าห้องเพราะว่าในห้องมีฉันอยู่แค่คนเดียว "นาย" ฉันพยายามจะหลบหน้าเค้าฉันหันหลังเข้าห้อง "เดี่ยวก่อน"เสียงของเค้าทำให้หยุดแล่วหันหน้ามาหาเค้า "นายจะมาทำอะรัยให้ฉันเสียหายอีกล่ะที่นายทำเมื่อเช้ามันยังไม่พอใจนายอีกหรอ" ขณะที่ฉันพูดด้วยน้ำตาของฉันก็ใหลมาที่แก้มข้างฉัน "ฉันขอโทษ"

"ขอโทษหรอนายพูดแค่นี้เองหรอ" ฉันหันไปพูดใส่เค้าด้วยความเสียใจมาก และฉันหันหลังไปเพื่อที่จะเข้าห้องพัก "ฉันชอบเธอ  ชอบมานานแล้วด้วย" ฉันหน้ามามองหน้าเค้า "หึ!!นายจะมาแกล้งอะรัยฉันอีก" ฉันไม่เชื่อคำที่เค้าพูด "ฉันไม่ได้แกล้ง ฉันชอบเธอจริงๆนะ" เค้าพูดเพื่อให้ฉันเชื่อคำพูดของเค้า "ฉันจะพิสูญให้เธอเห็น ว่าฉันชอบเธอจริง"

"แล้วจะจะรอดู"ฉันบอกเค้า

"งันไปกินข้าวกันนะ"เค้าชวนฉันไปกินข้าวเพราะเดี่ยวฉันต้องไปซ้อมต่อ "อื้ม !! เดี่ยวฉันไปยิบกระเป๋าตังค์ก่อนนะ" ฉันบอกเค้าก่อนที่ เค้าจะลากฉันไปกินข้าวที่นอกโรงเรียน