Love of Badminton Athletes วัยใส
เขียนโดย fofahzaza
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 00.37 น.
แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 01.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเสียงร้องของฉันดังขึ้นขณะที่เติ้ลกำลังยืดหน้าเข้ามาใกลฉัน"นี่นายจะทำอะรัย"ฉันถามด้วยความกล้วและตัวสั้น"ถามเธอไม่ให้ฉนไปส่งฉันจะจูบเธอแน่"เติ้ลพูดจบหน้าของเค้าก็ก้มมาไกล้ที่ใบหน้าของฉัน "โอเค!!ฉันจะให้นายไปส่งฉันที่บ้าน"ฉันพูดจบแล้วผลักตัวของเค้าออก ในขณะที่นั่งรถกลับบ้าน "บ้านของเธออยู่แถวไหน"เติ้ลถาม "อยู่แถวบางแค"ฉันตอบด้วยความเบื่อหน่าย
"งันเธอไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้มั้ย?"
"ไปไหน"ฉันถามด้วยความกลัว
"ไปกินข้าว" ฉันอึ้งไปพักหนึ่ง 'นายเติ้ลสุดฮอตที่สุดในโรงเรียนชวนเราไปกินข้าว' ฉันพูดในใจก่อนที่จะตอบกลับไป "แต่ฉันต้องไปกินข้าวก่ะพ่อและแม่ฉัน"ฉันพยายามปฎิเสธเค้า
"นะๆไปกินข้าวเป็นเพื่อนฉันก่อนนะ"เค้าขอร้องฉัน แต่สุดท้ายฉันก็ต้องยอมไปกินข้าวก่ะเค้าจนได้
"งันเดียวฉันโทรไปบอกแม่ก่ะพ่อก่อนล่ะกัน"พอฉันบอกเค้าเสร็จแล้วก้หาโทรศัพท์โทรหาพ่อก่ะแม่ที่รอฉันกินข้าวอยู่ที่บ้าน
"เออ..แม่ค่ะวันนี้ยีนส์คงไม่ได้กลับไปกินข้าวที่บ้านนะค่ะ พอดีเติ้ลเค้าชวนไปกินข้าวนะค่ะ"
"แล้วลูกจะกลับกี่ทุ่มล่ะ" แม่ถามกลับด้วยความเป็นห่วง "ประมาณ 3ทุ่มนะค่ะ"
"งันดูแลตัวเองดีๆนะลูก"
"ค่ะแม่"
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เค้าพาฉันมากินอาหารที่ฉันไม่ค่อยชอบเท่ารัย เพราะเป็นอาหารที่ฉันไม่ค่อยได้กินมากเพราะมีราคาแพงมากสำหรับฉัน.....
"เออ....นี่เธอกินอะรัยดีล่ะ"เค้าถามฉันในขณะที่ฉันมองดูเมนูที่พนักงานเอามาให้ "ฉันขอสลัดผักค่ะ และก็น้ำส้มแก้วหนึ่ง"ฉันบอกอาหารที่ฉันกิน "งันผมขอสลัดทูน่าและก็..น้ำองุ่นครับ"เติ้ลพูดเสร็จพนักงานได้เดินไปเอาน้ำมาให้ "อาหารมาแล้วค่ะ"เสียงพนักงานบอกแล้ววางอาหารที่สั่งไว้
"นี่เธอลองกินสลัดทูน่าฉันมั้ย"เติ้ลถามเพราะว่าสลัดที่ฉันสั่งมีแค่ผักและก็น้ำสลัดเท่านั้นเอง "ออ ไม่อ่ะฉันไม่ชอบกินทูน่า"ฉันตอบเค้าแล้วมองที่สลัดของเค้า "ทำไมอ่ะ อร่อยนะลองดู" เติ้ลเค้าได้พยายามให้ฉันกินสลัดทูน่าของเค้าให้ได้ "ฉันบอกว่าฉันไม่กินไง" ฉันตะคอกใส่เค้าด้วยความโมโห "อ่าๆ เค ไม่กินก็ไม่กิน" และสุดท้ายเค้าก็ไม่บังคับให้ฉันกินสลัดทูน่านี้อีก
ณ เวลา20.30 น. "นี่นายจะกลับยังห่ะ" ฉันถามเค้าเพราะได้เวลาที่ฉันจะกลับบ้านแล้ว
"แต่ฉันยังไม่อยากกลับนี่!!ฉันอยากอยู่ก่ะเธอต่อ"พอเติ้ลพูเสร็จหน้าของฉันได้แดงและร้อนพราวไปทั้งหน้า "แต่ฉันต้องกลับบ้านแล้ว" พอฉันพูดเสร็จ ฉันเดินไปดึงแขนของเค้าให้ลุกขึ้น "อ่า!!โอเคกลับก็กลับ" ฉันยิ้มแสดงความดีใจก่อนที่จะเดินไปที่รถ
ขณะอยู่บนรถฉันได้เผลอหลับไป "นี่เธอถึงบ้านแล้ว"เค้าปลุกฉันในขณะที่ฉันหลับเป็นตายอยู่บนรถ "อ้าหรอ!!!"ฉันตื้นขึ้นด้วยความง่วง "ขอบใจนะที่มาส่งแล้วอาหารมื้อเย็นนี้ด้วย" ฉันพูดก่อนที่จะลงจากรถ "อื้ม!!ไม่เป็นรัย"เค้ายิ้มกว้าง "เดี่ยวพรุ่งนี้ฉันมารับเธอไปโรงเรียนนะ"
ฉันไม่ได้ตอบอะรัยแล้วฉันก็เดินเปิดประตูเข้าบ้าน....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