[ Love Secret ] รักในใจ

06

.

.

.

.

.

                   ผมรู้สึกตัวขึ้นมาก็หัไปเจอไอมอสมานอนอยู่บนเตียงข้างๆผมมันเอาขามาก่ายผมข้างนึงแล้วเอามือก่ายหน้าผากข้างนึง คือท่านอนมึงจะสบายไปมั้ย- -* ผมเลยเอามือจับขาที่มันพาดอยู่เฟี้งไปวางข้างๆแล้วลุกลงมายืนข้างเตียงแต่ยันไม่ทันก้าวก็ต้องทรุดหวบลงพื้นทันที ซีดดดด เจ็บซะโพกชะมัด เมื่อคือไอมอสมันเล่นสะ 8 ยก โครตตระกูลเฮอะครับ ไปอดอยากมาจากไหนก็ไม่รู้เลยมาลงที่ผม  เมื่อคืนผมจำได้หมดแหล้ะครับทุกการกระทำของผมแต่มันห้ามไม่ได้จริงๆเพราะริทของแอลกอฮอล์มันทำให้ผมมีความกล้าขึ้นเป็นร้อยเท่า จนมานึกๆดูกูทำไปได้ยังไงวะเที่ยวไปยั่วคนอื่น แถมยังกับไอต่อไอมอสอีกโอยชีวิตผมความมาดแมนไม่เหลืออีกแล้วครับ TT

                    " มึงจะไปไหนอ่ะ " อยู่ดีๆไอมอสมันก็ลุกนั่งขึ้นมาถามขณะอยู่บนที่นอน

                    " อาบน้ำ! " ผมพูดแค่นั้นก็สบัดหน้าหนีเข้าห้องน้ำทันทีไม่อยากคุยกับมันครับไม่มีอารมณ์

                    " เฮอะ โดนขนดนั้นยังลุกไปไหวอีกเหรอวะอึดดีแท้ " ดูครับดูมันพูด- -**

                    " ............ " ผมเงียบแล้วทำเป็นไม่สนใจมัน  แตอยู่ๆมันก็เดินลุกลงมาจากเตียงแล้วเดินมาอุ้มผมขึ้น

                    " เฮ้ยย! มึงทำไรวะ " 

                    " ก็จะพาไปอาบน้ำไง เห็นเกินตั้งนานคงจะเจ็บล่ะสิ ขอโทษนะที่รุนแรง.." มันพูดขึ้นมาคำท้ายมันกระซิบข้างหูผมทำเอาผมเขินหน้าแดงเลยครับ บ้าเหรอ-//-

                    " อืม..... " ผมแค่ขานรับมันคำเดียวแหล่ะครับตอนนี้ไม่มีแรงจะพูดด้วยแค่รู้ว่ามันรู้สึดผิดก็พอแล้วล่ะ

                    " คราวหลังจะเบาๆให้หน่อยสัก3ยกก็พอเนอะ ^^ " แสรดดด- -* นี่มึงยังจะเอาอีกหรอวะ

                    " คงไม่มีครั้งต่อไปแล้วล่ะ อยากขนาดนั้นทำไมไม่ไปทำกับแฟนมึงล่ะ " ผมเลยบอกตามที่คิดออกไปแต่ผลกลับมาคือความเงียบ มันเงียบไปเลยล่ะครับเงียบจนผมกลัว กลัวว่ามันจะทำยังงั้นจริงๆน่ะสิ                  

                  หลังจากผมอาบน้ำชำระกายเสร็จแล้วโดยทีมอสเป็นคนถูให้-///-  มันก็อุ้มผมเดินมาส่งผมที่บ้านมันบอกผมว่าวันนี้ไม่ต้องออกไปไหนกลัวจะไปล้มพับเอาข้างนอก เฮอะ ถึงมึงไมบอกสภาพนี้กูคงไม่ไปไหนหรอกว่ะ- - โชคดีนะที่เป็นวันาทิตย์ไม่งั้นผมคงต้องหยุดเรียนแน่เลยเนื่องจากเจ็ยตูด- -

                    "  มึงหิวเปล่าเดี๋ยวก็ออกไปหาอะไรมาให้กิน " มันหันมาถามผมก่อนจะเดินไปที่ประตู                    " อืม " เออนี่ก็ 10 โมงและยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เย็นเมื่อวานนอกจากเหล้า- -

                 แล้วมอสก็เดินออกไปแล้วไปเข็นมอไซด์คู่ใจของมันออกมาขึ้นคร่อมแล้วออกตัวไปเหลทอเพียงความเงียบในบ้านผมคนเดียว

                    ผมรู้สึกเบื่อๆเลยออกไปเดินหน้าบ้านอย่างทุรักทุเรเพื่อไปดูำอโอดี้มันหน่อยเมื่อคืนลืมทักมันน่ะ เห็นมันกระดิกห้างดุ๊กดิ๊กอยู่ตรงรั้วประตูบ้านมอสพอดีเลยเดินไปหามัน

