ล่าฝัน ล่าใจเธอ

     อะไรกัน ? ทำไมเราต้องออกมาจากห้องพักคนเดียวตอน4ทุ่มด้วยเนี่ย ถึงจะอยู่ในคอนโดแต่ก็รู้สึกแปลกๆ ความจริงก็คือ...พี่มินจีบอกว่าตัวเองไปว่ายน้ำ แล้วลืมทำสร้อยคอของแม่ ที่รักมากตก แล้วตัวเองก็ออกไปข้างนอก เพิ่งนึกขึ้นได้เลยรีบโทรหาฉัน ให้รีบไปเก็บให้ -3-
ณ สระว่ายน้ำ
"อยู่ไหนนะ...สร้อยคอ" ฉันก้มมองใต้ที่นั่ง
(หาอะไรอยู่) เสียงใคร ??? ผีหรอ !! ไม่นะ คอนโดนี้มีผีหรอ >< ฉันตั้งสติแล้วรีบหันหลังดู
"นาย ! ... มาได้ไง" ฉันมองไปรอบๆ แต่ก็เจอแค่เราสองคน
"มาสูดอากาศบริสุทธิ์" นีโอตอบ
"งั้นหรอ ดีเลย มาช่วยหาสร้อยคอของพี่มินจีหน่อยสิ พี่เขาบอกว่าทำตกแถวนี้" ฉันบอกพื้นรอบๆ แต่ก็ไม่เจอ
"ไม่มีหรอกสร้อย" นีโอพูด "นายพูดอะไร งง ?"
"ฉันเป็นคนบอกให้มินจี หลอกเธอให้มาเจอฉัน" นีโอเฉลยความจริง
"หลอก ?? เพื่ออะไร ?" เขาพูดอะไรของเขสกัน
"ฉันมีบางอย่างจะบอก..."
"..."
"ฉัน...รู้สึกดีกับเธอ เธอเป็นคนเก่งและสวย ฉันมีความสุขทุกครั้งที่อยู่ใกล้เธอ เธอจำวันที่เราไปทะเลด้วยกันได้รึเปล่า ที่เธอเข้าใจผิดว่าฉันชอบมินจี ฉันงงมาก เพราะมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ฉันกับ  มินจีเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกัน ฉันมีความสุขที่ได้ถ่ายรูปคู่เธอ มีความสุขทุกครังที่ดูรูปถ่ายที่เราถ่ายด้วยกัน มีความสุขมากที่ได้คุยกับเธอ มีความสุขมากที่เธอถักผ้าพันคอให้ ทุกครั้งฉันแอบมองเธอจากจอหลังเวทีตอนBattle stage ฉันเป็นห่วงเธอตอนที่ทีมCแพ้ และฉันก้ดีใจทุกครั้งที่ทีมCชนะ ฉันใจเต้นตลอดเมื่อเห็นหน้าเธอ ฉันคิดว่า....ฉัน....ชอบเธอ" นีโอพูดความรู้สึกทั้งหมด
"..."
"เธอคงไม่เชื่อฉัน แต่ฉันหาคำไหนมาอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเราไม่ได้อีกแล้ว นอกจากคำว่า ฉันรักเธอ" นีโอพูดต่อ
"นาย....ล้อเล่นใช่ไหม" เรื่องจริงหรือโกหก สับสน คนย่างนีโอชอบฉัน เรื่องจริงใช่ไหม
"เรื่องจริง เธอ...รู้สึกยังไงกับฉัน" นีโอถาม
"ตอบยังไงดีหล่ะ...ฉันไม่ปฏิเสธว่าฉันไม่รักนาย แต่ฉันก็ไม่ยอมรับรักนายเหมือนกัน ฉันก็รู้สึกดีกับนายเหมือนกัน แต่..ดูใจกันก่อนได้ไหม" ลำบากใจจัง TT
"แค่เธอไม่ไล่ฉันไปไกลๆฉันก็พอใจแล้ว เป็นคนที่ศึกษาดูใจกันไปก่อนก็ได้" นีโอตอบ
"ขอบคุณที่รักฉัน ฉันชอบนายเหมือนกัน .. พูดแบบนี้เขินจังเนอะ [ ><][>< ] "
"ฉันเขินกว่าเธออีกนะ" นีโอพูดพลางเบือนหน้าหนี