Search Boy Secret ภารกิจวุ่นลุ้นใจนายเจ้าเล่ห์

-

เขียนโดย KN_YT

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 09.07 น.

  5 chapter
  0 วิจารณ์
  8,308 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เพื่อนใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บทที่ 1

ตอนนี้ฉันเดินมาหยุดที่หน้าประตูโรงเรียน Hulan Male high School ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่ามันเป็นโรงเรียนชายลัวน สงสัยล่ะสิว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ นั่นก็เพราะฉันมาเรียนที่นี่ โรงเรียนชายล้วนแห่งนี้ไง!!!!

"เห้ย! ชินเฮ! ยืนนิ่งทำไมว่ะ ตามมาดิ" นี่เป็นเสียงของรุ่นพี่ที่เป็นคนคุมหอ F5

"ครับ ครับ มาแล้ว" ฉันวิ่งตามรุ่นพี่ที่ทำหน้าเข้มใส่ ฉันเพิ่งย้ายเข้ามากลางเทอม ทำอะไรไม่ถูกเลย

T^T

ที่นี่เป็นโรงเรียนที่ใหญ่และแพงที่สุดในเกาหลีเลยล่ะ นักเรียนสามารถเลือกเรียนสายเพิ่มได้ในช่วงบ่ายตามที่อาชีพที่อยากเป็น ฉันลงเรียนทำอาหารหลากประเทศ เพราะฉันฝันอยากเป็นเชฟมาตั้งแต่เด็ก และมีจุดประสงค์อื่นที่ทำให้ฉันได้มาเรียนที่นี่ แต่โรงเรียนที่นี่ดูเงียบจังแฮะ

"ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมของโรงเรียน แต่เด็กหอก็ยังอยู่ที่นี่ เพราะมันเป็นปิดเทอมแรก อาทิตย์หน้าโรงเรียนจะเปิด ช่วงนี้นายก็ปรับสภาพล่ะกัน"

รุ่นพี่อธิบายพร้อมกับพาฉันไปที่ลิฟท์ และกดไปที่ชั้น 29 จะว่าไปที่นี่ก็หรูใช้ได้เลยนะเนี่ย มีตั้ง 30 ชั้น อย่างกับโรงแรมเลย

"ครับ" ฉันขานรับเพื่อแสดงว่าฉันยังฟังรุ่นพี่อยู่

"หอที่นี่จะนอนห้องล่ะ 4 คน ในห้องมี 2 ห้องนอน 1 ห้องอาบน้ำ 1 ห้องส้วม และมีห้องโถงกับระเบียง นายสามารถส่งเสื้อผ้าซักได้ที่ชั้นล่างสุด เราคิดค่าบริการเป็นรายเดือน นายสามารถทำอาหารได้ในห้อง มีห้องครัวให้พร้อม" หรูไปไหนนนนนน

นี่แหละหอโรงเรียนนานาชาติประเทศเกาหลี หรูสุดๆๆๆๆ และ แพงมหาประลัย รุ่นพี่พาฉันมาถึงหน้าประตูห้อง 3017 และเคาะประตู

ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับผู้ชายใบหน้าทรงไข่ ผมสีแดง ผมซอยเข้ารูป หน้าม้าปัดข้างนิดหน่อย ดวงตาคมโต จมูกเรียวโด่งสัน ปากเล็กเรียวบาง ผิวขาว สูงน่าจะประมาณ 172 ซม. สูงกว่าฉันนิดหน่อย

"รุ่นพี่ซอมิน มีอะไรหรือเปล่า" เขาพูดพร้อมทำหน้าหงุดหงิดใส่ ผู้ชายอะไรดูหล่อและเซ็กซี่สุดๆ เวลาทำหน้าหงุดหงิด ฉันล่ะอยากเป็นลม

"หยุดทำหน้าอย่างนั้นใส่เลย เดี๋ยวฉันเผลอจูบไม่รู้ตัวล่ะ" เอ่อ...พี่เขาเป็นเกย์ใช่ไหม แล้วคนนี้ล่ะ ไม่อยากคิดเลย T^T

"เฮอะ พี่ไม่มีวันได้จูบปากที่เซ็กซี่ของผมหรอก ว่าแต่นี่ใครเหรอ" คนตรงหน้ามองรุ่นพี่อย่างกวนๆ ก่อนที่จะหันมามองฉัน

"รูมเมทใหม่ของพวกนายไง เพิ่งย้ายเข้ามา ดูแลดีๆล่ะ อย่าไปแกล้งมันมากล่ะ"

"โอเค ไง ยินดีต้อนรับสู่ห้องที่นายจะไม่มีวันลืม" เขายิ้มมุมปากให้ฉัน ละลายยย >////<

