ติวเตอร์ที่รัก[Yaoi]

8
“นึกว่าจะมาช้ากว่านี้ซะอีก หึหึ”พี่ปั้นมันทักพี่ไม้ในขณะที่พี่มันยืนพิงรถอยู่ สงสัยพี่ไม้มันจะโดนบังคับแหงๆ แต่ทำไมต้องบังคับมาด้วยว่ะในเมื่อพี่เพชรก็เป็นเพื่อนพี่มัน??
 
“ก็ใครล่ะ เจ้าเล่ห์ชิบหาย”พี่ไม้บ่นๆ แล้วส่งกล่องของขวัญให้พี่ปั้นถือ
 
“ไง ทำไมถึงมาได้ล่ะเนี่ยไอ้บิวหวงขนาดนั้น”พี่ไม้เดินมาหยุดตรงหน้าผม ก่อนยกมือขยี้หัวผมเบาๆแล้วางไว้อย่างนั้น
 
“อันนี้มันขึ้นอยู่กับฝีมือว่ะ เอามือออกจากน้องกูได้แล้วทำงี้ขอพี่มันยัง?
 
”พี่ปั้นมันปัดมือพี่ไม้ออกจากหัวผม แล้วเอาพี่บิวมาขู่พี่มัน แต่พี่ไม้ที่โดนปัดมือกลับหัวเราะเบาๆ
 
“จะพาเข้าบ้านได้ยัง”พี่ไม้มันถามกลับ ไอ้พี่ปั้นที่เหมือนพึ่งนึกได้ก็เดินนำพี่ไม้ไปโดยไม่ลืมดึงผมไปด้วย
 
“กูนึกว่าจะไม่มาซะแล้ว ไปนั่งๆ”เมื่อเดินเข้ามาถึงพี่เพชรก็เดินเข้ามาทักพี่ไม้ แล้วลากพี่มันไปนั่งอีกกลุ่มซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนๆพี่มัน แล้วพี่ปั้นมันก็ลากมมานั่งที่เดิม
 
“เบียร์ไปไหนมา”พอนั่งปุ๊บ พี่บิวก็ถามผมออกมาทันที
 
“ไปรับไอ้ไม้ กูลากมันไปเองแหละ”พี่ปั้นตอบแทนผม ส่วนพี่บิวมันมองพี่ปั้นเล็กน้อย แล้วหันไปดื่มต่อ
 
“คนอะไรหวงน้องชิบหาย”
 
“แหะๆ”ผมได้แต่หัวเราะ เมื่อพี่ปั้นมันมากระซิบบ่นพี่ผมเบาๆ
 
“Happy Birthday! Happy Birthday to you”
 
“วู้ๆๆๆ”
 
นั่งดื่มไปสักพัก เพลงhappy birthdayก็ดังขึ้น พร้อมเสียงร้องแซวเมื่อเห็นพี่ปั้นที่หายไปจากที่นั่งข้างผมเมื่อไหร่ไม่รู้ เป็นคนถือเค้กนั้นออกมา ส่วนพี่เพชรยิ้มหน้าบานเดินไปยืนตรงหน้าพี่ปั้น พอเพลงจบผมเห้นพี่เพชรมันก้มไปพูดอะไรซักอย่างข้างๆหูพี่ปั้นที่ตอนนี้หน้าแดงไปแล้ว ก่อนก้มลงเป่าเทียนจนดับหมด
“อ่ะ กินซะ”พอเป่าเทียนเสร็จ ก็จัดการแบ่งเค้กให้ทุกคนได้ชิมกันคนละนิดละหน่อย พี่ปั้นมันเลยหยิบมาเผื่อผมเพราะพี่มันรู้ว่าผมชอบ
 
