ติวเตอร์ที่รัก[Yaoi]

1
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เบียร์นอนยัง กูเข้าไปนะ” เสียงเคาะประตูดังขึ้น ตามด้วยเสียงพี่บิวที่พูดอยู่หน้าประตูก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้อง
“เอานมมาให้ นอนได้แล้วนะพรุ่งนี้ไปร.ร.ไม่ใช่หรอ” พี่บิวเดินเอาแก้วนมมาวาง ก่อนเดินขยี้หัวผมที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะ
“เดี๋ยวผมก็จะนอนแล้วพี่ไปนอนก่อนเลย” ผมหันไปตอบ ก่อนหยิบนมขึ้นมาดื่มจนหมดแล้วส่งคืน พี่บิวบังคับให้ผมดื่มนมก่อนนอนทุกคืน โดยบอกว่าผมเตี้ยเกินไป โถ่จริงๆความสูงผมก็อยู่ในเกณฑ์นะแต่เพราะพี่บิวสูงเกินไปต่างหาก
“โอเคๆ งั้นกูไปนอนแล้วนะ”พี่บิวพูดแค่นั้นแล้วเดินออกไปจากห้อง เพราะผมขึ้นม.6แล้วและผมก็อยากเรียนคณะทันตะแพทย์ ดังนั้นช่วงนี้จึงต้องฟิตอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อที่จะไปสอบรับตรงของมหาลัยM ซึ่งเป็นมหาลัยที่มีชื่อเสียงและพี่ผมก็เรียนที่นั่นผมจึงยิ่งอยากเรียนที่มหาลัยนี้ให้ได้ พี่บิวเรียนวิศวะ ปี3แล้วในขณะที่ผมพึ่งจะเข้าปี1ปีหน้า เราสองคนอาศัยอยู่คอนโดครับเนื่องจากพ่อกับแม่ไปดูแลธุรกิจที่ภูเก็ต ที่บ้านผมเปิดรีสอร์ท เมื่อท่านทั้งสองเห็นว่าผมและพี่โตพอที่จะดูแลตัวเองได้จึงวางใจให้เราอยู่กันสองคน ผมอ่านหนังสือไปอีกสักพักจนเริ่มง่วงจึงปิดหนังสือ ปิดไฟเพื่อเตรียมตัวเข้านอน
 
“มึงอ่านหนังสือไปเยอะยัง เหลือเวลาอีกกี่เดือน”ผมขมวดคิ้วเมื่อจู่ๆพี่บิวก็ถามเรื่องนี้ ตอนนี้พี่บิวกำลังไปส่งผมที่ร.ร.จริงๆเวลาเรียนผมกับพี่ไม่ค่อยตรงกัน วันไหนตรงกันพี่ผมก็จะไปรับ ไปส่งแต่ถ้าวันไหนไม่ตรงผมก็จะนั่งรถแท็กซี่ไป
“ก็เรื่อยๆอ่ะ เหลืออีก3เดือนพี่ว่าจะทันไหม ผมไม่ค่อยมั่นใจเลย” ผมตอบไปตามความจริง เพราะผมไม่ใช่คนเรียนเก่งแต่ดันอยากเข้าในคณะสูงๆจึงไม่ค่อยมั่นใจตัวเองซักเท่าไหร่
“ไรว่ะ ไม่ทันไรก็ไม่มั่นใจตัวเองซะแล้ว”พี่บิวหันมาบ่นผมเล็กน้อย แล้วหันไปมองถนนต่อ
“ผมไม่ได้เก่งเหมือนพี่นี่ พี่ติวให้ผมหน่อยดิ”พี่ผมเป็นคนเรียนเก่ง อ่านนิดหน่อยก็เข้าหัวผิดกับผมที่ต้องอ่านหลายๆรอบ
