14 DAY (รักเลิกลาตาย)

เอาจริงๆน่ะตอนนี้ตัวคุณหน่ะ

เหมือนลืมความจำบางอย่างไป

ผมรู้สึกตัวอีกทีผมลุกจากที่นั่งที่เคยนั่ง  ดูแล้วห้องมันมืดขมุกขมัวมากๆ

ผมมองไปที่ตรงทีวีเครื่องนั้นที่ฉายออกมาจากแสงภายในตัวของมันที่สว่างจ้า

จับตัวได้แล้ว!!

คนร้ายเผาบ้านตัวเอง ทำให้เกิดความเสียหายกับบ้านข้างเคียงหลายหลัง

ผมพยายามที่จะเดิน และเดินออกห่างจากกระจกที่เปล่งแสงออกมา (ทีวี) เครื่องนั้น

เวลาประมาณที่แสงจะรอดเข้ามาไม่ได้

ผมยังคงพยายามเดิน เดินไปอยู่กับควาามมืดนั้นๆ

ปรึบ!!

หนังสือเล่มหนึ่งมันก็ตกลงมาจากเก้าอี้

ผมพยายามหยิบเข้าไปที่หนังสือของมัน

ในนั้นเป็นหนังสือเกี่ยวกับ ศาสตราจารคนหนึ่ง

เป็นคนนิสัยไม่ดีชอบเข้าไปขโมยผ้าแถวๆชาญเมืองของพระราชวัง

เป็นคนไม่ดีที่จะพยายามจะเข้าไปลอบทำร้ายองหญิง

แกมักจะนำแมวมา แมวตัวสีดำดูท่าทางสกปรกๆ

ทุกสิ่งทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว

เรื่องราวในหัวของผู้ป่วยความจำเสื่อมก็เริ่มแตกกระจายและสับสน

ยิ่งกว่าที่จะบรรยาย ว่าเขาปวดหัวมากยิ่งขึ้นไปอีก

เขานั่งอยู่คนเดียวภายในห้องกว้างๆห้องหนึ่ง มีสีแดง และสีดำสลับกัน

มุมที่เป็นสีแดงดูน่ากลัวและกลมกลืนไปกับสีดำ

ดูเศร้ามองเห็นสีแดง เหมือนมันไม่สว่างแต่ทำให้เรากลัว

ในตอนกลางคืน กับความเหงาเอาจริงๆก็ไม่ต่างกันกับบทกวี

สีแดงนั้นเป็นสีร้อนแรง อาจเป็นตู้จดหมายที่จะส่งให้ใครอ่าน

บรรทัดที่สามสิน่ะ ที่ไม่มีสีแดงผู้ป่วยเริ่มคิดไปคิดมาจนปวดหัวมากๆ

ความกลัวมันไม่จบกับหลายสิ่งหลายอย่าง

แสงสีแดงเริ่มลางหายไป

หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาทำคอตกแล้วพูดว่า "เราคงไปกันไม่ได้"

ลมที่เคยพัดจากข้างหน้า มันได้พัดไป และพัดจากตัวเราไป

ฉันดีใจมาตลอดเลย ตั้งแต่วันแรกที่เราได้พบกันวันนี้ฉันมีคนใหม่แล้วน่ะ

วันนี้นายไม่ต้องมาดูแลฉันอีก เราอย่ารักกันเลยดีกว่า

มันผิดตั้งแต่แรกแล้ว และคงไม่มีวันหรอกที่จะมารักกัน

น้ำตาของชายหนุ่มเริ่มไหล

เสียงนั้นเริ่มเลือนหายไปจากลมปากคนคนหนึ่ง

ก็ได้แต่บ่นพรึมพรำๆ กับตัวเองมาตลอดๆ ว่าทำไม!!!

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด...

เสียงหัวใจเริ่มเต้นขึ้นอีกครั้ง คุณหมอค่ะ!!!

คนไข้ฟื้นแล้วค่ะ

ตัวผมลืมตาขึ้นหลังจากที่มีคนาสัมผัสที่ตรงมือเบาๆ

น้ำตาแห่งความตื้นตันใจก็ไหลมาจากคนคนนั้นที่จับมือแล้วยิ้มให้เรา

ด้วยความเต็มใจและดีใจเป็นอย่างมาก

\\จบ// 14 DAY (รักเลิกลาตาย)

(เดี๊ยวถ้าไม่เข้าใจเดี๊ยวผมจะเฉลยให้ทั้งหมด ในDay ที่ 15)

โปรดติดตามเรื่องต่อไปขอบคุณครับ ^^