Search Boy Secret ภารกิจวุ่นลุ้นใจนายเจ้าเล่ห์

บทที่ 5

"นี่เลขประจำตัวนายเหรอ"

"ใช่ F034833 เลขประจำตัวฉันเอง เฮ้อออ เราสองคนนี่ เจอกันตลอดเลยแฮะ"

"ใครอยากเจอคนอย่างนายกันย่ะ"

"นายคงอยากคู่กับไอ้ซูล่ะสิ แต่เสียใจด้วย พอดีมันได้คู่กับฮยองคี สองคนนี้มีแต่คนเชียร์ นายคงต้องทำใจ"

มินคีตบบ่าฉันและทำเศร้าล้อเลียน ก่อนจะเดินออกไป หนอยยยยย ไอ้บ้านี่ ฉันอยากจะมัดเขาใส่โอ่งแล้วจับกลิ้งลงภูเขาซะ

"ไอ้บ้า! มินคี ฮึ่ยยย'

ฉันได้แต่หงุดหงิด อย่าให้นายมาเป็นผู้หญิง ไม่งั้นนายเจอฉันแน่ -\/- อยู่ๆก็มีใครบางคนมาสกิดฉันจากข้างหลัง

"นายมีอะไรหรือเปล่า"

ผู้ชายใบหน้าคม สวมแว่นสีดำ มีดวงตาเรียวคมรับกับจมูกโด่งสัน ปากยาวเล็ก สูงประมาณ 180 ซม.ได้ มองฉันนิ่งๆ

"เลขประจำตัวนายคืออะไร?"

"F042854"

"เราคู่กับนาย"

"โทษที คังแด พอดีไอ้เตี้ยนั่นคู่กับฉัน"

อยู่ๆมินคีก็เดินมาแล้วคว้าตัวฉันเข้ามาใกล้ๆ คนตรงหน้ามองสีหน้านิ่ง ก่อนจะยิ้มที่มุมปากแล้วเดินออกไป อะไรของพวกเขากันเนี่ย คนสวยงง - -? ฉันจึงหันไปมองหน้ามินคีอย่างสงสัย

"ไม่ต้องงงเลย นายต้องคู่กับฉัน ไปกันได้แล้ว"

แล้วมินคีก็ลากฉันให้เดินไปรวมกลุ่ม ฉันหันไปมองรอบๆก็เห็นจุงซูยืนอยู่กับผู้ชายหน้าเถื่อนๆคนหนึ่ง ดูจุงซูจะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ เขาทำหน้าบึ้งๆ แต่ยังไงเขาก็ดูหล่อและเซ็กซี่ในสายตาฉันอยู่ดี คิคิ >////< แล้วฉันก็เบนสายตาไปอีกข้าง เห็นฮยุนซูยืนอยู่เงียบๆคนเดียว นี่เขาไม่มีคู่หรือไงนะ ???

"ไอ้ยุนซู มันรอประธานนักเรียนน่ะ พอดีไอ้ดั๊ก มันติดธุระด่วน"

อะไรของหมอนี่ ไม่ได้ถามสักหน่อย แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วยย่ะ แล้วทำไมเขาต้องรอด้วยนะ

"ก็เห็นนายมองมันค้างอยู่อย่างนั้น"

"ฉันไม่ได้มองหมอนั่นสักหน่อย ฉันมองรุ่นพี่ข้างหลังต่างหาก"

"งั้นเหรอ ฮึๆ" มินคียิ้ม ก่อนจะหันไปฟังรุ่นพี่

"ต่อไปพวกเราจะแจกกระเป๋าสะพานใบเล็กให้คู่ละใบ ในนั้นจะมีใบกิจกรรมให้ทำ ซึ่งมันจะไม่เหมือนกัน และในนั้นยังมีไฟฉายหนึ่งกระบอก เมื่อทุกคู่ทำกิจกรรมเสร็จแล้ว จะได้คำใบ้มา พวกนายต้องหาแกะความหมายและหาของสิ่งนั้นให้เจอ และให้นำกลับมาที่จุดเริ่มต้น คู่ไหนที่กลับมาช้าสุด 5 คู่จะต้องถูกทำโทษ พวกนายเข้าใจหรือไม่!"

"เข้าใจครับ!!"

ทุกคนต่างขานรับอย่างเข้มแข็ง แล้วเดินตามไปรับภารกิจ ฉันก้มไปมองนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้ก็สามทุ่มกว่าแล้ว ภายนอกมีแต่ความมืดมิด ฉันล่ะกลัวสุดๆเลยล่ะ บรื๋อออ ฉันหันไปมองฮยุนซูอีกครั้ง เขายังคงยืนรออยู่นิ่งๆ ทำไมคู่เขาถึงชักช้าอย่างนี้นะ? แล้วฉันจะอยากรู้ทำไมกัน ฉันสะบัดหัวเพื่อไล่ความคิดแล้วเดินไปหามินคีที่กำลังยืนต่อแถวรับกระเป๋าอยู่ เมื่อพวกเราได้มาแล้ว ก็รีบเปิดดูทันที

"ให้คู่ของคุณบอกสิ่งที่ลับเฉพาะให้คู่ของคุณฟัง คนล่ะ 1 อย่าง"

คำสั่งอะไรว่ะเนี่ย แล้วฉันมีความลับอะไร หมอนี่ก็รู้แล้วว่าฉันเป็นผู้หญิง แล้วจะให้บอกอะไรอีก งั้นโกหกดีไหมนะ หรือจะบอกเรื่องนั้นดี

"นายบอกก่อน"

มินคียืนจ้องหน้าฉันอย่างเขม็ง เหมือนต้องการอยากรู้อะไรบางอย่าง ถ้าเดาไม่ผิดคงเป็นเรื่องที่ฉันมาที่นี่ล่ะมั้ง

"ฉันมาตามหาของบางอย่าง มันสำคัญมากต่อยายของฉัน มันคือเหตุผลที่ฉันมาที่นี่"

"ของอะไร?"

"นายไม่มีสิทธิ์ถาม ตานายแล้ว"

"ไอ้เตี้ยเอ้ย...ความจริงแล้วฉันเป็น..."

"เป็น..." เป็นเกย์ หรือ เป็นโรคอะไรหรือเปล่านะ

"เป็น...ผู้หญิง" ฉันถึงกับเงียบ

"555 นี่นายล้อฉันเล่นหรือยังไง หน้าอย่างนายเนี่ยนะ เป็นผู้หญิง ถ้านายเป็นผู้หญิง ฉันก็เป็นเกย์" หมอนั่นรีบปิดปากฉัน

"เงียบเลย เอาเถอะ ถ้านายอยากคิดอะไรก็เรื่องของนายล่ะกัน ฉันไปเอาคำใบ้ก่อนล่ะกัน"

แล้วหมอนั่นก็เดินออกไป หรือสิ่งที่เขาพูดจะจริงนะ ผู้หญิง? อย่างมินคีเนี่ยนะ นิสัยไม่ดี ไม่สุภาพเรียบร้อย ไม่เหมาะกับเป็นผู้หญิง ยังไงฉันก็ไม่เชื่อ ฉันวิ่งตามมินคีไปอย่างรวดเร็ว หนอย บังอาจมาโกหกฉัน สักวันนายเจอดีแน่

"ได้คำใบ้มาแล้ว"

"ว่ายังไง"

"หุบเขาที่กว้างใหญ่ ยังมีสิ่งที่มองไม่เห็น เมื่อสัมผัสได้ถีงมัน จะรู้ความลับหุบเขา"

หลังจากที่มินคีอ่านคำใบ้ในใบจบ พวกเราต่างก็มองหน้ากัน ใครเป็นคนคิดฟ่ะ งง

"ฉันว่าน่าจะมีอะไรอยู่ในหินก้อนใหญ่หรือไม่ก็สิ่งที่มันใหญ่ๆนะ" ฉันเสนอความคิดเห็นออกไป

"น่าจะเป็นไปได้ ฉันรู้จักอยู่ 2-3 ที่ พวกเราไปดูที่ใกล้ๆก่อนแล้วกัน"

แล้วมินคีก็ลากฉันออกมา แล้วตรงไปยังสวนสาธารณะ