เมียร้อยเล่ห์ NC 20+ โดย รัตน์ภิญญาธร

                   

 
บทที่1
 
       
 
        บรรยากาศภายในห้องรับแขกที่เต็มได้ด้วยความตรึงเครียด ร่างของหญิงวัยกลางนั่งอยู่บนโซฟาราคาแพงในห้องรับรอง ใบหน้าซีดเซียวแทบจะเป็นลมจับเมื่อได้อ่านข่าวของลูกชายตัวดีที่ออกหน้าหนังสือพิมพ์พาดหัวหน้าหนึ่ง คนเป็นแม่อ่านแล้วแทบเซล้มทั้งยืน
 
        “ยาดมๆ  อยู่ไหน” นิตยลัภย์พูดด้วยเสียงหอบ สาวใช้สนิทรีบวิ่งนำยาดมมาให้อย่างทันที
 
        “ใจเย็นค่า คุณผู้หญิง” แก้วใจพูดปลอบคนเป็นนาย ซึ่งไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้นแม้แต่น้อย
 
        “ใจเย็น!” นิตยลัภย์ลุกขึ้นพูดมองลูกชายคนโตด้วยสายตาเดือดพล่าน คำด่าแทบบรรยายออกมาไม่ถูก
 
        “งานหน้าทั้งนั้นลูกชายของฉัน ฮึ! แล้วแบบนี้ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!” เสียงของผู้เป็นแม่ตวาดลั่น
 
        “ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ครับ” แทนไทมองผู้เป็นแม่ด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิด เขาไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เพราะพวกนักข่าวชอบทำความวุ่นวายให้เขาจนเขาต้องเดือดร้อน
 
        “ไม่ผิด นี่แกยังจะมาพูดแบบนี้อีกหรอ” คนเป็นแม่ตวาดเสียงเข้ม สีหน้าแสดงถึงการรับไม่ได้ของที่มาข่าว
 
        “พวกนักข่าวชอบเสือก ตีไข่ใส่สี” ชายหนุ่มสบออกมาด้วยความรำคาญ
 
        “เสือกนั้นแหละดีแล้ว ฉันจะได้รู้ว่าแกไปขุดทำอะไรไว้บ้าง แต่ละคนลูกชายฉันงามหน้าทั้งนั้น โอ๊ยๆ จะเป็นลมตาย” นิตยลัภย์บ่นพร้อมยกมือขึ้นกุมขมับ  ลูกชายคนโตแทนไทยที่เธออุตส่าห์เลี้ยงมาเป็นอย่างดีหวังพึ่งให้สืบทอดกิจการต่อจากสามีเธอ แต่ที่ไหนได้ดันมามีข่าวกับดาราซะงั้นแถมยังเป็นดาราผู้ชายซะด้วย แล้วแบบนี้เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!
 
        เตชินท์ลูกชายคนเล็กที่อายุห่างจาคนโตเพียงปีกว่าๆ จะให้เธอหวังอะไรได้ แค่เดินออกนอกเส้นทางที่เธอให้เรียนตามใจที่อยากเรียนก็มากพอแล้ว แต่นี่ วันๆ ไปมั่วอยู่กับผู้หญิงทั้งวันทั้งคืนไม่กลับบ้านกลับช่อง มีข่าวหน้าหนึ่งขึ้นทุกวัน
 
        “คุณแม่ก็อย่าไปเชื่อตามข่าวสิครับ” แทนไทพูดขึ้น แต่คนเป็นแม่ได้แต่จ้องหน้าแดงตาเขียว
 
        “อย่าไปเชื่อ! แกพูดออกมาได้ยังไง แล้วในข่าวจะไม่ให้ฉันคิดได้ยังไง” ชายหนุ่มมองใบหน้าของคนเป็นแม่ที่แสดงถึงความหนักใจออกมา
 