“ขอบคุณคร้าบบบบ”ผมรีบขอบคุณพี่มัน แล้วตักเค้าขึ้นชิม
 
“อร่อยป่ะ กูสั่งจากร้านดังเลยนะเว้ย”พี่ปั้นมันก็ตักเค้กเข้าปากแล้วจึงถามผม พี่มันก็ชอบเค้กพอๆกับผมเลยแหละ มันก็อร่อยจริงๆนั่นแหละ อ่าาาาห์ ผมชอบพวกของหวานแบบนั่งกินได้ทั้งวันโดยไม่เบื่อผิดกับพี่บิวที่ไม่ชอบของแบบนี้ เลย
 
“เบียร์อีกแปบนึงนะ จะกลับเดี๋ยวบอก”พี่บิวมันหันมาบอกผม มันคงรู้ว่าผมเริ่มเบื่อเพราะตั้งแต่ทานเค้กหมดผมก็ได้แต่นั่งฟังพวกพี่มันพูดเรื่องอะไรไม่รู้ที่รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ส่วนพี่ปั้นตอนนี้พี่เพชรพาไปนั่งโต๊ะพวกเพื่อนๆพี่เพชรแล้ว ผมก็ได้แต่พยักหน้ารับพี่มันไป เลยถือโอกาสขอพี่มันไปเข้าห้องน้ำซึ่งผมถามทางจากพี่ปั้นไว้ก่อนแล้ว
 
เมื่อเข้าห้องน้ำเสร็จเลยเดินมานั่งที่ม้าหินอ่อนอีกฝั่งหนึ่งที่จัดงานกะนั่งรอจนกว่าพี่มันจะกลับ
“เบื่อแล้วหรอ”นั่งไปสักพัก ก็ได้ยินเสียงดังมาจากข้างหลัง ก่อนที่เจ้าเสียงนั้นจะอ้อมมานั่งฝั่งตรงข้ามผม
 
“นิดหน่อยครับ”เจ้าของเสียงนั้นก็ไม่ใช่ใครนอกจากพี่ไม้เจ้าเดิมนั่นแหละ สงสัยพี่มันจะมาเข้าห้องน้ำแล้วเห็นผมเข้า
 
“พี่จะมาเข้าห้องน้ำหรอ”พอตอบพี่มันไป พี่มันก็เอาแต่เงียบผมเลยต้องถามพี่มันกลับ
 
“เปล่าหรอกพี่เห็นเราเดินออกมานั่นแหละ”
 
“อ้าว งั้นพี่มีอะไรหรือเปล่า”พอเห็นว่าพี่มันตามผมมา เลยถามพี่มันเผื่อมีอะไรจะคุย
 
“อ่านวันพีชจบยัง”หะ? พี่มันเดินมาถามเรื่องวันพีชเนี่ยนะ
 
“เอ่อ จบแล้วครับ โหพี่โครตหนุกอ่ะนี่ผมอยากให้เล่มใหม่ออกล่ะ”ถึงสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามพี่มันไป เลยถือโอกาสคุยเรื่องวันพีชไปด้วยเลย
 
“หึหึ ก็จริงแหละ”พี่มันก็ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วยแค่นั้น
 
“ว่าแต่เรานี่ขี้อวดเหมือนกันนะเนี่ย พอถึงบ้านก็เห็นอัพรูปขึ้นไอจีทันทีเลย”พี่มันแซวๆแล้วยกมือมาลูบหัวผมเบาๆ แต่เฮ้ยมันมันมีไอจีผมด้วยหรอ ถึงรู้ว่าผมอัพรูป
 
“พี่มีไอจีผมด้วยหรอ”คราวนี้เมื่อสงสัยมเลยถามพี่มันกลับทันที
 
 
“หึหึ พี่มีตั้งนานแล้วเด็กน้อย”มีตั้งนานแล้ว? ทำไมผมไม่รู้? งั้นพี่มันก็รู้จักผมอยู่แล้วน่ะสิ?
 
