Love Mansion แมนชั่น อิน เลิฟ <3

ในวันนั้นหลังจากที่ ไส้กรอก กลับเข้ามา เค้าก็เดินมาหาฉันแล้วบอกว่า
          " เออ...เธอชื่ออะไรน่ะ เธออยู่สถาปัตเหมือนกันหนิ ฉันเคยเจอเธอที่โรงอาหาร ฉันจำได้ " เอ่อ นี้ฉันจะตอบคำถามอะไรก่อนดีเนี่ย
          " อ่า....ฉันจะบอกชื่อเป็นครั้งสุดท้ายนะ ฉันชื่อ ข้าวหมู อยู่สถาปัต แต่ฉันจำไม่ได้นะว่าเคยเจอเธอที่โรงอาหารอ่ะ " ถามซ่ะยาวอยากรู้จักอะดิ
          " ฉันอยากรู้จักเธอจัง เธอดูเป็นคนเฟลนลี่นะ แบบนี้ฉันชอบ " OOP 555
          " เอ่อ...บ้าาาาาา เธอชอบฉันหรอ " ถามแบบมั่นใจเวอร์
          " เฮ้ยๆๆๆ ป่าวๆ จะบอกว่า เจอกันที่คณะก็ทักได้น้ะ " 
          " เอ่อ ได้ๆ กินไรมายังอ่ะ "
          " ยังๆ หิวอยู่เนี่ย ไปซื้อของเข้าห้องมา ทำไมถามงี้จะทำให้กินหรอ " หึ กินแล้วจะติดใจนะบอกก่อน
          " ช่ายยย จะกินป่ะหล่ะ เชิญขึ้นไปบนห้องได้เลยค่ะ "
          " เอาจริงดิ เธอจะทำให้ฉันกินหรอ " ถามเหมือนไม่มั่นใจเลยเนอะ " ใช่ เชิญเดินตามมาเลยค่ะ คุณผู้ชาย "
           ฉันพาเค้าขึ้นไปบนห้องของฉัน เค้ารีบไปนั่งที่โต๊ะกินข้าว แบบไม่เกรงใจอะไรกันเลย ( สงสัยหิวจัด ) เค้าถามฉันว่า " เธอจะทำอะไรให้ฉันกิน " ฉันเลยตอบไปแบบมั่นใจเลยว่า
          " ไข่เจียวหมูสับ กุ้งสับ ไก่สับ เป็ดสับ ไส้กรอกสับ เบคอนสับ แฮมสับ อร่อยแน่ "
          " O_O  เออ....ก็ไม่รู้สินะ แต่ยังไงก็เถอะ ตอนเนี่ยโคตรหิว กินได้หมดแหละ " อาหารฉันไม่น่ากินขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย พึ่งรู้
          ฉันเลยไปทำอาหารให้เค้า แล้วพอฉันเอามาวางที่โต๊ะ เค้ากินคำแรกแล้วบอกฉันว่า 
          " ไข่เจียวอ่ะไรว่ะ เค็มก็เค็ม ดำก็ดำ อ๋อ มันไหม้สินะ เธอเนี่ยไม่เหมาะกับการทำอาหารเลยนะ แค่ทำไข่เจียวยังแย่เลย ดีนะที่หุงข้าวได้ ข้าวไม่เป็นโจ๊ก เฮ้อ...แต่ก็ขอบคุณนะ "
          " บ่น อยู่นั้นแหละกินกินเข้าไปเลย ตามสบายนะ ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน "
          ฉันเดินไปเข้าห้องน้ำ พอฉันเดินออกมา เค้าก็ยังกินไปได้ไม่ถึงครึ่งจานเลย ฉันคงทำอาหารแย่จริงๆสินะ ฉันถอนหายใจแล้วเดินไปหาเค้า
" ถ้าไม่อยากกินก็ไม่ต้องกินก็ได้นะ ไปซื้ออะไรที่เซเว่นก็ได้ ฉันไปด้วย " ฉันพูดไปด้วยหน้าตาที่บูดสุดๆ แล้วเค้าก็รีบพยักหน้า
" เอ่อ ดีๆ ไปกันเหอะ ไปอิ่มเลย " ฉันกับเค้าเราเดินไปเซเว่นด้วยกัน แมนชั่นฉันกับเซเว่นอยู่ตรงข้ามกัน แค่ข้ามถนนก็ถึงแล้ว แต่วันนั้นรถเยอะมากกกกเป็นพิเศษ พอเราเดินไปถึงทางข้าม เค้าหยุดนิ่งแล้ว จับมือฉัน แล้วบอกว่า " รถมันเยอะ จับมือฉันไว้ เดี๋ยวรถก็ชนหรอก " ณ จุดจุดนั้น ฉันอึ้งแล้วบอกว่า " อืม " ฉันยิ้มให้เค้า แล้วเราก็ข้ามถนนไปด้วยกัน ฉันดีใจมาก ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย พอข้ามถนนไป เค้ายังจับมือฉันอยู่เลย ฉันเลยมองหน้าเค้าแล้วเค้าก็ปล่อยมือ ฉันอยากจับมือกับเค้าแบบนี้ไปนานๆจัง 
 
ผู้แต่ง  : ปาดิวเบอร์รี่
อย่าลืม กดไลค์ กดแชร์ แล้วก็ติชมกันด้วยน้ะค้่ะ ที่สำคัญเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อติดตามกันด้วยน้า