“กูเรียนวิดวะนะครับ ไม่ได้เรียนอะไรหมอๆแบบพวกมึง”จริงๆผมก็รู้แหละว่าเรียนไม่เหมือนกัน แต่ก็เผื่อจะช่วยได้นี่นา
“แต่กูมีเพื่อนที่เรียนแพทย์ สนใจไหมล่ะ”ผมรีบหันไปทันทีที่ได้ยินพี่บิวพูด
“จริงหรอ เพื่อนคนไหนผมไม่เห็นเคยรู้เลย”ผมรู้จักเพื่อนพี่บิวทุกคนนะ เพราะพี่ผมชอบพามาที่บ้านดังนั้นจึงสนิทกันอย่างดี แต่คนนี้ทำไมผมไม่เคยรู้นะ อีกอย่างส่วนมากเพื่อนพี่บิวที่รู้ๆก็มีแต่พวกที่เรียนวิศวะทั้งนั้น
“เออ แฟนของไอ่ปั้นไง”พี่ข้าวปั้น หรือไอ่ปั้นที่พี่มันเรียกผมสนิทดีเลยล่ะ เพราะอยู่กลุ่มเดียวกับพี่มันตั้งแต่ม.ปลายพอขึ้นมหาลัยก็ดันได้ที่เดียวกัน คณะเดียวกันอีกจึงเรียกได้ว่าพี่มันสนิทที่สุดในกลุ่มเลยแหละ พี่ข้าวปั้นเป็นผู้ชายหน้าหวานครับ ผมก็รู้นะว่าพี่เค้ามีแฟน แถมยังเป็นผู้ชายเหมือนกันอีกต่างหากแต่ผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไรนะ
“พี่เค้าเรียนแพทย์หรอ พี่ปั้นโครตเจ๋งเลยว่ะ”ผมพูดด้วยความชื่นชม
“สนใจไหมล่ะ เดี๋ยวกูถามมันให้ให้มันช่วยติว สายเดียวกันเผื่อช่วยได้”ถึงผมจะสนิทกับพี่ปั้น แต่ก็ไม่ได้สนิทกับแฟนพี่ปั้นซักหน่อย ถึงจะอยากให้พี่เค้าช่วยติวก็เหอะ
“เกรงใจว่ะ อีกอย่างพี่เค้าคงไม่ว่างหรอก”ผมพูดไปตามความจริง
“เดี๋ยวกูถามมันก่อนล่ะกัน”พี่บิวพูดก่อนจะเงียบไป สักพักก็มาถึงหน้าร.ร.พี่มันก็พูดอะไรนิดหน่อย แล้วขับรถออกไปผมที่เดินเข้ามาในร.ร.แล้วจึงเดินไปที่โต๊ะประจำทันที
“ไงมึง มาเช้าเหมือนเดิมเลยนะ”ไอ่ม่อนเพื่อนในกลุ่มผมทักทันทีที่ผมนั่งลง มันเป็นขาประจำในการมาร.ร.เช้าเลยครับ
“มึงมาเช้ากว่ากูอีก ห่า”ผมหันไปตอบมันเล็กน้อย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่นเกมไปพลางๆ
“555 บ้านกูอยู่ใกล้ร.ร.นี่หว่า”มันตอบกลับผม แล้วหันไปกดโทรศัพท์มันต่อ ถึงพวกผมจะเครียดอ่านหนังสือกันแต่ก็ไม่ใช่ว่าอยู่ที่ไหนก็ต้องอ่าน มันก็ต้องมีเวลาคลายเครียดกันบ้าง
“ไอ่ไนท์ ไอ่คิมมายัง”ผมถามมันต่อ แต่ตายังสนใจเกมในโทรศัพท์