“จริงดิ! ทำไมผมไม่รู้ ไหนเอาไอจีพี่มาเลย”ผมล้วงเอาโทรศัพท์ยื่นให้พี่มันพิมพ์ พิมพ์เสร็จพี่มันก็ส่งคืนให้ผม โอ้โหนอกจากตัวจริงพี่มันจะดูดีแล้ว รูปในไอจียิ่งดูดีกว่า คนฟอลเยอะมาก นี่พี่มันฮอตไม่เบาเลยนะเนี่ย ผมจัดการฟอลพี่มันเสร็จสรรพ เลยถือโอกาสดูนั่นดูนี่ในไอจีเล็กน้อย
 
“เบียร์”ผมเงยหน้ามามองพี่มันที่มองอยู่ก่อนแล้ว
 
“เรามีแฟนยัง”ฮะ ฮะ เฮ้ยทำไมจู่ๆพี่มันถามผมอย่างนั้น
 
“ผมหรอ เอ่อยังไม่มีครับ พี่มีอะไรหรือเปล่า”ผมตอบพีมันเสียงเบา แล้วถามสิ่งที่ตัวเองสงสัยกลับ
 
“หึเปล่าหรอก แล้ววันนี้ไปเลี้ยงไอติมใครมาฮะ พี่เห็นนะ”พอผมตอบกลับไป ผมเห็นพี่มันหัวเราะเบาๆแล้วจึงเปลี่ยนเรื่องคุย
 
“น้องรหัสน่ะครับ ผมทำมันงอนน่ะเลยต้องเลี้ยงมันไถ่โทษ”พอพี่มันเปลี่ยนเรื่อง ผมเลยเปลี่ยนเรื่องตามเพราะไม่อยากคุยกับพี่มันเรื่องนั้น มันรู้สึกเอ่อ แปลกยังไงไม่รู้สิที่พี่มันถามเรื่องนั้น แต่ช่างมันเหอะคงไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร
 
“ดูสนิทกันดีนะ ตอนพี่มีแต่ไม่ค่อยได้เทคแคร์เลยแฮะ”
 
“ครับก็นิดหน่อย มันชอบพาไปนั่นนี่จากที่ไม่สนิท ตอนนี้แทบจะเล่นหัวกันได้”ผมเล่าถึงไอ้น้องเบสขำๆ
 
“หึหึ”พี่มันได้แค่หัวเราะตามแค่นั้น
 
“พะ...”
 
Rrrrrr
 
ผมที่มองพี่ไม้ที่กำลังขยับปากเหมือนจะพูดอะไร แต่เหมือนเสียงโทรศัพท์ของผมขัดขึ้นทำให้พี่มันหยุดพูด เมื่อเห็นว่าพี่มันไม่พูดผมเลยคว้าโทรศัพท์ที่อยู่ตรงหน้ามารับ ซึ่งสายนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นพี่ชายผมเองที่โทรมาตามผมเพราะพี่มันจะกลับแล้ว ผมจึงขอตัวพี่ไม้ออกมา
 
เมื่อมาถึงบ้าน ก็จัดการตรวจดูความเรียบร้อยนิดหน่อยก่อนเดินขึ้นไปบนห้อง ทุกทีหน้าที่นี้พี่บิวจะทำ แต่ดูเหมือนวันนี้พี่มันดูจะมึนๆผมเลยอาสาทำแทนแล้วให้พี่มันไปพัก เมื่ออาบน้ำเสร็จเตรียมเข้านอนหนังสือวันนี้ขอผลัดไปก่อนนะ พรุ่งนี้จะอ่าน = =
 
ครืนนน
 
โทรศัพท์ที่วางไว้บนหัวเตียงก็สั่น บ่งบอกว่าข้อความเข้าพอเปิดอ่านก็ตกใจเล็กน้อยที่พี่มันส่งมา  ก่อนตัดสินใจส่งกลับวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแล้วล้มตัวลงนอน
ฝันดีนะครับ
ปล.พรุ่งนี้พี่ไปรีบเหมือนเดิมนะ พี่ไม้
 
ครับฝันดีเหมือนกัน :D
 
talk:รู้สึกแปลกๆไหม 55555 เรารู้สึกว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไหร่
เรื่อยๆอีกตามเคย ตอนนี้ดูเหมือนจะมีอะไรๆเนอะ :3