        “เรื่องโกหกครับ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
 
        “โกหก! ภาพถ่ายชัดเจนแบบนี้แกยังจะเรียกว่าโกหกอีกหรอ!” นิตยลัภย์ชี้นิ้วลงไปที่หน้าหนังสือพิมพ์ แทนไทลุกขึ้นไปหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา นัยน์ตาคมจ้องมองข่าวพร้อมรูปข้างๆ ข่าวด้วยความโกรธและโมโห
 
        “ภาพนี้ไม่ใช่ผม!” เขาปฏิเสธ
 
        “ไม่ใช่! จับมือถือแขนนี่หรือว่าไม่ใช่!” คนเป็นแม่ชี้นิ้วด่าลูกชายด้วยอารมณ์โกรธอย่างหยาบคาย
 
        “ไม่ใช่” เขาตอบเหมือนเดิมทั้งที่ภาพนั้นแสดงออกมาอย่างชัดเจน แทนไทมองหนังสือพิมพ์ด้วยความไม่พอใจ เขากัดกรอกฟังกำหมัดแน่น เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าให้เป็นคิดข่าวขึ้น
 
        มือของนิตยลัภย์ยังคงถือยาดมสูดดมเพื่อระบายความเครียดจากอกให้หายออกไป แต่ก็ไม่ลดลงไปได้ เธอหัวใจแทบวาย ดีไม่พามาแนะนำตัวเธอคงอกแตกตายพอดีเมื่อรู้ว่าลูกชายตัวเองชอบผู้ชายด้วยกัน!
 
        “งานหน้า จับมือถือแขนผู้ชายจนออกเป็นข่าว ฮึ! อีกคนก็หายไปทั้งวันทั้งคือนอนคั่วกับผู้หญิงทั้งวันทั้งคืน อีกคนมีข่าวออกว่าเป็นเกย์ ฉันอยากจะตาย” นิตยลัภย์นั่งลงที่โซฟาแขนยกขึ้นวางพนักพิงพร้อมส่ายหน้าสูดยาดม
 
        แทนไทลุกขึ้นจากโซฟาในขณะที่เตชินท์เดินเข้ามาพอดี ชายหนุ่มมองใบหน้ากะล่อนของน้อยชายเจ้าเล่ห์ก่อนที่ยิ้มมาให้เขาแบบขำ คงจะเห็นข่าวและสินะถึงได้รีบกลับมาที่บ้าน ไม่อย่างงั้นวันนี้คงไม่กลับมาที่บ้านอย่างแน่นอน
 
        “สวัสดีครับพี่ชายสุดแมนของผม”  เตชินท์ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเข้มเอ่ยทักพี่ชายพร้อมกับหัวเราะออกมา เขาตั้งใจกลับบ้านมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ
 
        “คุณแม่สุดสวยของเตครับ วันนี้น้องเตกลับมาหาคุณแม่แล้วครับ” ลูกชายคนเล็กเดินเข้ามานั่งข้างๆ พร้อมหอมแก้มของมารดาด้วยความชื่นใจก่อนจะหันไปยิ้มเยาะเย้ยให้กับพี่ชายคนโตที่เหล่สายตามองเขาด้วยความขุ่นเคืองก่อนเดินจากไป
 
        “กลับมาได้แล้วหรอ หรือว่าไปทิ้งไข่ไว้ที่ไหนอีกล่ะ” นิตยลัภย์พูดประชด สายตาคู่มองหน้าลูกชายคนเล็กด้วยความไม่พอเช่นเดียวกับลูกชายคนโต
 
        “โธ่คุณแม่ครับ เตคิดถึงคุณแม่ที่สุดเลย” เตชินท์พูดคำหวานพร้อมยิ้มแก้มป่องทำท่าออดอ้อน
 
        “ฮึ! พอกันเลย ฉันไม่น่าภูมิที่มีลูกชายเลยสักนิด” ชายหนุ่มองใบหน้าของผู้เป็นแม่พร้อมยิ้มเล่ห์ออกมาอย่างมีแผน ได้เวลาถึงคราวที่เขาจะเอาคืนพี่ชายสุดที่รักของเขาบ้างแล้ว ที่ผ่านมาทำให้เขาเจ็บแสบไปไว้หายเรื่อง
 
        เมื่อปีที่แล้วเขาเกือบจะต้องสละโสดเพราะผู้หญิงคนหนึ่งที่อ้างว่าเขาเป็นพ่อเด็กในท้อง เรื่องวันนั้นทำให้เขาเครียดแทบเป็นแทบตายจนต้องแบกหน้าหล่อๆ ไปขอความช่วยเหลือจากพี่ชายเขาทั้งที่ใจจริงไม่เต็มใจสักนิด แต่ถ้าไม่ได้พี่ชายเขาช่วยเอาไว้ปานนี้เขาคงกลายเป็นพ่อคนโดยที่ไม่รู้เรื่องว่าจริงๆ แล้วผู้หญิงที่เขาควงอยู่ก็ควงผู้ชายคนอื่นนอกจากเขาเหมือนกัน แต่ถึงจะเป็นอย่างงั้นก็เถอะเรื่องผู้หญิงเขายังเหมือนเดิม ควงด้วย นอนด้วย เที่ยวด้วย แต่ไม่มีใครที่เขามอบหัวใจให้จริงจังสักคน
 
       ใช้ชีวิตโสดมีความสุขมากกว่าเยอะ!
 
        นิตยลัภย์มองใบหน้าของลูกชายคนเล็กที่เอาแต่ใจจนเคยตัว ดีที่ไม่ไปทำใครท้องมาจนต้องพากันเดือดร้อนไปทั่วหมด ถึงจะเป็นอย่างงั้นแต่เธอก็ยังกลัวอยู่ว่าสักวันลูกชายของเธอมีความรักหรือจะแต่งกับใครสักคนคงจะก็เป็นเรื่องอยากแล้วแบบนี้จะมีหลานให้เธอกอดไหม!
 
        “อะไรกันครับ ก็พี่ชายสุดที่รักของคุณแม่ไง” เตชินท์เอ่ยขึ้น
 
        “พี่ชายแก! ฉันจะปวดหัวตายอยู่แล้ว เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กให้เป็นผู้ชาย...”
 
        “แต่พี่แทนก็เป็นผู้ชายนะครับ เพียงแต่เป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกันเท่านั้นเองครับ” ชายหนุ่มพูดพร้อมหัวเราะขำออกมาอย่างสนุกสนาน ไม่น่าเชื่อว่าพี่ชายเขาจะเป็นประเภทชอบป่าไม้เดียวกัน
 
        ให้ตายสิ ขนลุกชะมัดเลย!
 
        “แม่ไม่ยอมเด็ดขาด มีลูกชายทั้งทีจะให้มีคนรักเป็นพวกป่าไม้เดียวกัน รับไม่ได้!” นิตยลัภย์ประกาศก้องออกมาลั่นไปทั่งห้อง เธอจะต้องจัดการเรื่องนี้ก่อนที่สามีของเธอจะกลับมาในเดือนหน้า
 
        “แม่จะทำยังไงหรอครับ ผมว่าพี่ชายสุดที่รักของผมคงจะไม่กลับบ้านเลยก็ได้นะครับ ถ้าหากติดใจพระเอกดังคนนั้น”เตชินท์ใส่ไฟจากเดิมที่มีอยู่แล้วให้ลามลุกขึ้นไปอีก
 
        “แกคิดว่าแม่จะยอมให้ตาแทนอยู่กับพ่อพระเอกขวัญใจหรือยังไงห๊ะ!” คนเป็นแม่หันมามองลูกชายคนเล็กที่ยิ้มหวานให้ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมาอีกครั้ง
 
        “เปล่าครับ ผมว่าคุณแม่ต้องรีบจัดการหน่อยล่ะครับ เรื่องแบบนี้รอช้าไม่ได้”
 
        “พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง” นิตยลัภย์หันไปมองลูกชายที่ยิ้มอย่างมีเล่ห์นัย
 
        “เปล่าครับคุณแม่ ผมหมายถึงว่าถ้าปล่อยเอาไว้นานพี่แทนจะล้ำเส้นจนแก้ไม่ทันน่ะครับ” เตชินท์เอ่ยขึ้น ผู้เป็นแม่ฟังที่ลูกชายคนเล็กพูดพร้อมกับคิดตาม ใช้แล้วยิ่งปล่อยไว้จะแก้ไขไม่ทันแล้วเธอจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดีล่ะ
 
        “นี่ตาเต เราว่าแม่ควรจัดการยังไงดี” เสียงเคร่งเครียดของนิตยลัภย์ถามลูกชาย น้อยครั้งที่เธอจะถามความคิดเห็นจากลูกชายคนเล็กเพราะว่าส่วนมากมีแต่เรื่องมักมากทั้งนั้นเธอจึงไม่ค่อยอยากเอามาใช้สักเท่าไหร่
 
        “คุณแม่แน่ใจหรอครับว่าอยากฟังความคิดเห็นของลูกชายสุดที่รักน่ะครับ” เตชินท์ยิ้มให้ผู้เป็นแม่
 
        “รีบๆ บอกมาเร็ว แม่จะได้จัดการได้”
 
        “ก็ง่ายๆ ครับ ไม่มีอะไรมาก” เขาพูดพร้อมยิ้มออกมาจนคนเป็นแม่สังเกตถึงรอยยิ้มที่มุมปากเรียว
 
        “ว่าไง?”
 
        “แม่ก็หาสะใภ้เข้าบ้านสักคนสิครับ” นิตยลัภย์เมื่อได้ฟังก็พยักหน้าด้วยความเข้าใจ หาคู่ให้แทนไทลูกชายของเธออย่างงั้นหรอกหรอแต่ว่า...
 
        “จะมีใครยอมรับตาแทนล่ะ ข่าวออกซะขนาดนี้” น้ำเสียงคนเป็นแม่พูดด้วยความท้อ
 
        “เรื่องนั้นเดี๋ยวก็มีคนมาแก้ข่าวเองล่ะครับ เพราะยังไงอีกฝ่ายเป็นถึงพระเอกดังคงไม่ปล่อยให้ตัวเองเสียหายหรอกครับแม่” ชายหนุ่มให้เหตุผล เขารู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองตกกระป๋องอย่างแน่นอน
 
        “ก็จริง แล้วแม่จะไปหาผู้หญิงคนไหนมาแต่งงานกับเจ้าแทนด้วยล่ะ”
 
        “เรื่องนั้นผมก็ไม่รู้ครับ” เขายิ้มให้กับผู้เป็นแม่
 
        “งั้นผมไปหาน้องแอนก่อนนะครับพอดีนัดทานข้าวเย็นไว้” เมื่อพูดจบเตชินท์ลุกขึ้นจากโซฟาเดินออกไปอย่างทันที เขามาเพื่อเรื่องแค่นี้นั่นแหละ เรื่องแค่นี้ที่ทำให้พี่ชายเขาแทบอยากจะอัดเขาให้เละได้เลย คิดแล้วสนุกชะมัด!
 
        นิตยลัภย์มองลูกชายคนเล็กเดินออกจากห้องไปพร้อมสูดยาดม ใครมาแต่งงานกับลูกชายของเธอในเมื่อข่าวนั้นออกประกาศปาวๆ ว่าลูกชายของเธอเป็น... เว้นแต่ว่าสัญญาครั้งก่อนในอดีตของสามีเธอจะสามารถช่วยให้ลูกชายของเธอพ้นจากการเป็นเกย์ได้!
 
 
ฝากเม้นต์เป็นกำลังใจให้นักเขียนหัดคลานด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ
รักค่ะ / รัตน์ภิญญาธร