                    " ว่าไงเจ้าโอดี้ รู้มั้ยเมื่อคืนเจ้านายแกทำฉันแซบมากเลยนะ " ผมคุยกับมันแล้วนั่งยองๆลงหน้ารั้วประตูบ้านลูบหัวมันไปพรางมันก็เห่าขานรับนะครับ หิหิ น่ารักจัง ^^ ผมคุยกับมันอยู่สักพักนึงก็ต้อวสะดุ้งเพราะมีเสียงมจากข้างหลัง

                    " เก่งเนอะคุยกับหมาก็รู้เรื่องด้วยแหะ " ผมหันไปแล้วก็ตกใจเกือบหงายหลังแน่ะดีนะที่ต่อมันจับแขนผมไว้ทันไม่งั้นหัวฟาดประตูแน่เลย เฮ้ออ 

                    " ก็นะ " ผมทำเชิดหน้าเชิดตาอย่างภูมิใจที่คุยกับหมาได้- - เอร๊ย

                    " แล้วนี่มาทำอะไรตรงนี้เนี่ยไม่ไปไหนหรอ " ต่อมันถามผมขณะที่มันค่อยนั่งยองๆข้างผมแล้วเอามือไปลุบหัวโอดี้ไปพราง มันเชื้องกับทุกคนแหล่ะไอเนี่ยไม่รู้ว่าโจรขึ้นบ้านมันจะเชื้องกับโจรมั้ย- -

                    " ไม่อ่ะ ยังรู้สึกแห๊งอยู่เลยอ่ะเลยขี้เกียจ  แห่ะๆ " ผมตอบยิ้มไปให้มัน มันมองมองผมนิดนึงก่อนจะเอามือมาวางบนหัวผมเบาๆแล้วก็โยกไปมาโดยสายตาก็ยังจ้องโอดีอยู่เหม่อๆ ว่าแต่จะโยกหัวกูอีกนานมั้ยมึนแล้วนะเว้ย 

                    " โอ๊ยย กูมึนไปหมดแล้วน้าา หยุดดดด " แน่ะยังไม่หยุดอีกผมเลยเอามือไปวางบนหัวมันมั้งแลวโยกไปมาแรงๆให้รู้สึกสะบ้าง นี้แน่ะๆ เป็นไงมึนยัง 

                    " หึหึ " มันหัวเราะในลำคอแล้วจับหัวผมโยกแรงกว่าเดิม ผมก็โยกกลับบ้างสิครับหึ นี่แน่ะๆ เราเล่นปัญญาอ่อนกันสักพักนึงก็ได้ยินเสียงบีบแตรของมอไซด์ของมอสทันที ปี้นนๆๆๆ ว่าแต่อยู่แค่นี้จะบีบดังทำซากอะไรวะ ผมกับต่อมองไปที่มอส มันดูมีสีหน้าเย็นชามากเลยครับก่อนออกไปไม่เห็นทำหน้าน่ากลัวยังงี้เลยนี้ เป็นไรของมันนะ

                    " อ่าว มอสมาพอดีเลยป่ะ ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย " ผมพูดแล้วหันไปถามต่อมัน มันหันมาหาผมเล็กน้อยก่อนที่ไอมอสจะพูดแทรกขึ้น

                    " พอดีกูซื้อมาแค่ของกูกับมึงว่ะไม่ได้ซื้อเพื่อใคร " มอสบอกอย่างขัดอารมณ์แล้วหันหน้าไปมองต่อที่ยืนข้างผมสายตาทั้งสองคนก็ประทะกันอย่างดุเดือด เฮ้ย พวกมึงจะจ้องกันอีกนานมั้ยวะเดี๋ยวก็ท้องหรอกเว้ย

                    " เอ่อ...." ผมทำลายบรรยากาศ " ไม่เป็นไรกินกับกูก็ได้กูกินนิดเดียวเอง^^' " 

                    " หึ ไม่เป็นไรหรอกขอบใจนะที่ชวน ไปล่ะ " ต่อบอกผมก่อนจะเอามือมาลูบหัวผมอย่างอ่อนโยนแล้วโบกมือเข้าบ้านไป ปล่อยให้ผมกับไอมอสที่ยังคร่อยมอไซด์อยู่(ดับเครื่องนานแล้ว)ยืนจ้องตากันอยู่สองคนจนผมเป็นคนทำบายบรรยากาศมาคุ(ครั้งที่สอง- -)นั้น

                    " เออ กูหิวแล้วว่ะเข้าบ้านกันเฮอะ " ผมบอกมันแล้วเดินไปหยิบถุงที่มันแขวนอยุ่ที่แฮนมอไซออกมาแล้วเดินเข้าบ้านมันมองตามแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เป็นไรของมันวะเนี่ยอยากจะเงียบก็เงียบวุ้ย

                    ผมเดินเอาถุงข้าวกล่องมาวางที่โต๊ะใหญ่กลางบ้านของมอส มันก็เดินตามเข้ามาเงียบๆ   ผมมองการกระทำของมันอยุ่สักพักจนมันหันมามองเหมือนพ่อจับผิดลูกยังไงไม่รู้ดิความรู้สึกนี้ แล้วมันก็เดินมาทางผมกระแท็กกุญแจมอไซด์เสียงดังปัง! มองผมหยิบข้าวกล่องออกมา

                     " มึงเป็นอะไรของมึงวะไอมอสมีปัญหาอะไรก็พูดออกมาดิวะ " ผมทนไม่ไหวเลยถามออกไปอย่างโมโห

                     " หึ กูบอกให้มึงรอในบ้านไม่ใช่หรอไงทำไมวะทนห่างจากมันไม่ได้ขนาดนั้นเลยหรอถึงต้องออกมาหามันน่ะ " มันบอกออกมา อะไรวะที่แท้ก็โกรธเรื่องนี้เอง มันมีอะไรให้โกรธวะหรือว่า..

