My Love Musical อลเวงวุ่นรักใยมือเบส

-

เขียนโดย MooDy

วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.21 น.

  18 ตอน
  5 วิจารณ์
  21.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2557 10.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ตัวช่วย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฉันหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วกดเบอร์โทรหาตำรวจ และพอคุยกับคุณตำรวจเสร็จแล้วก็กดเบอร์โทรหายัย มัมมี่ ตัวช่วยของฉัน
  ตูด....ตูด...กึก
[ว่าไง...]โอโห....เสียงแบบนี้พึ้งตื่นแน่ๆเลย
"นี่..แกอยู่ที่คอนโดใช่มั้ยย่ะ"ฉันถามกลับไปแบบไว แล้วมันก็ตอบกลับมาว่า..
[เปล่า...อยู่บริษัท..แล้วนี่อยู่ไหนทุกคนเค้ารอซ้อมอยู่น่ะ...]ฉันอึกอักที่จะพูดแต่ก็ต้องพูดอ่ะน่ะ
"คือ..เกิดเหตุนิดหน่อยอ่ะแกมาช่วยเจรจาให้หน่อยดิ...น่ะๆๆๆๆๆๆ"ฉันทำเสียงออดอ้อนให้มันช่วยแล้วคำตอบของมันทำให้ฉันดีใจจนนำ้ตาแทบไหล
[อือๆ..ได้ๆแล้วอยู่ไหนล่ะ ]ฉันบอกสถานที่ให้มันแล้วคุยกันอีกนิดหน่อยแล้วก็วาง
            ฌ สถานีตำรวจ
ฉันนั่งรอให้การกับตำรวจอยู่ ในใจก็เอาแต่คิดว่าไอ้ มัมมี่จะมารึเปล่า แล้วจู่ๆก็มีรถคันหรู่โคตรมาจอดอยู่ที่หน้าสถานีอย่างไว..ฉันเพ่งมองดูคนในรถที่เปิดประตูออกมาอย่างช้าว่าเป็นใคร...และแล้วฉันก็เห็นเค้า..นั่นมันเทวดาชัดๆเลยอ่ะ อ้ายยยยยยหล่อเว่อ!!!
"บอลลลลลลพิมพ์โดนใส่ร้ายค่ะ"ปาดดดนี่เป็นแฟนของยัยป้านี่เหรอเนี้ยยยไม่น่าเลยสุดหล่อ  อยู่ๆหมอนั่นก็หันมาทางฉันแล้วเดินหน้าทมึนมาหาแล้วพูดว่า
"ต้องการเท่าไหร่...."พร้อมกับดึงกระเป๋าตังส์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงอย่างไม่อายใคร ต้องการเท่าไหร่งั้นเหรอ...หืม..เลวพอกันทั้งคู่เลยโว้ยยยยย
"เมื่อกี้นายว่าไงน่ะ......"หมอนั่นมองฉันด้วยความรำคาญแล้วกะโกนใส่หูของฉันดังๆว่า
"เธอหูนวกรึไง!ฉันถามว่า! ต้อง-การ-เท่า-ไหร่!!!!"โอ้โหฟังแล้วมันเจ็บจี้ดๆเลย!!นี่กล้าดียังไงมาเอาเงินฟาดหัวฉันย่ะ!!!!
"นี่!!นายคิดจะเอาเงินฟาดหัวฉันเหรอห่ะ!!!!!" ฟังแล้วมันจีสสสสขึ้นหัวเลยขอด่าให้มันหายจีสสสสสซักหน่อย!ชิ!คิดว่าร่ำรวยมาจากไหนย่ะ!!!
"เปล่า..ฉันก็แค่อยากให้เรื่องมันจบๆไปแค่นั่นเอง.."อยากให้เรื่องจบงั้นเหรอไปบอกแฟนนายนู่นนนนนไป้!!!
"ฉันก็อยากจบเหมือนกัน แต่!!! แฟนของนายไม่ยอมจบเอง..น้ะ!"ฉันบอกไปอยางหน่ายๆแล้วแหล่มองไปข้างนอกเพื่อมองหาตัวช่วยของฉัน ฉันมองหาอยู่ซักพักก็เห็นรถของแม่ตัวช่วยของฉันแล่นเข้ามาจอดด้านใน ฉันเลยเพลอหลุดปากออกไปอย่างลืมตัว
"หึ..มาซักทีน่ะแม่ตัวช่วย.."แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขัดฉันขึ้นมาด้วยความสงสัย
"หืม...เธอว่าอะไรช่วยๆน่ะ"นายนั่นถามขึ้นอย่างสงสัย ฉันเลยตอบกลับไปว่า
"เพื่อนฉันเอง ฉันเรียกมาเจรจา"เขาดูงงแต่ก็คงพอเข้าใจ เลยพูดเปลยๆว่า
"เรียกมาก็ไม่มีประโยชน์หรอก...เพราะยังไงฉันก็ชนะเธออยู่ดี.."ชนะงั้นเหรอหึ
นายชักจะฝันสูงเกินไปแล้วววว
"แล้วฉันจะคอยดู...ความพ่ายแพ้ที่นายจะได้รับในวันนี้"อยากเห็นหมอนี่หน้าแตกจริงๆ...แต่เอะ!!!นั่นยัย มี่ ไม่ได้มาคนเดียวหนิแล้วอีก สองคนนั่น..ใครกันอ่ะ..แต่หน้าดูคุ้นๆแหะ..เอะนั่นมัน
"ยัยโม!!!ยัยมิน!!"อ้ายยยยสองคนนี้มาได้ไงอ่ะ อย่าบอกน่ะว่า..กรี๊ดๆๆๆๆนางเพื่อนทรยศ!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา