I have a crush on you ผมเเอบรักคุณครับยัยสาวเเว่น

ฉัน''ฮารุโนะ ซากุระ''สาวสุดเฉิ่มเบอะเชยเเละไม่สวย ประจำโรงเรียนโคโนฮะไฮสคูลึ่งฉันก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก สิ่งฉันควรทำมากที่สุดคือเรียน!เรียนเเล้วก็เรียนโตไปจะได้หางานทำที่มีมีรายได้สูงๆได้เพราะเเค่ตอนนี้ฉันก็ลำบากมากมายเเล้วไม่งั้นณ ที่นี้เวลานี้ฉันคงไม่ต้องมานั่งหารายได้เสริมหรอนะ คือที่บ้านมีฉันอยู่เเค่คนเดียวน่ะ พ่อเเม่ก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตกันไปหมดเเล้ว(ตอนเเรกรู้ปุ๊ปเข่าเเถบอ่อนTT)ซึ่งตอนนี้ฉันก็ต้องหาเลี้ยงชีพตัวเอง ซึ่งตอนนี้ฉันเข้ามาสมัคงานที่ผับชื่อดังเเห่งหนึ่ง ซึ่งตอนนี้ฉันกำลังคิดอยู่ว่าฉันควรมาเหยียบที่นี่ไหมเนี่ย- -?
 
''เข้าหรือไม่เข้าดีนะ...''ฉันพุดพร้อมกับคิดไปมา เอาว่ะ!ไม่ลองไม่รู้! ฉันเดินเข้าไปในผับเชื่อสิเข้าไปเเถบอยากจะกระโดดออกมาเลย1.เสียงเพลงดังกระหึ่ม2.ผู้คนเต้นมันส์อย่างกับว่าชีวิตนี้ฉันไม่เคยเต้นมาก่อน- - ฉันเดินไปมาจนเจอกับพี่ที่ทำงานประจำของที่นี่พอฉันบอกพี่เเกว่าทำงานวันเเรกพี่เเกเเถบจะเป็นลมฉันไม่ควรมาสมัคงานที่นี่จริงๆด้วยสินะTTOTT ตอนนี้พี่เขากำลังลากให้ฉันเข้าไปเปลี่ยวเสื้อซึ่งนี่เเหละที่ฉันกลัวมากที่สุดท่สำคัญชุดมันโครตวาบหวิว!
 
''พี่ค่ะหนูไม่ใส่ได้ไหมT^T''ฉัพูดพร้อมกับบีบน้ำตาสุดใจ ก็ใช่น่ะสิชุดที่ฉันใส่อยู่ตอนนี้มันเป็นชุดเกาะอกเอวลอยกระโปรงสั้นน่ะสิเเถมยังมีที่คาดผมหูกระต่ายอีกด้วย เเค่ชุดก็จะไม่ไว้เเล้วค่ะนี่มีหูกระต่ายด้วยTOT
 
''ไม่ได้จ้ะน้องต้องใส่นะคนที่ทำงานที่นี่ก็ต้องใส่หมดทุกคนเเหละ''พี่เขาพูด
 
''เเม่บ้านด้วยหรอค่ะ- -''ฉันลองถามออกไป เอ้า!ก้พี่เขาบอกว่าคนที่เข้ามาทำงานต้องใส่ทุกคนนี่นา- -
''อันนั้นยกเว้นจ้ะ- -;;นี่น้องถอดเเว่นออกได้ไหม คือพี่ว่ามันดูขัดๆนะ''พี่เเกพูดพร้อมกับทำท่าจะเข้ามาถอดเเว่นฉันออก ไม่ได้น้าาาา!เเว่นนี่ฉันไม่อยากถอดT^T
 
''ไม่ได้นะค่ะ!!ขอยกเว้นเเว่นไว้อันหนึ่งได้ไหมค่ะTOT''ฉันพูดพรอมหน้าอ้อนวอนสุดขีดเห็นพี่เขาทำหน้าเเยะๆด้วยอ่ะT T
 
''ก็ได้ๆ ถือว่าพี่ยอกเว้นให้ เอ้านี่ช่วยยกนี่ไปเสริฟ์ให้เเขกVIPด้วยนะห้องที่203ชั้น2นะ''พูดจบพี่เขายกเหล้า  ของสาระพัดจำพวกของมึนเมาทั้งหลายมาให้ฉันหนักโครตอ่ะ ฉันเดินตามทางที่พี่เขาบอกจนมาถึงหน้าห้อง 203 ก่อนที่ฉันจะเคาะประตูเข้าไปก็ต้องหยุดชะงัก เเล้วเอาหูเเนบที่ประตู
 
''อ่า~.....ท่านซาโซริ...อืม...'มีเสียงผู้หญิงเล้ดลอดออกมาจากในห้องบอกตามตรงผู้หยิงสมัยนี้ไม่รู้จักหวงเนื้อหวงตัวเลยคิดจะให้เขาเเตะนู่นนี้นั้นก็ให้คนนู่คนนี้จับ ไร้ความยางอายสุดๆเลย- -
ก๊อกๆ
 
''นายท่านค่ะของที่สั่งได้เเล้วค่ะ-O-''ฉันพูดพร้อมกับเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตกใจ ปรากฏว่าพระเจ้าช่วย!เทวดาตกสรรวค์หรอเนี่ยเเถมยังมีตั้ง4คนเเนะ!เเต่ล่ะคนหน้าตาเนี่ยกำเดาเเถบไหลเเต่ดูเหมือนพวกเขจะตกใจฉันเหมือนกันนะเนี่ย- -เเหงสิอยู่ๆมีเด็กเชยเฉิ่มเบอะมาเป็นพนักงานเสริฟ์เป็นฉันยังตกใจเลยว่าทำไมเจ้าของผับให้ฉันเข้ามาทำงานที่นี่เเบบไม่ลังเลซะด้วย--
 
''ฉันว่าไว้ตรงนี้นะค่ะนายท่าน ขอตัวค่ะ''ฉันพุดพร้อมที่จะออกจะห้องที่เเสนจะอึดอัดมากมาย
 
''เธอน่ะ...พนักงานใหม่ใช่ไหม- -?''ผู้ชายที่...เอ่อ..ทำทรงผมก้นเป็ดอ่ะ!!>O<(เเต่ก็หล่อนะ-.,-)
 
''ใช่ค่ะ..''
 
หมับ!
 
คราวนี้ผู้ชายผมสีเเดงเพลิงดวงตาสีเเดงเหมือนกันเข้ามาฉุดเเขนฉันเเล้วดึงลงไปนั่งตักพร้อมท่ามกลางสายตาอิจฉาของพระนางสนมทั้งหลาย- -
 
''ถึงเธอจะ''เฉิ่มเชยไม่สวยไม่น่ารัก''เเต่กรุณาถอดเเว่นได้ไหม- -''ฉึก!ฉึก!ฉึก!เเทงใจดำอะไรเช่นนี้ เออสิฉันมันไม่สวยไม่น่ารักนี่YOY
 
''ไม่ได้ค่ะ- -''ฉันยังยืนยันคำตอบเดิมพร้อมใช้มือเเกะมือที่คล้องเอวอยู่ ทำไมมันเหนียวอย่างนี้ฟะ- - สงสัยนายต้องเป็นปลาหมึกยักษ์อเมซอนกลับชาติมาเกิดเเน่เลยว่ะ- -
 
''ถอด- -''
 
''ไม่ถอดค่ะ เเละกรุณาปล่อยด้วยค่ะ- -''
 
''เธอต้องถอด เเละฉันก็จะไม่ปล่อยเธอเเน่นอนยัยเฉิ่ม- -''เออย่ะ!ฉันมันเฉิ่มนายมันหล่อ!! ชิ!หล่อตายล่ะพ่อคุณ!- -
 
''ไม่ปล่อยใช่ไหมค่ะ- -''ฉันพูด
 
''ใช่''ส่วนนายนั้นยังยืนยันคำตอบเดิม ได้...ถ้านายอยากเจ็บตัวฟรี...ได้เดี๋ยวฉันจะจัดให้เอง!
 
ผัวะ!!
 
ฉันต่อยไปที่หน้าของนายนั้นทันทีเเล้ววิ่งหนีออกมาจากห้องสุดอันตรายนั้นท่ามกลางความตกใจของพระนางสนมทั้งหลายกับนายเทวดาทั้ง3ที่จะตกใจ(นิดๆ)
 
''หนอย!!เธอยัยเฉิ่ม!ยัยบ้า!หน้าหล่อๆของฉันพังเลย>O<!!!ซี๊ดดด~~เจ็บ!!''เสียงของนายซาตานนั้นดังมาเป็นระยะๆฉันวิ่งไปที่ห้องทำงานของเจ้าของผับเพื่อไปขอลาออก>[]<
-เช้าวันใหม่-
 
<!!!ซี๊ดดด~~เจ็บ!!''เสียงของนายซาตานนั้นดังมาเป็นระยะๆฉันวิ่งไปที่ห้องทำงานของเจ้าของผับเพื่อไปขอลาออก>
 
''กรี๊ดดดดดด!!!''โอย!นี่มันวันอะไรเนี่ยพวกนั้นจะกรี๊ดทำไมนะดังไปถึงหน้าบ้านซอยเเล้วมั้งเนี่ย- - เมื่อวานฉันไปที่ห้องทำงานของเจ้าของผับเพื่อขอลาออก ถึงพี่เเกก็ให้ฉันออกอย่างง่ายๆเห็นไหมฉันบอกเเล้วฉันไม่เหมาะกับงานนั้นจริงๆYOY
''กรี๊ดด!!!!!!!''อ้าก!>[]<จะกรี๊ดกันไปถึงไหนนี่!>{}< ยัยพวกนั้นมันกรี๊ดอะไรนะ!อย่างงี้ต้องสอดเเนม-.- ฉันทำหน้าที่โดยการมุดไปมุดมาระหว่างฝูงชะนีอีเเร้งที่ต่างส่งเสียงวี๊ดว้ายน่าเเสบหูนั้นไปมา อ้าก!ถอยไปสิยัยฮิปโป!เเล้วอย่างงี้ฉันจะเข้าไปดูได้ยังไงนี่!>[]<
''ยัยหมูอ้วย!ถอยไปสิยะ!!''พอดีว่าพอมีโชคเข้าข้างฉันเมื่อยัยฮิปโปอีกตัวเอ๊ย!คนหนึ่งเข้ามาสะบัดก้นใหญ่ๆนั้นใส่ยัยฮิปโปหมายเลขหนึ่งจนยัยนั้นล้มกระเเทกพื้น ดีนะที่ฉันใช้จังหวะที่ยัยนั้นล้มมุดต่อมาไม่งั้นคงเเบนเป็นโรตีเเน่นอน- -;;
''เกือบเเล้ว...อีกนิดเดียว...ถึงเเล้ว!''ฉันพุดเเล้วลุกขึ้นมาดูบุคคลตรงหน้า โอ้ว!พระเจ้าจอร์จ!นั้นมันนายผมเเดงที่ฉันพึ่งฝากรอยเเผลอันน่าเวทนาไว้ให้เมื่อคืนนี้นิ หมอนั้นกำลังยืนทำท่าเก๊กหล่ออย่างเต็มที่กับพวกคุณชายที่เหลืออีกสี่คน- - อย่างงี้ต้องหนีสิคะ!
''เฮ้ย!ยัยเเว่นเมื่อวานนี่!!O[]O''นายนั้นตะโกนขึ้น ตายล่ะถูกเห็นซะเเล้วสิ! อย่างนี้ก็ต้องปรับเกียร์สุนัขยกกำลังสองสิคะ!!!>{}<
''อ้ากก!!นายอย่าตามฉันมานะ!!T[]T''ฉันร้องพร้อมกับวิ่งไปด้วย ทำไมขาฉันมันสั้นอย่างนี้นะ!!>[]< อย่างนี้ก็โดนหมอนั้นจับพอดีสิ!
''ฉันไม่ปล่อยเธอไปหรอกนะ!เมื่อวานเธอฝากรอยเเผลไว้บนไว้บนใบหน้างามๆของฉันทำเอาซะฉันพูดไม่ได้ไป2 ชั่วโมง!!''เเล้วทำไมนายไม่ไปหาหมอล่ะยะ!!>[]< มาสร้างเวรสร้างกรรมอะไรกับฉันทำเพื่อ?!!>O<
''เเค่2ชั่วโมง!นายอย่ามาทำเป็นพูดไม่ได้มาสองปีนะ!!>[]<''
''1นาทีของฉันก็เหมือนกับ1ปีนั้นเเหละ!!''หมอนั้นพูด เอ๊ะ!นี่นายพูดไม่ได้หลายปีเลยหรอ!งั้นนายก็จงไม่พูดต่อไปนะ- -
''ก็ดีสิ- -ถ้านายพูดไม่ได้ก็จะได้ไม่เป็นสัมภเวสีค่อยตามส่งเสียงอันน่ารำคาญใส่ฉันยังไงล่ะ- -''ฉันพูด
''เธอ!!''หมอนั้นพูด อ้าก!หมอนั้นเกือบจับฉันได้เเล้ว อย่างนี้ต้องรีบหาทางออก! อ๊ะ!นั้นไงห้องน้ำหญิง!! ฉันรีบวิ่งเข้าไปในนั้นทันทีทีนี้นายก็ทำอะไรฉันไม่ได้เเล้ว อุวะฮะฮ่า!
''หนอย!!เเน่จริงอย่าเข้าไปหลบอย่างงั้นสิ>[]<!!''หมอนั้นตะโกน
ครืดดด!
ฉันเปิดประตูเดินเข้าไปทุกคนหันมามองฉันด้วยสายตาเยาะเย้ยก่อนที่จะหันไปเมาส์กันอย่างเมามันส์ ฉันทำท่าทีไม่สนใจก่อนที่จะเดินไปนั่งที่ของตัวเองอย่างเซ็งๆ เฮ้อ!วันนี้ทำไมฉันถึงโชคร้ายจังนะ= =
''มาเเล้วหรอยะ ยัยซากุระ''ยัยหมูอิโนะเดินเข้ามาหาฉันก่อนที่จะเข้ามานั่งข้างๆฉัน จริงๆคุณหล่อนนั่งข้างหน้าเเหละ- - ส่วนไอ้ข้างๆฉันมันเป็นที่โล่งๆประมาณสี่โต๊ะ
''อืม พอดีเจออะไรเซ็งๆน่ะเลยมาช้าหน่อย= =''ฉันพูด ยัยหมูนั้นทำท่าถอนหายใจนิดหน่อย พอดีว่าในห้องนี้มีเเค่ยัยนี้เเหละที่เป็นเพื่อนกับฉันนอกนั้นอย่าได้หวัง- -
''ดีนะเนี่ยที่เธอมาเร็วไม่งั้นฉันจะลอกการบ้านใครล่ะTT''ยัยหมูนั้นทำท่าน้ำตาไหลก่อนที่จะเเบมือมา
''จะขอยืมเงินหรอ ฉันไม่มีหรอกนะ- -''ฉันพูด
''ไม่ใช่ย่ะ! ขอยืมสมุดการบ้านหน่อยT[]T''ยัยนั้นร้อง เอาอีกเเล้วยัยนี่- - ฉันยื่นสมุดให้ยัยนั้นให้อย่างเต็มใจมาก>ประชด<
''ขอบใจซากุระ เดี๋ยวเอามาคืนนะ>_<''ยัยนั้นพูดก่อนที่จะรีบวิ่งไปที่โต๊ะของตัวเองก่อนที่จะจัดการลอกการบ้านของฉันอย่างไม่เเยเเสใคร- - รู้สึกว่าวันนี้จะได้ยินว่ามีเด็กใหม่มาเรียนที่ห้องสินะขอเถอะอย่าให้เป็นไอ้พวกนั้นเลยยยTAT