เจ้าหญิงแวมไพร์

"แฮ่กๆ"หญิงสาวงดงามคนหนึ่งปรือตามองสิ่งที่ชายคนหนึ่งถืออยู่หรือก็คือทารกเพศหญิงซึ่งแน่นิ่งจน

สงสัยว่ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่"ไม่นะได้โปรด ร้องออกมาสิ"เธอวิงวอนอย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อเห็นว่า

เด็กที่เธอพึ่งคลอดออกมาไม่มีท่าทีที่แสดงให้เห็นว่ามีชีวิตอยู่เลย ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าโอกาสที่เด็กคน

นี้จะเกิดและเติบโตขึ้นมาได้มีน้อยมาก   ถึงกระนั้นเธอก็ยังปราถนาที่จะให้เด็กคนนี้เกิดขึ้นมาได้เห็น

หน้าสักครั้งก็ยังดีหญิงสาวบอกกับตัวเองมาตลอด

กว่าที่เด็กคนนี้จะเกิดมามีคนมากมายต้องสังเวยชีวิตเลือดเนื้อจนแทบจะกลายเป็นทะเลเลือด

เลือดของเด็กหญิงช่างเข้มข้นและบริสุทธิ์เหลือเกิน ทำไมนะ ทำไมต้องเกิดขึ้นกับลูกของเธอด้วย

ยิ่งคิดยิ่งเจ็บใจจนเผลอตะโกนออกมาอย่างอัดอั้น"เอเลโอนอร่า"ทันทีที่เอ่ยชื่อที่หมายใจจะตั้งให้

เด็กหญิงก็สะดุ้งและส่งเสียงร้องออกมาร้องออกมา"อุแว้"น้ำตาแห่งความดีใจไหลอาบแก้มพร้อมกับ

ยื่นมือไปรับเด็กน้อยมาจากผู้เป็นแพทย์"ลูกแม่"เธอเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มความรู้สึกต่างๆประดัง

เข้ามา ดีใจ อิ่มใจแต่ในขณะเดียวกันก็อดไม่ได้ที่จะกังวลถึงอนาคตของเด็กหญิง"เอเลโอนอร่า วิล

ทาเรีย"หญิงสาวเอ่ยชื่อเด็กน้อยอีกครั้งแม้ตอนแรกจะลังเลอยู่บ้างแต่ก็ตัดสินใจได้ในทันทีเมื่อนึกถึง

ปฏิกิริยาของเด็กน้อยเมื่อส่งเสียงเรียกออกไป  เอาเถอะถึงสามีหรือผู้เป็นพ่อของเด็กหญิงจะหมายใจ

ชื่ออื่นไว้แต่ในเมื่อเด็กหญิงมีปฏิกิริยากับชื่อนี้ก็ถือซะว่าโชคชะตากำหนดเอาไว้แล้วก็แล้วกัน