                     " ทำไมวะอย่าบอกนะว่ามึง....หึงกูกับไอต่อมันน่ะ " ผมถามมันไปอย่างล้อๆ จนมันทำท่าทางเลิกลั่ก ฮ่ะฮ่า 

                     " เฮ้ยย ไม่ใช่และ ใครจะไปหัึงมึงกันวะหลงตัวเองชะมัดเลย " อ่าว 

                     " อ่าว งั้นถ้าไม่หึงแล้วมึงเป็นอะไรล่ะ " ผมกอดอกมองหน้ามันอย่างต้องการคำตอบ 

                     " ก็..... เปล่านิ " ไม่เชื่อเว้ยน่าบูดเป็นตูดลิงขนาดนั้น

                     " ไม่เชื่อเว้ย! คิดว่ากูเป็ยเพื่อนมึงมากี่ปีแล้ววะหะ ทำไมกูจะไม่รู้ว่ามึงเป็นคนยังไง " 

                     " แล้วกูเป็นคนยังไงล่ะ " มันสแยะยิ้มแล้วมองผมอย่างเป็นผู้ชนะ หึ คิดว่ากูยอมหรอ

                     " ก็เป็นคนขี้หงุดหงิด อารมณ์ร้อน ใจร้อน ขี้หลี เอาแต่ใจ ไม่ฟังชาวบ้านเอาอารมณ์ตัวเองเป็นหลัก ไม่สนโลก น่าม่อ ปากไม่ตรงกับใจ เวลาเรียนก็ชอบหลับ ตื่นก็สาย ไม่มีไรดีสักอย่าง " ผมบอกแต่สิ่งดีๆ(?)ของมันออกไปหมดเลยครับจนมันมองผมอึ้งๆนิดนึงแต่ก็แอบหัวเราะ

                     " หึหึ มึงเนี่ยนะ กูยอมมึงจริงๆเลยว่ะริน " มันเอามือมาลูบหัวผมเบาๆโยกไปมาแล้วมันก็ไปแกะข้าวกล่องเทใส่จานข้าวที่ผมเตรียมมาวาง นับวันผมเริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโอดี้จึ้นทุกวันแล้วสิครับมีแต่คนชอบลูบหัว - -

                     ผมแอบลอบมองมันยิ้มๆ อย่างมีความสุขที่มันยอมผม ตอนนี้ผมมีความสุขจริงนะครับที่ข้างๆมันคือผมไม่ใช่แฟนของมันถึงแม้อาจจะแค่ชั่วข้ามคืนเท่านั้นผมก็มีความสุขครับที่มีมันอยู่ใกล้ๆ มันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นได้ตลอดเวลามันเหมือนครอบครัวคนนึงของผมเลยล่ะครับเพราะผมคงขาดมันไปไม่ได้จริงๆ 

                    " เอ้อ มอส " ผมนึกได้เลยอยากจะถามมันหน่อยน่ะครับตอนนี้เรากำลังนั่งกินข้าวกันอยู่

                    " หืม " มันขานเล็กน้อยเพราะตอนนี้มันกำลังเขี้ยวข้าวอยู่น่ะครับดูน่ารักไปอีกมุม

                    " กูว่าจะถามอยู่มึงกับไอต่อเป็นไรวะ ดูเหมือนมึงไม่ชอบมันยังไงไม่รู้ " ใช่ผมสงสัยสองคนนี้มาสักพักแล้วเห็นเจอหน้ากันทีไรแยดเขี้ยวใส่กัตลอด

                    " มึงจะอยากรู้ไปทำไม " มันบอกอย่างหงุดหงิดแล้วขมวดคิ้วมองผม

                    " อ่าว มึงกับมันก็เพื่อนกูนะเว้ยพวกมึงมีปัญหาอะไรกันไม่คิดจะบอกกูกันเลยรึไงวะ " ผมบอกแล้วทำท่านอยๆใส่มัน จนมันถอนหายใจ

                    " เฮ้ออออ ไว้กูพร้อมล้วกูจะบอกมึงโอเคนะ ไม่ต้อถามอะไรอีกด้วยกูขอร้องว่ะ " 

ชิ อะไรของมันวะ เออๆกูยังไม่รู้ตอนนี้ก็ได้แต่สักวันกูจะรู้เองให้ได้เลยคอยดูเฮอะ 

                    " เฮอะ! ก็แล้วแต่มึงละกันกูให้สิทธิส่วนบุคคล " ผมบอกมันแล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ  

                    *****************************