“มึงเคยเห็นพวกมันมาเช้าไหมละ ถ้าร.ร.ยังไม่เข้าไม่มีทางเห็นหัวมันหรอก”ไอ่ม่อนตอบกลับมาขำๆ แล้วก็จริงครับพอถึงเวลาเข้าแถวก็เห็นไอ่สองคนนั้นวิ่งเข้าร.ร.ทันอย่างเฉียดฉิว พอทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเราก็เข้าห้องเรียนกัน เราเรียนจะจนถึงเวลาพักกลางวันจึงมากินข้าวที่โรงอาหาร
“มึงกับไอ่ไนท์ไปหาที่นั่ง เดี๋ยวกูกับไอ่ม่อนไปซื้อข้าวโอเค๊”ไอ่คิมหันมาเพราะตอนนี้นักเรียนเริ่มทยอยมาเยอะพอสมควร ดังนั้นจึงต้องรีบหาที่นั่งให้ได้ก่อน ผมกับไอ่ไนท์จึงเดินหาที่นั่งแล้วจึงนั่งรอพวกมันสองคน
“พี่เบียร์!!!!!”เสียงตะโกนเรียกผมดังขึ้น ก่อนปรากฏตัวเจ้าของเสียง
“เรียกซะดังเลยมึง ว่าไง”ผมถาม ไอ่นี่ชื่อเบสเป็นน้องรหัสผมครับ เราสนิทกันพอสมควรเลยแหละ เวลาว่างมันก็ชวนไปนั่นไปนี่ผมก็ไม่ว่านะไปก็ไปอีกอย่างอยู่ม.6แล้ว เดี๋ยวพอผมไปอยู่มหาลัยก็คงไม่ได้มาทำอะไรแบบนี้แล้ว จริงๆไอ่เบสมันดูเป็นพี่ผมซะอีกเพราะมันตัวใหญ่อาจเป็นเพราะมันเล่นกีฬาไอ่นี่เห็นงี้มันเป็นนักฟุตบอลของร.ร.เลยนะครับ เดินด้วยกันผมจึงกลายเป็นคนตัวเล็กไปเลย เวลาเจอกันมันก็เข้ามาหาเรื่องอ้อนตลอดน้องเบสอย่างนั้น พี่เบียร์อย่างนี้จนเพื่อนๆในกลุ่มผมแซวว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน แถมมันก็บ้าจี้เล่นตามอีกต่างหาก
“หวัดดีพี่ ขึ้นม.6แล้วน้องเบสไม่ค่อยเจอพี่เบียร์เลย”น้องมันหันไปทักทายไอ่ไนท์แล้วหันมาพูดกับผมพลางทำปากยื่น คึคึเวลาเห็นสาวๆทำน่ารักนะ แต่ทำไมไอ่นี่ทำกูฮาจังว่ะ
“ถุ้ยหมั่นไส้เว้ย”ไอ่ไนท์ที่นั่งฟัง พูดแซวซึ่งน้องมันก็หันไปค้อนใส่นิดหน่อย
“กูมาร.ร.ทุกวันครับ มึงแหละไปอยู่ไหนมา”ผมตอบมัน ผมมาร.ร.ทุกวันนะเพราะยังไม่จบม.6ซะหน่อย มาร.ร.ถึงไม่ค่อยได้อ่านหนังสือแต่ก็ได้อะไรมากกว่าซะอีก ทั้งเพื่อนๆในห้องที่พูดถึงมอนั่นมอนี่มีรับตรงไหนบ้าง อะไรยังไง อ.บางคนก็ทวนเนื้อหาที่เคยเรียนมาแล้ว บางครั้งยังสอนสูตรลัด วิธีการจำต่างๆสำหรับเอาไปใช้ในห้องสอบอีกต่างหาก
