Symmetry Sexy Love วุ่นนัก(หลง)รักนายยมทูต

หลังจากที่นางเอกเอาปืนส่องหัวพระเอกอย่างน่าหวาดเสียวไปแร้ว>>>>

ชายหนุ่มกลับไม่สะทกสะท้านอะไรทั้งนั้น ทั้งๆที่มีปืนส่องขมัมอยู่ แต่ชายหนุ่มกลับไม่รู้สึกกลัวกับปติกิริยาที่ฝ่ายตรงข้ามส่งมาในกระบอกปืนโดยสิ้นเชิง(คิดส์ ตายด้าน =_=^)

"เธอเอาปืนปัณญาอ่อนนี่ออกไปเถอะ เกะกะ"

"นะนี่ นายนาย อะไอ้ไอ้ไอ้ไอ้ไอ้ :'( " ไม่รู้จะด่าอะไรแล้วโว้ย ฮึ้ยไอ้นี่พูดแบบนี้แล้วฉันจะกล้ายิงมั้ยยะ :'(

และยังไม่ทันที่ฉันจะเอาปืนลง เสียงของบุคคลที่3ก็ดังขึ้น!!! พร้อมกับเสียง วี้ หว่อ ที่คุ้นหู เฮ้อคนพวกนั้นคงจะมาจับฉันอีกแล้วสินะ ยกกันมาทั้งโรงพักเลยมั้งนั่น น่าเบื่อจริ๊ง =_=^^^^ เหนื่อยกับไอ้บ้านี่ไม่พอยังต้องมาเหนื่อยกับการหนีตำรวจอีก โธ่เว้ย!!!

" พวกเราล้อมไว้หมดแล้ว ปล่อยตัวประกันซะ"

"ตะ ตัวตัวประกันงั้นเรอะ ไอ้หมอนี่เนี่ยนะ ไม่ใช่โว้ย ไอ้ปัณญาอ่อนนี่ไม่ใช่ตัวประกัน มันเป้นคนบ้าหลุดออกมาจากโรงพยาบาลบ้าต่างหาก อ้อ!! นี่พวกคุณตำรวจจะมารับตัวไอ้หมอนี่กลับโรงพยาบาลใช่มั้ย ดีเลย*0* รีบๆเอามันกลับไปเลย ก่อนที่ฉันจะส่งมันลงนรก"

" ฉันไม่ใช่คนบ้านะ ยัยโจรกระจอก "

"นี่เงียบไปเลย ฉันกำลังคุยกับคุ่ณหน่วยปราบปรามอยู่ อย่าจุ้นนายปัณญาอ่อน"

"??????" <<<<นี่คือฟิวของคุณตำรวจตอนนี้ อยู่ในอาการ งงเต๊กไอ้สองตัวนั่นมันพล่ามอะไรกัน

"นี่ คุณตำรวจ มีอะไรก็พ่นมาเถอะค่ะ จะรีบเอาเงิน6แสนไปพลานเล่น " ฮึ่ย อีกนิดฉันจะวิ่งหนีแล้วนะโว้ย 123 ฟิ้ว~~~~

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ จอมโจรลิซ บอกแล้วไงว่าทางเราล้อมตรอกนี้ไว้หมดแล้ว และทางเรามีสิท จับตาย !!!! "

" ได้ จะเล่นงี้ก็ได้ ฉันก่อมาหลายคดีแล้วนี่ แล้วพวกคุณก็ยังจับฉันไม่ได้เลยสักคดี เฮอะ มาทั้งโรงพัก ก็ตายทั้งโรงพักเลยเป็นไง แพทตี้มาหาสิน้องรัก เอาให้พวกมันตายทั้งโรงพักเล้ยย ฮึๆ "

"จ้าาา เอาให้ตายทั้งโรงพักเลย ^0^"

