Love Mansion แมนชั่น อิน เลิฟ <3

-

เขียนโดย padew

วันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.57 น.

  7 ตอน
  0 วิจารณ์
  10.32K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2557 16.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) คนคุ้นหน้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               ทำไมฉันคุ้นหน้าเค้าจังอ่ะ เอ่อ.....ก็ไม่รู้สินะ แต่ยังไงตอนนี้ฉันควรจะออกไปจากห้องเขานะ

               เฮ้อ...ฉันได้ลูกค้าอีกคนแล้วซินะ ฉันดีใจจัง แต่ว่า ตอนนี้ก็ 6 โมงแล้ว หิวข้าวจัง วันนี้ยัยแป้งโกะมีเรียนถึง 4 โมงหนิ ทำไมยังไม่กลับห้องเนี่ย หิวแล้วนะเว้ยยยย เบื่อจัง

               " ฮัลโหล อะโลฮา สวัสดี อันยอง !!! กลับมาแร้ววว " เสียงยัยแป้งโกะนี่หว่า

               " ฉันรอแกจนหน้าบานเป็นจานดาวเทียมแล้วเนี่ยทำไมมาช้า แต่เอาเถอะ รีบไปกินข้าว แต่งตัว แล้วลงมาหาฉันตรงนี้ อีก 30 นาทีให้ลงมา มีเรื่องจะคุย ตอนนี้เวลาผ่านไป 1 นาทีแล้ว "

               " อะไรของแกเนี่ย อีบ้า " 

               " เวลาผ่านไป 5 นาที เหลือเวลา 25 นาที "

               " เออ รีบๆๆๆ รีบแล้ว " ฉันนั่งรอยัยแป้งผู้แสนจะทำอะไรก็ช้าไปหมด และแล้วนางก็ลงมาจากห้องของนาง 

               " อ่ะๆ มีไรว่ามา " ยัยแป้งถาม

               " วันนี้มีคนมาเช่าห้องด้วยแก เป็นผู้ชาย ฉันคุ้นหน้าเค้ามากเหมือนเจอที่มหาลัย "

               " เห้ยเอาจิงดิ หล่อป่ะ สูงป่ะ เท่ป่ะ ติสป่ะ อินดี้ป่ะ ตี๋ป่ะ ขาวป่ะ บอกมาอะไรยังไง แล้วถ้าเกิดว่าคุ้นๆอ่ะ ก็คงเจอที่มหาลัยแหละ แมนชั่นเราอ่ะ อยู่ใกล้มหาลัยจะตาย นักศึกษามาอยู่กันตั้งเยอะ แล้วทำไมดูอยากรู้อยากเห็นเรื่องเค้าจัง ชอบเค้าหรอ ทีคนอื่นไม่เห็นเป็นงี้ หล่อใช่ไหม " ยัยแป้งมันเป็นคนบ้าผู้ชายอยู่แล้วแหละ

               " บ้าาาาา!!!ไม่ได้คิดอะไรเรยยยย ( เสียงสูงงง ) ฉันก็แค่สงสัย อือๆไม่มีไรและ แกไปนอนเถะ ฉันก็จะไปนอนแล้วเนี่ย โคตรง่วงเลย "

               ฉันรีบปิดแมนชั่นแล้วก็ขึ้นห้องไปนอน ( พอดีแมนชั่นฉันอ่ะต้องปิดเพราะส่วนใหญ่ก็มีแต่นักศึกษาที่มาเช่าคงไม่มีใครอยากออก แต่ถ้าอยากเราก็มีประตูหลังให้ออกนะ ) พอตื่นมาตอนเช้าก็รีบไปเปิดแมนชั่นแล้วฉันก็เจอนายไส้กรอกคนนั้นนอนอยู่ที่เคาเตอร์ ณ จุดๆนั้น ฉันตกใจมากเลย

               " นายๆๆๆๆ ไส้กรอกทำไมมานอนตรงนี้ ห้องไม่มีจะนอนหรือไง "

               " ฉันจะมาจ่ายค่าห้องให้เธออ่ะ มาตอน 2 ทุ่มแล้วนะ แมนชั่นก็ปิดแล้ว เธอก็ไม่อยู่ ฉันนั่งรอเธอ ฉันเลยเพลอหลับไปอ่ะ ​" โห่ สุดยอดๆๆตรงต่อเวลามาก

               " อ่ะๆ โอเค งั้นนายเอาเงินมาจ่ายเลยสิ " เค้ายื่นตัง 4,500 มาให้ฉัน ฉันปลื้มมากเพราะเค้าตรงต่อเวลาสุดๆ " โอเค ขอบคุณนะค่ะ " เค้ายิ้มให้ฉันแล้วเดินขึ้นไปบนห้อง ฉันรู้สึกยังไงบอกไม่ถูกเลย จิงๆคนที่มาอยู่ในแมนชั่นฉัน ฉันก็รู้จักเกือบทุกคนนะ แต่คนที่ฉันสนิทก็มีแค่ แป้งโกะ แอฟ แบมแบม แล้วก็ตุ๊ดอีก 3 คนคือ แมน บอย หนุ่ม ( ชื่อไม่น่าจะเป็นตุ๊ดเนอะ ) แต่่ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากรู้จักคนคนหนึ่งอีกคนแล้วหล่ะ เค้าคนนั้นที่ฉันอยากรู้จักคือ .......... " ไส้กรอก ''

 

 

ผู้แต่ง : ปาดิวเบอรี่ 

ปล.อย่าลืมกดไลค์ แล้วติชมกันนะค้ะ ขอบคุณค่ะ

              

    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา