'your bad boy!!!' มึงร้ายกูก็รัก!

บทที่ 2

ไอ้เด็กตายด้าน!

"คุณนาทีคะ หวังว่าปีนี้จะไม่ทำให้น้องรหัสถูกหามเข้าโรงบาลนะคะ"ดรัญพันหรือเดียเพื่อนสนิทของเขาตั้งแต่ประถมเอ่ยเมื่อเห็นเพื่นตัวเองเอาเหล่าสัตว์ประหลาดยัดใส่ตูเสื้อผ้าน้องรหัสอย่างเมามันส์

"ไม่หรอก แค่ทากกับใส้เดือน ไม่ใช่ตุ๊ดนะเว้ย"ร่างสูงเอ่ยพลางเอามือปิดตู้เสื้อผ้าก่อนเดินนำลิ่วลงไปชั้นล่างแบบไม่คิดเลยว่า น้องรหัสกูจะตายยังวะ!? เพราะเท่าที่เห็นร่างสูงเดินสบายอารมณ์อย่างสุดๆจนเพื่อนที่เดินอยู่ด้านหลังหมั่นใส้ยกเท้าเตะไปที...

"โอ้ย! เจ็บนะเดีย"ร่างสูงถึงกับเสียงหลงเพราะเดียถึงแม้จะตัวเบาแต่ใช่ว่าจะแรงน้อยเหมือนสาวๆคนอื่น ที่ไหนได้แรงเท่าควาย เอ้ย! เท่าช้าง

"มันจะสบายอารมณไปแล้วไอ้ที รีบเดินลงไปเร็วเลยนะ น้องรหัสฉันโดนพี่รุมหมดแล้ว"ร่างบางเอ่ยก่อนเดินแซงไปไกลลิปทิ้งให้ร่างสูงได้แต่วิ่งตามต้อยๆอย่างกับเป็นหมาเฝ้าเจ้าของ

"อะไรกันละเนี่ย ขาก็สั้นแต่เดินไวชะมัด"ร่างสูงสบถเล็กน้อยเมื่อตามร่างบางทันก่อนที่จะโดนฝ่ามือพิฆาตของเดียฟาดลงเต็มแรง

ผั๊วะ!

"ว่าขาฉันสั้น ตัวเองขายาวทำไมตามไม่ทันล่ะฮะ"

"โหยนี่ ทำร้ายร่างกายกระผมแต่เช้าเลยนะครับคุณดรัณพัน ถ้าปีนี้กระผมเรียนตกกระผมจะให้คุณเรียนให้แทนนะครับ"ร่างสูงเอ่ยพลางยิ้มๆเพราะเขารู้ดีว่าสมองของเขาไม่มีทางเรียนตกแน่

"หือ สมองอย่างนายเนี่ยนะเรียนตก ฉันอยากจะหัวเรอะให้ฟันหลุด ถ้านายเรียนตกนะ พวกที่ได้เกรดหนึ่งคงเรียนไม่ผ่านแล้วล่ะ"

อ๊ะอ๋า อย่าคิดว่านาทีคินนี้เรียนแย่นะเออ เห็นกวนส้นตี...เอ้ย!ส้นเท้าแบบนี้ เรียนได้เกรดสี่นะเออ

"จ้าๆ คุณดรัญพัน ไหนบอกห่วงน้องรหัสนักหนานี่มันจะเข้าแถวแล้วนะครับ"ร่างสูงเอ่ยก่อนชี้ไปที่นาฬิกาที่ตอนนี้บอกเวลาจวนจะเข้าแถวแล้ว

"เออ จริงด้วย งั้นฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกัน"

..................................

40 เปอร์เซ็นไม่ว่ากันนะ คอมมาแล้วแต่สายมันดันเสียอีกเลยต้องไปซื้อสายใหม่ เดี๋ยวมาต่อให้นะคะ รีดเดอร์รอเพียงแค่.........เอ่อ.....อาทิตย์กว่าๆนะคะ มันนายไปช่ะ ไม่เป็นไรจะพยายามอัฟให้ก็แล้วกัน ตอนนี้ไปก่อนนะคะ รักทุกคน เม้นให้กำลังใจ ไลค์ให้รู้สึกดี ติดตามให้รู้สึกมีกำลัใจอัฟต่อด้วยเน้อ แต่ถ้าทำทั้งหมดจะส่งพระเอก พี่นาที ไปให้นอนกอดนะคะ จ๊วฟๆ