“ได้ข่าวติดสาวว่ะ ใช่ไหมมึง”ไอ่ไนท์พูดขึ้นเหมือนรู้อะไร ไอ่ม่อนที่เดินตามมาพยักหน้าให้น้องมันเล็กน้อยแล้วยื่นจานหน้ามาทางผม ก่อนมันจะนั่งลงทานไปด้วยฟังไปด้วยแต่ไม่ได้พูดอะไร
“พี่ไนท์เอาไหนมาพูด ไม่ใช่นะพี่เบียร์ น้องเบสมีพี่เบียร์คนเดียว”น้องมันรีบพูดแก้ทันที
“ฮั่นแน่จริงหรอว่ะ อะไรนี่น้องกูจะมีแฟนแล้วหรอเนี่ย”ผมว่าที่ไอ่ไนท์มันต้องจริงแหละ ไม่งั้นน้องมันไม่รีบขัดขนาดนี้มีก็บอกว่ามีสิว่ะ ไม่ว่าอะไรซักหน่อย
“ไม่จริงงงงงง พี่ไนท์แกล้งน้องเบส”น้องมันทำหน้างอที่ผมไม่ยอมเชื่อมัน พอดีกับที่ไอ่คิมเดินถือจานข้าวมาพอดี
“ไงไอ่เบส วันนั้นกูเห็นนะมึงเดินกับใคร”ไอ่คิมเห็นไอ่เบสจึงแซวขึ้นมาอีก บ๊ะ!มีไอ่คิมมาช่วยยืนยันแบบนี้แสดงว่าเรื่องจริงซินะ
“อะไรพี่คิม พี่เบียร์อย่าไปเชื่อนะพะ…”ไอ่เบสเริ่มรน
“ห้างY วันเสาร์”ไอ่ไนท์พูดขัดน้องมัน พลางตักข้าวใส่ปาก น้องมันเงียบไปซักพัก
“นั่นมันน้องสาวผม โถ่ผมไม่นอกใจพี่เบียร์หรอก”เมื่อคิดได้มันรีบพูดแย้งออกมา
“อ้าวหรอว่ะ โทษๆ”ไอ่คิมขอโทษแบบไม่จริงจัง น้องมันก็ไม่ได้โกรธอะไร
“แล้วนี่ไม่กินข้าวหรือไง ถึงมานั่งเฝ้าไอ่เบียร์น่ะ”เมื่อเห็นว่าพวกมันเคลียร์เรื่องนี้เสร็จไอ่ม่อนจึงพูดแทรกขึ้นมา
“ผมกินแล้ว”น้องมันตอบ แต่ก็ยังไม่ลุกไปไหน
“มึงจะเอาอะไรครับน้องเบส”น้องมันไม่ลุกไปไหน แถมยังนั่งมองหน้าผมอีกกูกินข้าวอยู่นะเว้ยมองอย่างนี้ใครจะกินลง
“ไม่เอาอะไรซักหน่อย น้องเบสแค่อย่างมองหน้าเฉยๆ”มันพูดแบบไม่รู้สึกอะไร แต่ไอ่เพื่อนสามคนผมนี่แทบจะอยากคายข้าวในปาก ส่วนผมก็รู้สึกเฉยๆไปแล้ว พวกผมกินข้าวเสร็จเตรียมตัวเข้าเรียนตอนบ่ายน้องมันถึงแยกไปเข้าห้องเรียน
 
กริ่งงงงงง
“เยส!!”พอเสียงออดดังขึ้น บ่งบอกว่าถึงเวลากลับบ้านก็ได้ยินเสียงไอ่ไนท์ร้องออกมาคนแรก อาจารย์พูดอีกนิดหน่อยแล้วจึงปล่อยพวกเรา
“พวกมึงไปไหนต่อว่ะ”ไอ่คิมถามพลางเก็บของใส่กระเป๋า
“กูว่าจะกลับเลยขี้เกียจไปต่อว่ะ มึงอ่ะ”ไอ่ม่อนตอบก่อนหันมาถามผม
“กูก็ว่าจะกลับเลยว่ะ วันนี้พี่กูมารับ”ผมตอบกลับบ้าง วันนี้ผมกับพี่เรียนตรงกันพี่มันจึงต้องมารับมาส่งผม
“เออๆงั้นแยกย้ายเลยนะ”ไอ่คิมพูด แล้วเดินไปที่จอดรถพร้อมไอ่ไนท์มันสองคนอยู่บ้านข้างๆกัน จึงไปกลับพร้อมกันเสมอ
“ป่ะกูไปฝากเนื้อฝากตัวกับพี่มึงดีกว่า”ไอ่ม่อนพูด พร้อมกอดคอผมเดินออกจากห้อง ไอ่ม่อนอยากเรียนวิศวะม.เดียวกับพี่ผม นั่นก็หมายความว่ามันจะเข้าม.เดียวกับผมด้วย จริงๆไอ่สองคนที่เหลือก็จะเข้าม.เดียวกับผมจะแต่พวกมันจะเข้านิเทศ ไอ่ม่อนเดินกอดคอผมจนถึงหน้าร.ร.ก็เห็นรถพี่มันจอดอยู่ พี่ผมพอมันเห็นไอ่ม่อนก็พยักหน้าเชิงทักทาย
“ไงมึง น้องกูบอกอยากเรียนวิดวะหรอ”พี่มันทักไอ่ม่อน เพราะผมเคยเล่าให้พี่มันฟัง
“ถูกต้องคร้าบบบ แล้วผมจะเข้าม.เดียวกับพี่ด้วยเตรียมตัวรับผมเป็นน้องได้เลย”ไอ่ม่อนตอบกลับอย่างมั่นใจ
“หึ หึ ดีๆมั่นใจแบบนี้สิว่ะ แล้วกูจะต้อนรับมึงอย่างดีเลย”พี่ผมพูดให้กำลังใจมัน เราพูดกันอีกเล็กน้อยแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
“พี่บิวพี่ถามแฟนพี่ปั้นยัง”พอถึงบ้าน ผมก็รีบถามพี่มันทันที
“หึ หึ กูนึกว่าไม่สนใจซะอีก”พี่มันพูดล้อผม
“โถ่สนใจดิ ดีกว่าต้องมานั่งงมเองแบบนี้”มีคนช่วยติว ก็ดีกว่ามานั่งอ่านเองแถมพี่เค้ายังเรียนแพทย์ ยังไงก็ต้องช่วยได้บ้างแหละ
“กูถามมันแล้ว มันก็ว่างแต่มันบอกมันไม่ถนัดสอน”พอได้ยินพี่มันพูด ผมก็ทำหน้ายู่ทันที
“โห่จบเลย นั่งอ่านเองก็ได้”ผมบ่นๆ
“555 กูยังพูดไม่จบเลย มันบอกเดี๋ยวให้เพื่อนมันช่วยติวให้”ผมตาลุกวาว
“จริงดิ แล้วพี่เค้าตกลงหรอ เพื่อนพี่เค้าอีกทีเค้าไม่ว่าหรอ แล้วพี่รู้จักไหม”ผมรัวคำถามใส่พี่มันทันที
“เฮ้ยทีละคำถามดิ กูตอบไม่ทัน”พี่มันแย้งทันที ที่ผมรัวใส่
“แล้วพี่เค้าตกลงหรอ”ผมเริ่มทีละคำถาม
“มันก็บอกลองดู”พี่บิว
“แล้วพี่รู้จักไหม”ผม
“ก็พอรู้จัก เวลาไอ่เพชรมาหาข้าวปั้นก็เจอมันบ้าง”พอผมเงียบ พี่มันก็ถามต่อ
“มีอะไรจะถามอีกไหม เดี๋ยววันศุกร์นี้ก็รู้จักกูชวนมันมากินที่บ้านด้วย”พี่มันบอก แต่ผมว่าประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่อยากให้ผมรู้จักกับพี่เค้าหรอก แต่เพราะพวกพี่มันหาเรื่องกินอีกแล้วต่างหาก ==
 
talk : สวัสดีจ้า นิยายเรื่องนี้แต่งเพื่อสนองneedตัวเอง มีอะไรแนะนำเค้าได้นะ
TBC.