[Fic naruto] Secret ความจริง ที่ปิดบัง

    ณ คฤหาส อุจิฮะ  20:00

 

"อะไรน่ะค่ะ พ่อ เจอหลักฐานที่จะพบเบาะแส คนร้ายแล้วหรอค่ะ !!"

ซากุระรีบ ถามไปเมื่อฟุงาคุ พบหลักฐานสำคัญ ที่พอจะ บอกตัวคนร้ายได้

 

"จริงสิ ซากุระ คนในตระกูลเธอ มีทั้งหมดกี่คน "

ฟุงาคุ รีบถามซากุระ ก่อนจะบอกตัวคนร้าย

 

"กะ ก้ มี 7คนค่ะ ที่เหลืออยู่ก่อนที่จะ..."

ซากุระหยุดพูดเพราะ มันทำให้เธอนึกถึงพ่อแม่เธอที่เสียชีวิตร  น้ำตาของเธอเริ่มคลอเบ้า แล้วมันก้เริ่ม...

 

หมับ 

 

"ซากุระ อย่าเศร้าเลยนะ อย่าลืมสิ ซากุระ ยังมีพี่ และพี่เกะ กะ แม่ โกะ และ พ่อ คุ น่ะ"

อิทาจิ มาจับที่ไหล่คนตัวเล็กแล้วดึงเข้ากอด บนโตะอาหารเงียบ สายตามามองที่ อิทาจิที่กอดซากุระ อย่างอ่อนโยน

 

"อะ แฮ่ม!! ทุกคนครับ ทานข้าวกันต่อเถอะครับ ผมหิวแล้วอ่ะ -3-"

"ซาสึเกะ ถ้าหิวก้กินไปก่อนสิ ไม่ต้องรอพ่อแม่ก้ได้"

"ค๊าบๆๆ"

ซาสึเกะตอบรัวๆให้กับแม่ของตน

และ เพราะ ซากุระ และ อิทาจิ กับซาสึเกะ   ฟุงาคุจึงเลิกสอบถามซากุระ

 

ทุกคนนั่งที่นั่งของตนเอง ต่างตักอาหารให้กันและกัน มันเป็นภาพที่ดูแล้วอบอุ่นมาก ซากุระ เห็นว่าครอบครัวนี้มีความอบอุ่นคล้าย ความอบอุ่น ของครอบครัวเธอ

แต่ตอนนี้ เธอไม่เหลือใคร ไม่ว่าจะเป็น  คุณปู่ น้า ลุง และ ใช่ พ่อและแม่เธอด้วย

 

ตึก!

 

"ขอขึ้นห้องนะค่ะ พอดีหนูอิ่มแล้วค่ะ"

ซากุระตอบยิ้มหวานให้คนถาม

 

"งั้นก้ได้ จ๊ะ"

ตึกๆๆ

"ว่าแต่... ซากุระ"

ซาสึเกะพูด 

"หืม"

เธอขานตอบเสียงหวาน

"เธอน่ะ รู้ยังว่าห้องนะมันไปทางไหน"

ซาสึเกะยักคิ้วใส่คนตอบ

 

เพื่อตัวเองหน้าแตก เธอจึงอ้างไปว่า เธอรู้แล้ว "อื้ม รู้อยู่แล้วล่ะ ^^' "

"ซากุระ หนูรู้ได้ไง แม่ไม่ได้บอกลูกซักหน่อย"

"เอ่อ...เอิ่ม...แหะๆ ^^' "

เนื่องจากซากุระไม่รู้ห้อง จึงกระซิบถามแม่ มิโกะโตะ 

"หิหิ ซากุระถ้าหนูไม่รู้ ก้อย่าเก็กสิจ้ะ 555 "

มิโกะโตะ ขำกับความขี้เก็ก ที่แสนจะไม่เนียน ของซากุระ 

 

"มะ แม่ค่ะ แม่ไม่เห็นต้องพูดดังเลยนิค่ะ หนูไม่ได้เก็กซะหน่อย"

ซากุระ ทำหน้า เบ้ ใส่มิโกะโตะ แต่ในใจลึกๆ เธอสุดจะอาย 

 

"หิหิ ซากุระ ถึงเธอจะเก็กยังไง ก้สู้ซาสึเกะไม่ได้ หรอก "

อิทาจิ บอก กับ ซากุระ

 

"ใช่แล้ว ซากุระ ยังไงเธอก้เก็กให้เนียนสู้ พี่ชายคนนี้ไม่ได้หรอก" 

ซาสึเกะเริ่มพูดพร้อม เดินเข้าไปหาซากุระ

เอานิ้วจิ้มแก้มนุ่มๆ ของหล่อน

 

"ชิ :p" ซากุระแลบลิ้นใส่ซาสึเกะ

"หน็อย ยัยน้องตัวแสบ"

ซาสึเกะ หยิกแก้มน้องสาวคนใหม่อย่างหมั่นไซ้ 

 

มิโกะโตะ เห็นว่า ซากุระ เริ่มมีความสุข และน่าจะลืม เรื่องเศร้าๆ ได้สักพักก้อดยิ้มไม่ได้

 

"ซากุระ เรื่องห้องนอน วันนี้มานอนกัพี่ไหมล่ะ" 

อิทาจิ ยื้นข้อเสนอให้ซากุระ 

 

"เอ่อ...ค่ะ งั้น น-หนูนอนกับพี่ละกันค่ะ"

ซากุระ พูดและยิ้มบางๆให้อิทาจิ

 

"อื้ม งั้นตกลงตามนี้นะ"

อิทาจิพูดอย่างดีใจแล้วลูบหัวซากุระ อย่างว่าเล่น

 

"พี่ แล้วผมล่ะ" 

ซาสึเกะชี้มาที่ตนเอง อย่างงอนๆ

 

"หิๆ ก้มานอนด้วยกันสิ"

"คร๊าบบ งั้นคืนนี้นอนด้วยกันสามคนเลยน้าา"

 

ฟุงาคุและมิโกะโตะไม่ว่าอะไรเพราะเห็นว่า พี่น้องจะได้ กระชับผูกมิตรกันมากขึ้น

 

หลังจากนั้น ทุกคนก้แยกย้ายกันไปที่ห้องของ ตนโดย มิโกะโตะ กับ ซากุระ อาบน้ำให้กันก่อน  แล้วมิโกะโตะก้ให้ซากุระใส่ ชุดยูกาตะของซาสึเกะ ไปก่อน แล้วค่อยเอาฟูกไปปูให้ซากุระ ที่ห้องอิทาจิ

 

ที่ห้องอิทาจิ 21:30 

 

"ซากุระ นอนตรงกลางน่ะ"

ซากุระพูดพร้อมชี้มาที่ฟูก 

 

"ไม่เอาอะ ฉันจะนอนตรงกลาง"

ซาสึเกะคิดอยากแกล้งซากุระ จึงแกล้งแย่งฟูกตรงกลาง

 

"ไม่ต้องเถียงพี่จะนอนเอง"

อิทาจิยุติการโต้เถียงแย่งฟูก

 

"เรื่องไร เล่า :p"

ซากุระพูดพร้อมรีบวิ่งไปที่ฟูก ทันที

 

"หน็อย เธอนะเธอ"

ซาสึเกะพูดพร้อมเกาหัวตัวเองอย่างเซ็งๆ

 

และแล้วทั้งสองคนก้ไปนอน โดยมีซากุระ นอนขั้นกลาง

 

"พวกเรา เป็นพี่น้องกัน ได้จริงๆหรอ"

ซากุระ ละเมอพูด 

 

ซาสึเกะ และ อิทาจิได้ยินก้สะดุ้งตื่นขึ้นมาดูซากุระ

 

"หนู คิดถึง พ่อกับแม่จังเลยค่ะ ฮึก"

"ซากุระ"

อิทาจิพูดพร้อมรวบกอดซากุระ

 

"ไม่ต้องเสียใจนะ เธอยังมีพี่อยู่นะ"

ซาสึเกะพูดแล้ว ก้เอามือลูบหัวซากุระเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นมา หอมแก้มซากุระเบาๆ

 

ซากุระสะดุ้งนิดหน่อย เมื่อรู้นสึกถึงลมหายใจอุ่นๆ รดแก้มเธอ เธอก้รีบลืมตาขึ้นมา

ควมจริงเธอรู้ว่า อิทาจิ และ ซาสึเกะพูดอะไรเธอ แต่เพราะรู้สึกอบอุ่น แต่ก้ตกใจที่ รู้สึกอุ่นๆ ที่แก้มจึงรีบลืมตา ก้พบว่า พบกับซาสึเกะกำลังหอมแก้มเธออยู่ และอิทาจิที่ กอดเธอเช่นกัน

 

"อ่ะ อ้าว ขอโทษนะซากุระ ที่ทำให้เธอต-"

"ไม่เป็นไร หรอก ขอบใจนะค่ะ พี่"

ซากุระพูดพร้อมกอดอิทาจิและซาสึเกะ 

 

'อบ-อุ่น จังเลยนะ ขอบคุณน่ะค่ะ ที่มอบความอบอุ่นนี้ให้หนูน่ะค่ะ'

 

 

ผู้อ่านทุกคน  เราขอโทษนะ   

ที่ไม่ได้อัพตามที่บอก  น่ะ ถ้าเราเขียนอะไรไม่ถูก หรือ ไม่เข้าใจ ตรงไหน

วิจารย์ บอกได้นะ  ^_^~