ปัง นั่นคือสิ่งแรกที่ฉันยิงออกไป และอีกหลากหลายนัด เอาให้ตำรวจพวกนี้ยิงสวนมาไม่ได้เล้ย ฮึๆ อ้อ!!! ลืมบอกไปน้องฉันก็แม่นปืนเหมือนกันนะ สาเหตุที่พ่อให้ปืนพกคู่ไว้ก่อนตายน่ะเหรอ เพราะมันหมายถึงฉันกับแพทตี้ไง เราสองคนเหมือนปืนสองกระบอกนี้ กระบอกหนึ่งเป้นของฉัน อีกกระบอกเป้นของแพทตี้

ปัง!!! ปัง ปัง ปังปัง ปังปัง ๆๆๆๆๆ เรียบค่ะ ทั้งโรงพักเลยแหละ ตอนนี้ทุกศพกองรวมกันไว้เรียบร้อยอย่างพร้อมเตรียมฝัง ฮึๆ

"อ้าว!!! กระสุนหมดซะแล้ว เหรอตั้งคนนึงแน่ะ ไว้โอกาสหน้าค่อยตายใหม่นะคะ ^3^"

หลังจากฉันพูดจบ พี่ตำรวจคนเมื่อกี๊แกก้รีบเผ่นออกไปโดยไม่พูดจาสักคำ เสียมารยาทจัง ^^

" พวกเธอ เธอทั้งสองคนสนใจมาเล่นเกมส์กับฉันมั้ย"

"อ้าว??? นายเอ๋อ ยังอยู่เหรอ ถ้าจะเอ๋อจริงแฮะ"

" กรอด !!! ฉันถามว่าเธอ สองคนมาเล่นเกมส์กับฉันมั้ย"

"เกมส์บ้าไรของนายหะ บ้าจริงไรจริงนะเนี่ยนายอ่ะ"

"ตกลง เธอเล่นใช่มั้ย"

"แล้วแต่จะคิดเย่ะ"

"งั้นฉันขอพนันเธอว่า ฉันจะหนีลูกกระสุนของเธอได้ทันมั้ย ถ้าทันเธอสองคนต้องมาเป้นอาวุธของฉัน ถ้าไม่ทันเธอขอ ไรฉันได้หนึ่งอย่าง โอเคมั้ย ???"

"อืมได้ งั้น ฉันจะยิงล่ะนะ 123" ปัง ทันทีที่ฉันกดยิงออกไป ทั้งๆที่ลูกกระสุนมันสมควรจะเข้าไปฝังอยู่ในสมองของไอ้บ้านี่ แต่แต่ แต่ แต่มันกลับหลบพ้นซะงั้น ??? งั้นแปลว่าฉันจะต้องยอมรับข้อเสนอปัณญาอ่อนของไอ้บ้านี่งั้นเรอะ ม่ายน้าาา อย่าบอกนะว่ามันจะควักลูกตาฉันมายิงเล่นแทนกระสุนปืน โอ้วม่ายยยน้าาา

"อืม งั้นเธอคงได้ยินข้อเสนอของฉันแล้วสินะ เธอกับน้องของเธอต้องมาเป้น อาวุธ ของฉัน"

" ฉะ ฉัน.....ฉันเนี่ยนะอาวุธ แล้วอาวุธมันคืออะไรยะ ยะอย่าบอกนะว่านายเป็นผี นายเป้นผีใช่ม้ายย ฉันกลัวแล้วออกไปเลยนะออกไปออกไป ออกปายยย ฉันกลัวแล้ว ฮือๆ ToT นายจะกินฉันแล้วเอาลูกตาไปทำเป้นกระสุนใช่ม้ายยย ไอ้ผีโหดร้ายย ToT "

"ยัยบ้าเอ้ย ต่อตอนหน้าเหอะ ยัยคนแต่งมันง่วงนอนแล้ว " บ๊ายบายฝันดีนะคะคนอ่านอันน้อยนิด ต่อตอนหน้าคร้าา>3<