"เฮ้! อย่ามาหว่านเสน่ห์ต่อหน้าฉันสิ นี่เด็กใหม่! อีก 2-3 วันฉันจะมาเรียกแกไปรับน้องใหม่ เตรียมตัวไว้ให้ดีล่ะกัน" รุ่นพี่หันไปบ่นใส่คนตรงหน้าก่อนจะหันมาพูดกับฉัน

"ครับ" รุ่นพี่เดินออกไปอย่างไม่ใส่ใจ ส่วนฉันยังยืนอยู่ที่หน้าประตู

"เข้ามาสิ" คนข้างหน้าพูด ก่อนจะหลบให้ฉันเข้าไป

ทุกคนคงจะไม่สงสัยแล้วสินะว่าฉันเพศอะไร 555 บอกเพื่อความแน่ใจล่ะกัน ฉันเป็น 'ผู้หญิง' ปลอมตัวมา ส่วนสาเหตุที่ปลอมตัวมาน่ะเหรอ ยังไม่บอกหรอก แต่ฉันกังวลกลัวโดนจับได้น่ะสิ ยิ่งรูมเมทด้วยกันอีก ตอนแรกจะไม่อยู่หอแล้ว แต่เด็กที่เข้ามากลางคันจะต้องอยู่หอน่ะสิ ฉันก็เลยทำอะไรไม่ได้ เพราะเป็นกฏ เฮ้อ~ ยังไงฉันก็จะสู้ๆล่ะนะ Fighting!!!

"หวัดดีเด็กใหม่อีกครั้ง ฉันชื่อ นัม จุงซู เรียนดีไซน์ออกแบบชุดทันสมัย แล้วนายล่ะ?" อยู่ๆจุงซูก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันแล้วยิ้มให้ อ๊ายยย เขิน >////////<

"เอ่อ...ฉัน เอ้ย! ผมชื่อ ยู ชินเฮ เรียนทำอาหารหลากประเทศครับ" โอ้ยยย ลิ้นพันกันหมดแล้ว

"ดีเลย นายจะได้มาทำอาหารให้พวกฉันทานทุกวันเลย" เขายิ้มหวานให้ฉัน

"คะ...ครับ -////-"

"อ่อ แล้วไม่ต้องพูด 'ครับ' กับ 'ผม' ล่ะ นายเป็นเด็กหรือไง อายุก็เท่ากัน - -"

"ครับ เอ้ย! โอเค"

"555 ดีมาก"

จุงซูเดินไปนั่งที่โซฟาในห้องโถงแล้วตบไปที่เบาะว่าง ฉันจึงเดินตามไป แล้วทำไมเขาไม่ให้ฉันเก็บของก่อนล่ะเนี่ย - -?

จะว่าไปในห้องนี้ตกแต่งได้ยอดเยี่ยมเลยแฮะ ห้องโถงจัดอย่างคลาสสิกแบบทันสมัย แต่ตัวของตกแต่งเป็นแบบคลาสสิกโบราณ พวกเขาจัดห้องกันอย่างสุดยอดเลย นี่กะจะอยู่ตลอดชีวิตเลยหรือเปล่านะ???

"แล้วคนอื่นล่ะ?" นั่นสิ ฉันเห็นแค่จุงซูคนเดียวเอง

"คนอื่นน่ะเหรอ เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว นายนั่งรอก่อน เพราะเดี๋ยวจะจับฉลากเลือกห้องนอนกัน"

"จับฉลาก?"

"ใช่ พอดีว่านายเพิ่งเข้ามา เพื่อความยุติธรรม พวกเราจึงตัดสินใจจับฉลากเลือกห้อง"

"ลำบากพวกนายเปล่าๆ ฉันนอนกับใครก็ได้" แต่อยากนอนกับจุงซูมากกว่า -///- อย่างน้อยก็รู้สึกปลอดภัย (กลัวคนอื่นจับได้จังแหะ - -')

"ไม่หรอกน่า อย่าคิดมาก ความจริงพวกเราก็อยากสลับกันนอนบ้าง" อ่อ อย่างงี้นี่เอง พวกเขาคงไม่ชอบอะไรจำเจล่ะมั้ง ฉันพยักหน้าให้จุงซู

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!

