THE RomeO ที่รัก:)

ตาเถื่อนกับฉันเดินไปประจันหน้ากัน มีความตกตะลึงของทุกๆคนเป็นแบล็กกราวน์
"เธอมานี่ได้ไง ยัยเซ่อ!!"ตานั้นเริ่มก่อน
"นายล่ะ ตาถุงยาง!!"ตามด้วยฉัน
"อ่อ!! เครื่องแบบนี้ คนใช้ล่ะสิ ใช่ม่ะ!!"หน่อย!! ดูถูก
"เป็นคนใช้แล้วมันหนักหัว ป๊า นายไง!"จึก! จึก! สายตาพิฆาตจากคุณผู้ชาย เอ๊ะ!!ลืม
"หึ หึ!!!" หัวเราะเยาะเย้ย
"หัวเราะ หาอะไร"ฉันตอกไป
"ฉันก็ไม่ได้หัวเราะหาม๊า ฉันอีกแหละ"อีกแล้วน๊าาา
"นี่..หลาน...ชาย.ทวดขี้เกียด....ไป...แล้ว"ทวดของตานั่นพูดจบก็เดินเดินกลับเข้าบ้านใหญ่
คุณหญิง คุณชาย เดินตามไป 
"เธอนี่มัน ฮู้ยย!!!~"แล้วหมอนั้นก็วิ่งไป
ฉันยังคงยืนอยู่ที่เดิมยืนแยกเขี้ยวสักพักก็รู้สึกร้อน(ความรู้สึกช้า)จึงเดินกลับบ้านจิ๋วใหญ่1
 
บ้านจิ๋วใหญ่1
 
"หนู้ แพ่นด้า เหดี่ยวป้าช้วยเก๊บของนะ"ป้าเสวย ออกปากช่วย แล้วพี่น้อยที่อยู่ข้างหลังโผล่มาจ๊ะเอ๋
เราทุกคนเข้ามาช่วยกันพับผ้าเก็บกวาดของ แล้วก็คุยความเป็นมา ฉันมาได้ไง อะไรประมาณนี้ แล้วก็คุยเรื่อง
เมื่อเช้า ฉันก็เรื่อง 7-11 ให้ฟัง ป้าเสวยกับพี่น้อยก็เราเรื่อง ประวัติ ของคุณชาย ฉันตกกะใจกับสรรพนามที่ป้ากะพี่เรียกตาถุงยาง ก็ตกกะใจเมิ้ดเบย เมื่อเช้าฉันเถียงกับคุณชายเบยรึ โดนทวดเด้งงานนี้แน่ เราก็คุยเล่าเรื่องกันอย่างสนุกสนาน จนสักพักหนึ่ง
"หนู แพนด้าอยู่ไหม อ่อ อยู่ หญิงทวดเรียกพบ"งะ! หรือว่าเขาจะไล่เราออก
 
บ้านใหญ่
 
"คุณหญิงทวดเรียกแพนด้ามามีอะไรรึเปล่าค่ะ"
"ดู..เรียกสิ..หยง หญิงอะไรกาน..."
"ค..ค่ะ"
"ที่..ทวดเรียกมาก็เรื่องคนรับเลี้ยง...น่ะ ทวดจะส่ง..แพนด้า.เข้าเรียน โรงเรียนเดียวกับชายใหญ่น่ะสิ"
"คร๊ แล้ว..เครื่องแบบ"
"น..นี่จ๊ ไม่มีอะไรแล้วก็กลับเถอะจ๊ อ่อ! พรุ่งนี้สมชัยจะไปส่งที่โรฃเรียนนะจ๊ ไปล่ะ"พรุ่งนี้!! @-@ ไวจุงเบย
ทวดนี้เป็นคนน้อยๆนะ พอพูดจบปุ๊ปไปปั๊ป เฮ้อ~
แต่คุณชายใหญ่ ที่คุณทวดเรียก ฮะ!! แสดงว่าก็ต้องมีเล็กน่ะสิ
 
ฉันกลับมาถามพี่น้อยกับป้าเสวยก็บอกว่าเป็นผุ้หยิงแต่อยู่ต่างประเทศเมื่อก่อนติดกับชายแจเลย
แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงแยกทางกัน
แต่ เอ๊ะ! ทวดบอกว่าโรงเรียนเดียวกับคุณชายแสดงว่า !!
ต้องเจอกับอีตาถุงยางนะเส่!!!~~~~~:(