เจ้าหญิงแวมไพร์

วันนี้เป็นที่สามของการเริ่มต้นชีวิตใหม่ในโรงเรียนแห่งนี้ในขณะเดียวกันก็เป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์
เหมือนกัน น่าแปลกที่วันนี้ฉันรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ทำไมนะ ฉันได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเอง
อยู่ในใจ อาจจะเป็นเพราะว่าวันนี้เป็นวันแรกที่คนๆนั้นจะมาเรียนก็เป็นได้
"อรุณสวัสดิ์ เอเลน"เสียงทักทายอย่างร่าเริงดังขึ้นทันทีเมื่อเปิดประตูห้องเข้ามา เจ้าของเสียงจะเป็น
ใครไปไม่ได้นอกจากเขา...อิจิฮาระ ชุนสึเกะ ผู้ชายที่น่ารำคาญที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา แต่น่าแปลก
ที่วันนี้เขามาถึงโรงเรียนก่อนที่ออดเข้าเรียนจะดังเพราะหมอนั่นน่ะมาสายตั้งแต่วันแรกที่ฉันมาเรียน
แล้ว ฉันคิดอยู่ในใจและเดินไปนั่งที่โต๊ะของตนเองเพื่อรอเวลาที่คนคนนั้นจะมาเรียน
ในที่สุดเสียงออดเข้าเรียนก็ดังขึ้นพร้อมๆกับการปรากฏตัวของอาจารย์ที่ปรึกษาที่มีร่างของเด็กผู้ชาย
คนหนึ่งเดินตามหลังมาคนที่ฉันรอคอย...ท่านพี่
"เอาละนักเรียนวันนี้มีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้รู้จักอีกแล้วนะ แนะนำตัวสิจ้ะสุดหล่อ"
"สวัสดีครับ ผมชื่อ ฟรานซิอัส วิลทาเรีย ยินดีที่ได้รู้จักครับ"เขาเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มบางๆที่ทำให้
สาวๆหลายคนต้องใจละลาย"เธอไปนั่งตรงนั้นก็แล้วกันนะ"อาจารย์บอกพร้อมกับชี้มาตรงที่นั่งข้าง
หน้าฉันที่เป็นโต๊ะว่างสองตัว
พักเที่ยง
"ไง เอเลน" "ท่านพี่"เด็กสาวเอ่ยสั้นๆก่อนจะโน้มตัวเข้ามากอดร่างของพี่ชาย"คิดถึงจังไม่ได้เจอ
ท่านพี่ตั้งสองวัน"เธอเอ่ยขึ้นเพราะผู้เป็นพี่นั้นบอกว่าจะไปทำธุระแล้วก็หายไปโดยไม่บอกลาเลย
แม้แต่น้อย"พี่ก็คิดถึงเอเลน ผู้ชายที่นั่งข้างๆเอเลนเป็นใครหรอ" "เห็นบอกว่าชื่อ อิจิฮาระ ชุนสึเกะน่ะ
ค่ะเป็นคนที่น่ารำคาญสุดๆเลย"ผู้เป็นพี่ยิ้มเล็กน้อย"ถ้าอย่างนั้นมานั่งข้างๆพี่ไหม" "ได้หรอคะ"
"ได้สิ"สีหน้าของเด็กหญิงนั้นนิ่งเฉยตลอดการสนทนาไม่มีใครรู้ว่าเธอรู้สึกยังไงนอกจากผู้ชายตรง
หน้าที่รู้ทุกครั้งว่าเธอรู้สึกยังไงไม่ว่าจะเหงา เศร้า ดีใจหรือเสียใจมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ คนที่อยู่เคียง
ข้างเธอเสมอ คือชายผู้มีศักดิ์เป็นพี่คนนี้ไม่ใช่ใครอื่นเลย
ขอบคุณนะคะท่านพี่สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างเด็กสาวคิดอยู่ในใจ