"ฉันว่าพวกนั้นมากันแล้วล่ะ"

จุงซูเดินไปเปิดประตู ผู้ชายคนหนึ่งสะพายกระเป๋ากีฬาเดินเข้ามาในห้อง เขามีผมสีน้ำตาลแดง มีสีบอร์นทองตัดที่หน้าม้าแถวหนึ่ง มันทำให้ผิวเขาดูขาวสว่างมาก ดวงตากลมเรียวยาว เข้ากับจมูกสันโด่ง ปากหนาเล็กได้รูป สูงประมาณ 175 ซม. เขาเจาะหู 2 รูที่หูข้างขวา มันทำให้เขาดูหล่อแบบแมนๆ ทำไมชีวิตฉันถึงเจอแต่คนหล่อๆนะ >///<

"นี่คือรูมเมทใหม่ของพวกเรา แนะนำตัวสิ"

ผู้ชายคนนั้นหันมามองฉันอยู่สักพักก่อนจุงซูจะหันมาบอก เขาหันมาส่งสัญญาณให้ฉันเพื่อแนะนำตัว

"ผม เอ้ย! ฉันชื่อยู ชินเฮ เรียนทำอาหารหลากประเทศ ยินดีที่ได้รู้จัก" ฉันเผลอพูดผิดอีกแล้วน่าอายชะมัด

"ยินดีที่ได้รู้จัก ฉัน โซ มินคี เรียนออกแบบและประยุกต์สิ่งต่างๆ จะว่าไป นายก็น่ารักดีนะ"

มินคียีผมของฉันเล่น และยิ้มอย่างอ่อนโยน หยุดทำให้ใจฉันสั่นสักทีเถอะ >//////< ขอร้องล่ะ

"แล้วหมอนั่นมันหายหัวไปไหนว่ะ?" จุงซูหันไปคุยกับมินคีอย่างหงุดหงิดที่ต้องรอนาน

"มันก็อยู่ในห้องนอนไง มันยังไม่ได้ออกไปไหนเลย"

"!?! ไม่ได้ออกไปไหนเลย" จุงซูยังคงงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มินคีจึงเดินไปเปิดประตูห้องนอนห้องหนึ่งก่อนจะลากใครบางคนออกมา

"นี่ไง"

ผู้ชายสูงประมาณ 178 ซม. ใบหน้ายาวทรงไข่ ดวงตาคมเรียวยาว จมูกโด่ง ปากบางเรียว ผมของเขายาวประบ่า ผมสีน้ำตาลเข้มไฮไลท์ด้วยสีบอร์นทองถูกมัดรวบไปด้านหลังบางส่วน หูถูกเจาะประมาณ 3-4 รู แต่ละข้างไม่เหมือนกัน มองฉันด้วยสายตานิ่งแต่แอบแฝงความหงุดหงิด เขาดูเป็นผู้ชายหล่อเถื่อนและนิ่ง

"ฉันชื่อยู ชินเฮ เรียนทำอาหารหลากประเทศ ยินดีที่ได้รู้จัก" ฉันที่นึกขึ้นได้ว่ามองนานเกินไปจึงรีบแนะนำตัวเอง โดยไม่ต้องให้ใครเตือน

"อืม ฉัน โอ ฮยุนซู เรียนออกแบบและซ่อมแซมเครื่องยนต์ต่างๆ" แล้วเขาก็ทำหน้านิ่งต่อ

"อย่าไปใส่ใจมันเลย มันมักเป็นแบบนี้เสมอ เรามาจับฉลากกันดีกว่า"

จุงซูรีบไปหยิบแก้วฉลากและเขย่า หวังว่าจะไม่ได้อยู่กับฮยุนซูนะ ถึงเขาจะหล่อแต่ฉันก็กลัวเขาอยู่ดี ฉันเริ่มจับเป็นคนแรก ต่อมาเป็นจุงซู มินคีและฮยุนซู

"ใครที่จับได้หมายเลข 1 แสดงว่าอยู่ห้องนอนฝั่งขวา ส่วนหมายเลข 2 อยู่ฝั่งซ้ายนะ อ่ะ ใครได้หมายเลขอะไรบ้าง" มินคีอธิบายเรื่องห้อง

"1" >>ฉัน

"2" >>มินคี

"1" >>จุงซู

"..." >>ฮยุนซู

หมอนั่นเงียบเป็นอันรู้กันว่าเลขที่เหลือคืออะไร อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้นอนกับหมอนั่น ไชโย!! ดีใจจังที่ได้นอนกับจุงซู ฉันคงฟินทั้งคืน คิคิ

ตอนนี้ทุกคนเข้าไปจัดของในห้องนอนของตัวเอง ในห้องเป็นเตียงเดียวที่กว้างพอควร จุงซูบอกว่าตอนแรกมันแยกกันอยู่คนละมุม แต่เพื่อความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นพวกเราจึงเอาเตียงมาติดกัน และจัดโต๊ะเรียนอยู่ในมุมเดียวกัน พอจัดเสร็จ ฉันจึงขอตัวไปอาบน้ำก่อน จะได้ไม่มีใครสงสัย พออาบเสร็จ ทุกคนต่างก็ทยอยกันอาบน้ำ ในตอนแรกฉันกะจะอยู่คุยต่อกับจุงซู แต่เขาก็ยังไม่มาซักที ฉันเลยขอหลับก่อน เพราะเหนื่อยมากทั้งวันเลย ไว้เจอกันพรุ่งนี้ ฝันดีนะทุกคน U_Uzzz

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา